No One Can Own You (BXB) Completed✔

XLVlll

Finn POV

The long wait was over we need to do something, we need to think we to plan as much as we can.

Time flies, Time goes on and time are gold so we need to take action for this we need to end this b*tch.

Nakaupo ako sa isang kwarto kung saan narito si papa, daddy, jaxson, finn, steven at ang walang buhay na mama ni Jaxson.

Naawa ako sa kanya bakit dahil siya mismo ang dahilan ng kamatayan ng kanyang ina, nasilaw siya sa perang binigay ng daddy para gawin ang maling bagay.

Hindi ako kumibo o lumapit sa kanya deserve niya naman kasi kung tutuusin lang dahil sa katangahan niya sa pera kaya nagkaproblema sila kung sana naging matino siya sa umpisa palang edi sana hindi aabot sa ganito.

Weeks na kaming hindi nakalabas kamusta na kaya ang outside world nakapasa kaya kami sa exam namin.

Tiningnan ko naman ang dalawang lovers namin buti pa sila no? May magandang lablyp samantalang ako ito hindi talaga fortunate sa tinatawag na love.

"Finn?" tawag sakin kaya this time napilitan akong tumingin sa kanya.

"Deserve!" bulong ko sa isip ko pinatawad ko na siya una palang kaya lang deserve niya talaga wala akong masasabi kundi deserve lang.

"Sa tingin mo mahuhuli pa natin si kuya?" tanong niya tiningnan ko ito sa mukha.

Maswerte kaya ako na ang isang matapang at supladong lalaki ay umiiyak sa harapan ko sa tingin hindi kasi deserve niya naman ang lahat.

"Finn lemme hug---" napanganga naman ito ng umusog ako ayoko galit ako sa kanya.

"Finn may problema ba?" takang tanong niya gusto kong sabihin na oo marami kaso ayaw kong maka offend ng tao.

"Wag ngayon" tipid kong sabi.

"Tssk nananananananana plss" habang dumadaloy ang ibang naiwan na luha sa mata niya.

Kung di kalang talaga cute at mukhang koreano kanina pa kita pinabayaan na umiyak sa mama mo.

"Anong plano mo?" kunwaring tanong ko pero nagtatampo-tampuhan ako.

"Hindi ko alam gulong gulong ako ngayon help me ikaw naman karamay ko dito ah diba? Hanggang sa huling hininga?" sabi niya.

Asus ang drama niya iiwan rin naman niya ako sa huli o dikaya sa burol ang punta namin dahil sa baliw niyang kambal.

"Bakit nabaliw si Jeriel?" tanong ko.

"Isa siyang valedictorian sa aming school noon dahil nga genius ito at lahat ng activities sa paaralan namin maging sa math ay siya ang representa" nagbuntong hininga ito.

"Nagsimula lang ang pagbaliw niya ng mamatay si Mama 1year ago dahil si mama lang talaga ang sandigan niya at wala ng iba madami na nga siyang napatay na babae at hindi iyon ipinaalam sa pulisya dahil nga may kapangyarihan ang pamilya namin sa world of business ay naging madali iyon" mahabang sagot niya.

"So paano namatay si namatay si mama mo? Dahil ba sa inyo?"

Tumango ito.

"Mom told me na favorite niya si kuya Jeriel noon bata pa kami at ako hindi kasi siya lagi ang nasa top lister ng dean namin madami rin ang nagsusuporta sa kanyang habang ako nasa sulok nanunuid kung paano umakyat ang kambal ko sa stage na halos punuin na ng medals at ribbons ang katawan niya" dito na nagsimula na umiyak ito.

"Eh bakit mo naman hinayaan na masilaw ka sa pera?"

"Dahil gusto ko rin maranasan ang attention ni mama finn gusto ko rin malamangan ang kuya hanggang sa isang araw ay napilitan akong magdesisyon katumbas ng pera na hayaan ko na patayin nila si mama, dahil at para sa papa mo finn dahil mahal na mahal ni dad si papa hayok siya sa etits"

Hindi ako makareact sa sinabi niya.

