Sʜᴇ's Mʏ Lᴏsᴛ Cʀᴜsʜ 2

🐰ᵇᵒʸˢᵗᵒʳʸ🐰

_ᵐᵒⁿᵗʰˢ ᵃᵍᵒ_

«Cʟᴀʀʀɪᴄɪ Cʜᴀɴɴᴇʟᴇ»

We're in our way to go in our hideout, I'm with my husband. Hershey called me a while ago at sinabing may balita na raw tungkol kay Thalla and Travon so we immediately go there. Ayaw kong may masayang ni isang segundo because for me it's very important lalo na't mga anak ko ang pinag-uusapan.

"babe, are you alright?" binaling ko ang paningin kay Kian at simpleng ngumiti. I'm that excited kaya hindi ako mapakali.

"yah!" tipid kong sagot at muling tumingin sa may bintana. Halos isang oras narin kaming nagbyabyahe subalit wala parin kami sa paroroonan namin ng asawa ko. Hideout right? malamang nasa liblib itong lugar at tagong tago. For safety.

Marami naring mga punong kahoy at pasukal na nang pasukal ang madadaanan namin. Oh I forgot that he is the one driving.

"I hope that it was our child" basag ko sa katahimikan. Tumingin ito saakin pero agad ding tumingin sa daan.

"I'm also hoping" dugtong nya at ngumiti. Naiwan nga pala ung tatlong bata sa bahay with their maid I mean our maids.

"we are here" banggit nya. Bumaba muna ako ng sasakyan bago iswipe ang ID ko sa scanner malapit sa gate. Kotse kasi ni Kian ang ginamit namin so hindi sya naka registered. Bumalik ako sa sasakyan bago ito paandarin ni Kian papasok.

Pareho na kaming bumaba pagka park ng sasakyan. Gaya parin ng dati lahat ng madadaanan ko ay binabati kami.

"good morning boss"

"ganun narin sayo boss" bati nila kay Kian. Pareho kaming tumango at tumuloy sa office kung nasaan ang mga pinagkakatiwalaan ko.

"lets start it" panimula ko bago umupo sa upuang para saakin, sa tabi ko rin umupo si Kian.

"someone called us at sinabing naroon daw ang dalawa nyong anak and to confirm nagpadala na kami ng mga tauhan sa lugar na iyun" kwento ni Hershey.

"pero hindi muna natin malalaman kung sila nga talaga iyun lalo na't wala namang ebidensya or DNA test" dugtong pa nya at napahinga ng malalim.

"why don't we follow them?" pag tanong ni Renz habang ito ay naka hawak sa kanyang baba.

"good idea. Siguro naman makikilala nyo kung sila talaga ang mga anak nyo" sang-ayon ni Miho at tumingin pa saamin ni Kian.

"kinakabahan ako" pag-amin ko. Sana sila na talaga ang mga anak namin, I'm damn missing them.

"don't be nervous Clarrici. Gagawin natin ito to confirm if they're your real child" saad ni Karissa at napatayo pa ito.

"so tutuloy naba tayo? or hintayin nalang ang mga taong inutusan natin?" pag kwestyon ni Jared.

"puntahan nalang natin" sagot ni Kian at tumayo narin.

On the way na kami sa address na binigay ng aming mga tauhan. Sakay kami ngayon ng Everest Van na nasa hideout, bali dalawang sasakyan ang dala namin ngayon for safety narin. Hindi namin alam if may mga kalaban pala sa pupuntahan namin edi patay tayo jan.

Napatingin naman ako kay Kian nang hawakan nya ang kamay ko.

"I'm fvckin' nervous too" mahina nyang sabi kaya medyo napatawa ako. Hindi ko naman akalaing may kaba rin palang nararamdaman ang lalakeng to, all I know na manhid na sya.