INFIDELITY

14

Vote sınırı:16

İyi okumalar.

2 hafta sonra:

Jimin:

Bu aralar kendimi garip hissediyordum. Baş dönmeleri,kusma ve bel ağrılarıyla dolu günler geçiriyordum. Ne olduğunu anlamamıştım. Ben kolay hasta olan biri değildim ve bunlar bana garip geliyordu. Kötü bir hastalığım olucağında korkuyordum. Annem daha tam sağalmamışken ölmek istemiyordum. Ona sıkıca sarılmak istiyordum.

Belki de fazla abartıyorum.

Üstümde garip bir yorgunluk da vardı. Bu aralar çok fazla yiyordum ve kokulara karşı hasaslaşmıştım. Jisung hep niye böyle olduğumla ilgili sorular soruyordu. Keşke ben de niyesini bilseydim.

Ne kadar istemesem de hastaneye gitmeliydim. Belki de bir sorunum vardı ve erken tehşis koyulsa düzelicekti. Bu yüzden gidicektim.

Taksiden inip taksiciye parasını verdim. Hastaneye bakıp derin bir nefes aldım. Hastaneleri hiç sevmezdim. Çünki hastaneler bana annemi hatırlatırdı. Onun acılar içinde kıvranışlarını ve tanrıdan yardım istemelerini. Tabi param olmadığı için onu sağaltamıyordum. Ama şimdi tedavi görüyordu. Doktorlar her şeyin daha iyi olucağını söylüyordular.

Beni bir doktora yönlendirmişlerdi. İçeride birisi olduğu için dışarıda bekliyordum.

Sonunda içerideki kadın çıkınca ben girmiştim. Genç ve güzel bir kadındı doktor. Beni görünce gülümsemiş ve oturmam için sandalyeyi göstermişti.

"Merhaba"

"Merhaba"

"Hasta kartınıza baka bilir miyim?"

"Tabi ki"

Doktor hasta kartımı alıp bakmıştı.

"Park Jimin sorunun ne?"

"Bu aralar baş dönmeleri,kusma,bel ağrılarım var. Çok fazla yiyiyorum ve kokulara karşı hasaslaştım. Ben kolayca hasta olan biri değilim. Neden böyle oldum anlamıyorum"

Doktor beni dikkatlice dinliyordu.

"Hmm aslında bir fikrim var sorununla ilgili. Ama yine de test yapmadan bilemeyiz. Senden kan alıcaz ve bununla sorunun ortaya çıkıcak"

"Nerde kan vericem?"

"Hastanenin labaratuvar kısmında vermelisin"

"Peki bu kan testi ne kadar zamana çıkar?"

"4 saate kan testinin sonucunu ala bilirsin"

"Ben çok yorgun hissediyorum. Bana testin sonucunu telefonla haber vermeniz mümkün mü?"

"Tabi ki. Siz numaranızı bu kağıda yazın. Ben testin sonucu gelince sizi arayıp cevabı söylüyücem"

"Tamam"

Kağıda numaramı yazdım.

"Çok teşekkür ederim"

"Bir şey değil"

Labaratuvardakı kadın benden kan almıştı. Şimdi taksiyle eve geri dönüyordum. Hastalığımla yüzleşme zamanımdı. Umuyorum tahtalı köyü boylamazdım.

........................

4 saat sonra:

Odamda televizyona bakıyordum. Hala aramamıştı doktor beni. Tam umudu kesicektim ki telefonum çaldı. Tanımadığım bir numaraydı. Doktor ola bilir diye açtım.

"Alo. Kimsiniz?"

"Merhaba Jimin bey. Benim doktorunuz. Benden testin sonucunu söylememi istemiştiniz. Cevabı çıktı testin"

"Hastalığım  ne doktor?Ölüyor muyum?"

"Hayır ölmüyorsunuz. Aslında bu hastalık bile değil hoş bir haber. Tebrik ederim,hamilesiniz"

"Ne?"

"Evet beklemiyordunuz galiba bu haberi"

"Evet ani oldu. Teşekkür ederim haber verdiğiniz için"

"Bir şey değil. Yanıma uğramayı unutmayın sizi doğum uzmanına yönlendiricem. O size bebekle ilgili bilgiler vericek"

"Tamam. Hoşçakalın"

"Siz de"

Telefonu kapayıp şaşkınca duvara bakıyordum. Bu  olmaması gereken bir şeydi. Şimdi ne bok yiyicektim. Bunu Jungkooka nasıl açıklıyıcaktım? Asıl Jisunga bunu nasıl açıklıyıcaktım?Bunu öğrenirse beni boşar ve kapının önüne koyardı. Tüm kartlarımı blok etdirir ve annemin tedavisini durdururdu. Yani kısacası ben bok gibi ortada kalırdım. Bir şey yapmalıydım. En iyisi bebeğimin babasına sormaktı. O bana yardım ederdi. Şu an işte olduğu için beklemeliydim.

Bir süre sonra Jungkook işten gelmişti. Önce Jisungun yanına gidip onunla ilgilendim sonra dikkat çekmiyicek bir şekilde Jungkookun odasına çıkmıştım. Kapıyı çalmadan girmiştim içeri.

"Kapı çalmayı bilmez-Jimin?Ne işin var burda?Sana sık sık odama gelme demedim mi?"

"Önemli bir şey demeliyim sana"

"N'oldu?"

"B-ben şey"

"Jimin ne oluyor?"

"Şey ben şey"

"Jimin anlat artık"

"Ben hamileyim"

"Ne?"

Beklenilen olay gerçekleşti. Lütfen "nasıl hamile kalıyor erkek değil mi?","çocuk götünden mi çıkıcak?","nasıl beslenicek çocuk" gibi sorular sormayın. Bu bir mpreg hikayesi. Umarım beğenirsiniz. Hoşçakalın