"Anong plano Jaxson?" tanong ko.

"Tara na! Umaga na kailangan natin makalabas dito! Ang tumawag ng pulisya" sabi ni Papa.

Sumunod naman kami dala dala namin ang bangkay na mabaho.

Kailangan kasi mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng mommy nila para hindi na ito mangambala pa.

Nakita ng dalawang mata ko palapit na lalaki at babae may dala itong itak kaya napa atras kami.

"Mah!" sabi ko.

Halos hindi na ako maka atras dahil na rin siguro sa ina ko ang taong nay dala ng itak na susugod sa amin.

"Tara na!" nabigla ako ng may humatak sa akin saka napabalik ako ng ulirat.

Tumakbo kami hanggang may pinakadulo may dalawang daan left and right sa pagmamadali kami sa kanan sila naman sa Kaliwa.

Dali dali kong binuksan ang pinto saka bumungad sa akin ang gate na pinasukan namin nung nakaraan.

Napaginhawa ako ng maalala sila pala ni Zane sa kabila dumaan.
Bubuksan kona sana ang pinto ng may pumigil.

"No! Kaya na nila" sabi niya sinamaan ko ito ng titig saka tinapik ang kamay niya puro nalang sarili niya ang iniisip.

"Alam mo napakamasarili mo baguhin mo nga ang pag-uugali mo jaxson!" sabi ko.

Itinulak ako nito sa damuhan .

"When i said no! No!!! Sa tingin mo maliligtas mo mag isa ang papa mo at kaibigan mo?!" mapanuyong tanong niya.

Tumayo ako at sinampal ito ano ba naman ang pake ng isang ito sa pagkakaibigan nila.

"Kung ayaw mo edi ako! Ako lang naman ang di naduwag dito" pagbukas ko ng pintuan ay bumulaga sa akin si mama.

"M-ma?" nakatingin ito sa akin ng diretso nanlilisik ang mata at hindi na normal ang kulay nito.

"Mah umuwi na tayo please!" sabi ko.

"Umuwi? walang uuwi!"

Humahangis ito ng tumakbo papalapit sa akin sa sobra bilis nito ay nakaiwas agad ako at nakita itong nakahandusay sa lupa.

"Aahhhhhwahhhhha!" baliw na nga si mama.

"Ma! Ano ba? Akala ko kinalimutan mona si papa?" tanong ko na nagpatigil sa kanya sa paghawak ng itak.

Ngumiti ito saka lumuhod sa lupa.

"Niloko niyo ako!!!!!! Mga taksil kayo hindi kayo dapat pinagkakatiwalaan at kaisa isang kaibigan ko pinatay lang dahil sa pera!"

"Mah? Tama na yan please" awang awa ako sa kanya ni hindi ko man alam ang nangyari sa kanya.

"Mah diba sabi mo bibigyan natin ng magandang libing ang kaibigan mo?" sabi ko.

Baka naman gumaan ang pakiramdam niya nanumbalik narin ang balat nito na kanila kulay asul.

Nawala narin ang mga ugat ugat sa mukha niya.

Nabigla naman ako ng may kumalabog sa likod ko.

"Alissss!!!!" nabigla nalang ako ng may tumulak sakin at isang sabig ng pinto.

Nakita ko si tito na nag da-dial siya sa cellphone.

"Mahhhhh uuwi na tayo!"

Maya-maya ay may dumating na police ito ang napansin ko sa mga drama ang police palagi ang nahuhuli sa lahat ng action.

"Moved!"

Dumating ang rescue team saka dinala na kaming lahat sa hospital sana naman nahuki na si Jeriel sa mga kabulastugan niyang ginawa sa kanyang buhay.

Sana sa pagmulat ng mata ko pag aaral ulit ang atupagin ko ayoko ng maulit pa ang nangyari at sana naman ay magamot si mama kahit ano mang itinurok sa kanya

Sooo guys 1 more chapter until this story end hindi ko alam kung nagutuhan niyo pero ganyan lang talaga sa ngayon ang makakaya ko hope you like it...