No One Can Own You (BXB) Completed✔

XLIX

Final Chapter

Finn POV

Ilang araw na rin ang nakalipas simula ng makalabas kami sa mansion na iyon hindi palq haunted house yun haunted mansion dapat at hindi ko na alam ang nangyari simula ng dumating ang mga pulisya.

Iminulat ko ang.mata ko at ano paba ang aasahan edi puting tela.

Agad kong hinaginap si mama pero ang nakita kolang ang lalaking humihilik pa sa tabi ko.

"Jaxson?" tawag ko dito.

"Oumm...gising ka na palaaaa! Ilang araw ka ng hindi nagigising kanina pa ako naghihintay sayo!" singhal niya grabi.

"Grabi ka kasalanan ko ba kung napahimbing ang tulog ko?!" sagot ko.

"Waw 5days kanang tulog finn at saka madami kapang tatapusin sa school!" sabi niya waw concern pala si toto sakin.

"Si Jeriel?" tanong ko.

"Ayun hindi nahuli ng pulisya!" ano? Di nila nahuli?

"Juk!!!"

"Gago ka!!!! Kinabahan ako dun ah!" totoo naman talaga baka balikan kami edi napaaga ang lamayan namin.

"Sigurado gutom kana" kinuha niya ang sopas waw kelan pa naging masipag ito.

"Ito!" sabi niya.

"Nganga!" napairap naman ako ganyan ba siya mag alaga sa jowa niya ay wala pala kaming label sa ngayon.

Sinubo ko naman ito ng masama ang titig sa kanya grabi talaga ito pag ito nakasama ko sa buong buhay mas pipiliin ko nalang mag asawa ng AFAM.

"Finn?" napatitig naman ako sa tumawag sakin.

"Mahh!" yumakap ito sakin saka nagulat ako ng may dalawang lalaki na magkahawak ang kamay sa likuran niya. Kumalas na ito sa pagkakayakap sa akin

"Mah anong ibig sabihin nito?" tanong ko.

"Anak i have already a new one anak!" sabi niya pumalakpak ito saka lumabas ang americanong lalaki na nasa tingin ko bata pa ito kesa kay mama.

"Hello dear how are you?" tanong niya apaka FC naman pala nito.

"I'm good" wala sa mudo kong tanong ibinaling ko agad ang tingin ko punyemas bakit ngayon kolang napansin na ang pogi niya saka ang bango siguro bulag talaga ako.

"Tingin tingin mo?" na kahit lip sync lang yun akala niya di ko mababasa sa bibig niya.

Nag beautiful eyes dahilan para lapitan niya ako.

"Ano?" nabigla naman ako ng may humatak sa kanya.

"Aray~"

"Pah ano ba!!!! Mahal ko nga ang tao eh!" sabi niya.

"Nooo we need to migrate as soon as possible!" sabi niya.

"Magpaalam kana sa kanya!" saka umalis ang dalawa kasama si papa.

Hindi ko alam pero nanikip ang dibdin ko sa sinabi na migrate? Lilipat ba sila? Sa ibang bansa...Iiwan niya ako ang sakit naman oh inaamin ko manhid ako pero gago napamahal ako sa tao..

"Anak....pag-aaral na muna atupagin mo ah! Ang love nandyan lang yan oh siya Jaxson magpaalam kana sa kanya" sabi ni Mama.

Pero hindi ko pa pinakilos si jaxson ng tumakbo ako sa rooftop nitong pesteng hospital na ito.

"Potang*naaaaaaaaaa!" ganyan ang gusto kong isigaw sa kawalan pero di ko magawa hindi ko alam kung bakit ako nasasaktan sa pag-alis nila.

Napayuko ako sa isang gilid pinapawi ang nararamdaman para naman sa inyo to finn para malimutan mo na ang isang jaxson na nagpagulo sa buhay mo noon at mawawala na ito ngayon.