KABANATA DALAWA

164 12 1
                                    

II - Dream



Jake

   


      "Yan na nga ba ang sinasabi ko! Why don't you just listen Jake! Anong nalang ang mangyayari sayo kung hindi ka pa namin narinig na sumigaw! This is so frustrating" pagalit na singhal sakin ni Hasmin.


Nakatayo ito at parang nanay na nanenermon sa akin. I heaved a deep sigh and look away trying to ignore their stare. Mararamdaman ang tensyon sa paligid.


"I-im okay Hasmin look next time I will be careful." napayuko ako sa aking paanan. Nasa sala na kaming lahat ngayon, everyone is sitting at nakapabilog na nakaupo. Mabuti nalang at narinig nila ang sigaw ko, siguro tuluyan nakong hihimatayin kung hindi pa sila dumating. Hanggang ngayon nanginginig ang aking tuhod sa takot at kaba. What am I even thinking?! Aisshh

  "Anong next time Jake?! Wala ng next time! I will not let your curiosity takes you again baka yan ang ikapahamak mo. From now on everyone will decide, sabay sabay na tayong gagalaw. Don't be a hard headed understand?!" napaangat ang tingin ko dito at napairap.

   "I understand please stop nagging at me" Pasimple akong umismid dito. Well Hasmin is always like that akala mo nanay kung manermon but naiintindihan ko naman ito. She's thoughtful and caring lalo na sa mga taong nakakasama nya that's why I like her. I even treated her as my sister because of her actions and one I treasure the most.



Kaso sumosobra na ito minsan tulad ngayon. Alam ko naman na may mali ako dito. It's my fault I admit that pero she's just so persistent! Kanina pa ito daldal ng daldal for god sake it's been 2 hours! Hindi kaya magasgas ang vocal chords neto kakasalita? Sumasakit na ang tenga ko sa kanya kulang nalang na dumugo ito.



  "Listen to her Jake don't be like kuya na nasobrahan sa pagiging matigas ang ulo" lumapat ang tingin ko kay Kira na ngayon ay nasa pintuan habang ngumunguya ng bubblegum at nilalaro ang kulot na buhok na abot hanggang bewang nito.



"W-what did you say?! " bigla namang sabi ni Kiro na napalaki pa ng mata sa sinabi ng kapatid.


"Are you deaf kuya or marami lang talaga dumi yang tenga mo? Soooo not hygienic and thats gross" pangisi pang turan ni Kira lalong iniinis ang kakambal.


"Malinis to, gusto mong dito ka pa tumira para malaman mo" bwelta naman nito.


Nagmake-face lang ang kakambal at patuloy na nagasaran. Ginala ko ang aking paningin. Everyone now is busy doing their things, may kanya kanyang ng mundong pinagkakaabalahan ang mga ito. Matt is busy tapping on his laptop while the two twin is still fighting, Hasmin on the other side is busy shouting at may kasama pang mura habang naglalaro ng mobile legends. "Siraulo"

  I continue to look hanggang sa huminto ang aking paningin kay Angelo.


Tahimik lamang itong nakaupo at tila may malalim na iniisip. Well he's always been like that. Cold and silent minsan nga iniisip ko na baka napanis na ang laway nito. Bilang mo lang talaga sa daliri kung ito'y magsasalita except nalang kung about sa trabaho ang ginagawa.


I don't know but I kinda intimidated the way he look. His cold stare is penetrating sending me goosebumps all over. Sinabi ko ito sa iba kong kasama but they all just laugh at me at sinabihan akong masyadong OA o kaya ay baka dahil may gusto ako dito. Nariyang tutuksuhin kami ng mga ito lalo na pag nakita kaming sabay na maglakad o kaya ay naguusap. Nandyan na ang mapanuksong mga tingin nila at ngiti. Nakakainis lang at nakakahiya! Ano nalang kaya ang iisipin ni Angelo sa akin. Isang linggo ko din silang hindi pinansin dahil dito. Mabuti na lang at tumigil din sila.


The Hell MansionWhere stories live. Discover now