Gözlerimi kapattım artık bakmayın gözlerime. Çok şeye şahit olmuş yorgun gözlerim seninle göz göze gelmemeye çalışıyor. İçinde biriktirdiğin korkuları,bencillik ile sıvanmış gözlüklerini çıkarıp bakmaya cesaret etmekten öteye gitmeyi deneyebilirdin. Öyle bir dünya bu hayal edemeyeceğin deniz misali masmavi. Sularında yüzmeye çabaladığım, uzun yılların eskitemediği ucu bucağı görünmeyen hayaller,anılar,yaşanmışlıkları barındıran deniz. Fakat yüzmekten,kulaç atmaktan yorulan bedenim artık sessiz bir köşede bir terkedilmiş paçalarından kırmızı paslar kusan terkedilmiş banka sırtını dayamış, denizin kirlenen rengini görmezden gelmeye çabalayarak enginlere bakıyorum. Deniz kıyısına misafir olmak için gelenler oluyor elbet aldırış etmeden donuk gözlerle gözümü ufuk çizgisinden ayırmıyorum. Kulaklarım dış dünyaya kapanmış, birkaç eski dostumdan başkalarına aldırmıyorum. Devamlı tüketim çılgınlığı içinde yaşayan bireyler tüketmek üzerine adını düzen koyanlar hayaller denizini günden güne kirletip suyu bulandırmaktan zevk alıyorlar. İşin sonrası daha da garip bir hal almaya başlıyor,hiçbir şey yokmuşçasına o denize yeniden gelip girmeye çalışmalarına görmek istemiyorum. Çünkü kirlenen bedenlere,düşüncelere,kişiliklere rastlamaktan yoruldum. Benim kurduğum hayal denizi maviliğin en temiz,samimi,dürüst halinden öte berraktı. Şimdi gözlerimi kapatıyorum ,derin bir uykuya dalmak üzere gidiyorum….
