Cage of Lies (ON-GOING)

Kabanata 8

Sinigang

Not going somewhere?

Tanghali na pero palakad-lakad lang si Darren dito sa loob ng bahay. I am just wondering why hes always at home these past few days. Maaga ulit umalis si Damon para sa trabaho today and I understand that he is really busy each day to the point that we rarely had a conversation for the whole day.

Why? You want me out of the house? tamad niya akong tiningnan bago tuluyang naupo at binalingan ulit ang cellphone niya.

Oh, not again tinawanan ko ang reaksyon niya. Hindi naman yon ang ibig kong sabihin. Ang akin lang, napapadalas ka yatang nandito lang sa bahay.

Bawal ba yon? Cmon Nelle, just say your usual words. I can stay out again, if you want.

Binato ko na siya ng unan na nasa lap ko at napatawa ng malakas.

What?

Are you crazy? I cant do that; this is your home.

I do admit that I used to told him that I would be better if hes out. Ngayon na ganyan ang nararamdaman niya ay nakakaramdam tuloy ako ng guilt.

Imbes na sagutin ay tumayo siya at pumunta sa kusina. Wala nanaman yata siya sa mood ngayon. Sinundan ko siya, kumukuha siya ng kung ano sa ref. Nang makaupo ako ay naglapag siya ng mga gulay at karne sa lamesa.

Is he going to cook again? Iginala ko ang mga mata ko then suddenly rolled my eyes when I remembered na wala nga pala si Manang sa araw na ito. When I am alone na madalas namang mangyari, nagluluto na lang ako ng pagkain ko.

This is not the first time na nandito siya ng lunch. Also, this is not his first time trying to cook something. The last time he tried to cook was a disaster. Well, the soup was fine but the fried fish he did is not. Kung alin pang prito ay doon pa siya nahirapan. I still remember kung paanong pinagtiyagaan kong kainin yung luto niya.

What are you doing? nagsimula na siyang maghiwa ng mga rekados. Habang ginagawa niya yun ay nakaharap siya sa phone niya. Is he watching a tutorial or something?

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at pumunta sa likod niya. Only to find out that he really is watching something. I burst into laughter.

Dahil sa pagtawa ko ay binalingan na niya ako.

Whats funny? wearing his irritated look, he said.

Akala ko ba marunong kang magluto? I said in a mocking tone that makes his face look more irritated.

I can do this, alright? Manahimik ka na nga lang jan. I am cooking for myself.

Pinanood ko siya sa ginagawa niya habang nakaupo sa stool. Indeed, I stayed quiet but the smile on my face remains. Hindi niya naman ako pinapansin.

Ouch napaso siya ng sandok na iniwan niya sa kaldero habang nakasalang. Hindi ko na napigilan, napatawa nanaman ako. Nilapitan ko siya.

Hindi naman kasi marunong nagmamagaling. Patingin nga. Hinawakan ko ang kamay niya, hindi naman malala, namumula lang. Ang OA niya talaga.

Sinigang lang naman ang niluluto niya.

Maupo ka na nga lang jan. Ako na, gamutin mo na yan.

Hindi siya nagpaawat, gusto niya talaga siya na ang gumawa.

bakit ba? Anong meron dito at gusto mong ikaw pa ang gumawa, ikaw lang din naman ang kakain. Naiinis ko nang sinabi sa kanya.

Wala nga. Hinawakan niya ulit yung sandok.

Aray!

Humalakhak na ako, nakipagtalo lang sa akin nakalimot na kaagad, kapapaso niya lang dun e.