The Only Girl

Kabanata 27

Tahimik lamang akong nanonood kay Hendrix na ngayon ay sinusubukang practice-in ang kaniyang kakantahin. Maingay nga lang ang mga kaklase namin kaya hindi rin siya gaanong makapag-focus.

Bakit kasi hindi siya sa loob mag-practice, 'di ba?

Napaawang naman bigla ang labi ko nang maramdamang may tumulak sa ulo ko.

"Problema mo?" naiinis na tanong ko kay Daryl. Minsan talaga tamang-tama ang timing niyang mang-inis.

Kumunot ang noo ko nang makitang hindi naman siya nakatingin sa akin. Seryoso ang mukha niya habang pinapanood ang kaniyang kaibigan.

Umirap ako. Bahala nga siya!

Bumuntonghininga ako bago muling binalingan ng atensyon ang mga kumag na nagsasayaw. May sari-sarili silang mundo nang tahimik akong maglakad palapit sa kanila. Hindi naman ako gumawa ng ingay pero mabilis ko pa ring nakuha ang atensyon nila.

"Siguro mag-focus kayo sa unang part ng kanta. Iyon kasi ang hindi makuha noong iba... mali sa timing."

Kinuha ko ang cellphone ko para ipakita sa kanila kung saang parte sila madalas na magkamali. They were attentive, though. Wala naman akong naririnig na reklamo.

"Hanggang doon ang practice-in niyo. Pwedeng magsama-sama na kayo para mapansin ng isa't isa ang pagkakamali nila. Just leave a space for Hendrix," mahinahong utos ko.

Pagkatapos ko roon ay bumalik na ako kung nasaan si Hendrix. Nakaupo na ngayon sa tabi niya si Daryl na nakakunot ang noo habang nakatingin sa akin. Inirapan ko siya. Para kasing ayaw niyang binabalik-balikan ko si Hendrix, e.

"Doon kayo sa loob," utos ko at itinuro ang mga kaklase naming nagtitiis sa mahinang sound ng kanta dahil ayaw maistorbo si Hendrix.

Mabilis namang sumunod ang dalawa kaya bumalik na ulit ako sa mga nagsasayaw. Umupo ako sa harap nila. Inulit agad nila ang ginagawa para mapanood ko mula sa umpisa.

Ayaw ko silang paulit-ulitin dahil alam kong napapagod na sila pero iyon ang kailangan para ma-perfect talaga ang sayaw. "Ulit!" Ilang beses ko ring nabanggit ang salitang iyon sa loob lang ng isang oras kaya hindi na ako nagtaka noong magmura na si JM.

"Tangina naman!" inis niyang sigaw at tumigil na sa pagsasayaw. "Ilang beses mo na kaming pinapaulit-ulit!"

"Ilang beses na rin kasi kayong nagkakamali." Tumayo ako para makausap siya ng ayos.

"Nakakapagod na!" sigaw niya pa sa akin.

Humalukipkip naman ako. "Sa tingin mo ba hindi ako napapagod?"

"Wow... Nakaupo ka nga lang d'yan at pinahihirapan kami!" Mabilis siyang kinapitan ng mga katabi dahil akmang lalapit sa akin. Pinigilan na rin siyang magsalita nina Austin pero masama pa rin ang tingin niya sa akin.

Lumapit ako sa kaniya, nakakunot ang noo. "Nanonood lang? Pinapaulit-ulit ko kayo kasi nagkakamali kayo! Bakit? Ano bang gusto mo? Hayaan ko lang kayo sa ginagawa niyo? E' para saan pa 'tong practice na 'to?"

Naglakad palapit sa akin si Shawn. I didn't back down. Hinintay ko siyang lumapit sa akin, handa na kung aawayin man niya pero hindi niya ginawa. Dire-diretso ang lakad niya at nilingon lang ng isang beses si JM.

"Tama na, JM," seryosong sabi niya kaya wala nang nagawa ang isa.

"Kumain muna siguro tayo?" si Kian. Tumango ako at nauna nang maglakad sa kanila.

"Oh. Tatawagin ko na sana kayo." Nakangiti ang mommy ni Daryl nang makasalubong namin. Ngumiti rin ako bago naghila ng upuan para makaupo na.

"Kumusta ang practice niyo?" tanong niya sa amin habang nakain na kami.