PAPUCUMUN LEYDİSİ

Bölüm 7: Onunla evleneceğim!

Norfolk Dükalığı Leightoon'un batı sınırında yer alan verimli toprakları, vadileri, dereleri ve ormanıyla eşsiz bir güzelliğe sahipti. Etrafı yemyeşil çayırlar ve korulukla kaplı Norfolk Malikanesi Çok uzun yıllardır İngiliz Kraliyet Ailesinden olan soylulara ev sahipliği yapıyordu. En son ki sahibi olan Dük Kral'ın Saraydan elini eteğini çekip burada sakin bir hayat süren en küçük amcası Gabriel Beaufort du. En küçük amca olmasına rağmen Gabriel artık bir hayli yaşlanmıştı ve henüz resmi olarak duyurulmamış olmasına rağmen ünvanını torunu Simon'a devretmişti bile. Tabii bu, kendisiyle yirmili yaşlarının sonlarında henüz tanışabilmiş olan torunu için pek kolay olmamıştı.

Gabriel son yıllarda yalnız ve aksi bir ihtiyar olarak bilinirdi. Hayatı boyunca onu yalnızlığa iten pek çok yanlış yapmıştı ve bu yanlışların en büyüğü de kızını kendinden uzaklaştırmak olmuştu. Yıllar sonra ise yapayalnız öleceğini düşünürken Tanrı ona torunlarını tanıma fırsatı vermişti. Yaşlı Gabriel şimdi onlar için her şeyin en iyisi olsun istiyordu.

Norfolk Malikanesi uzun yıllardan beri yaşadığı rutinin dışına çıkmış ve bu akşam yemekte iki misafirini ağırlıyordu. Leydi Olivia ve Vivian Walmond. Misafirlerinden Olivia Walmond Gabriel için çok yabancı değildi aslında. Kendi kızı henüz hayattayken ve ona sırt çevirmemiş genç bir kızken Olivia ile çok yakın arkadaşlardı. Zaman içinde Olivia'yı bazı davetlerde görmüştü Gabriel ama sosyeteden ve davetlerden kendini soyutlayıp malikaneye kapanınca tanıdığı herkes zamanla yabancıya dönüşüvermişti.

"Gabriel, bizi davet etmekle ne iyi ettin," diyen Oliva gülümsüyordu. "Gençliğime dönmüş gibiyim. Yıllarca haber alamadığım en yakın arkadaşımın Melanie'nin kızı şu an da karşımda oturuyor... Hem çok tuhaf, hem de çok güzel..."

Bahsedilen kız, henüz onbeş yaşındaki Lucinda Olivia'ya gülümsedi.

"Gerçekten de annemle o kadar yakın mıydınız?" Diye sordu hevesle. Yaşından daha küçük gösteren Lucinda Olivia'ya bir çocuğun hevesli gözleriyle bakıyordu. Annesiyle ilgili bir şeyler duyabilmek mucize gibiydi çünkü o annesini hiç tanımamış, sadece ağabeyinden dinleyebilmişti.

"Çok yakındık. Birbirimizi küçüklüğümüzden beri tanırdık. Tabi sonra gelişen olaylar bağlantınızın kopmasına neden oldu ne yazık ki."

"Daha on beşindeyken babamla kaçmasından bahsediyorsunuz." Diyen Lucinda'nın gözleri hüzünlenmiş, başı tabağına eğilmişti.

"Melanie'ye çok kızmıştım ama şimdi onun sayesinde iki harika torunum var" diyen Gabriel Lucinda'ya gülümsedi. "Bunun için Tanrı'ya her gün şükrediyorum."

"Şahane güzel bir kızsın Lucinda, tıpkı annene benziyorsun" dedi Olivia. Ardından "Keşke diğer torununuz da burada olabilseydi Gabriel," diye ekledi. Yemeğin başından beri sessizliğini koruyan Vivian o an dikkat kesildi. Sohbetin bu konuya ne zaman geleceğini merak edip duruyordu.

"Çok özürlerini iletti. Biliyorsun ki ünvanımı yeni devraldı ve benim senelerdir uzaktan idare etmeye çalıştığım işleri yoluna koyması gerekiyor. Bu akşam burada olmamasının sebebi tamamen hesapta olmayan bir prüzden kaynaklı. Ama emin ol telafi edecek"

"Ya da etmeyecek-" diye araya girdi Vivian. "Merak ediyordum Bay Beaufort, acaba Dük'ün gerçekten burada olacağımızdan haberi var mıydı?" Diye sordu çatık kaşlarıyla.

"Bu da ne demek oluyor genç bayan?" Diye sordu Gabriel şaşırarak.

"Tahmin edeyim bu yemeği torununuzla benim aramı yapmak için organize ettiniz ve fikri aklınıza sokan da annem olsa gerek."

"Vivian!" Olivia panikle çıkışırken Gabriel ve Lucida'nın yüzünde şaşkın bir ifade yerleşmişti.

"Ah, hiç şaşırmayın! Annem bana zengin, soylu bir koca bulmak için elinden geleni yapıyor. Tek derdi benim iyi bir evlilik yapmam!"