Part 16

1.8K 230 48
                                    


Unicode

ဒီနေ့ကတနင်္လာနေ့လေ ကျောင်းသွားရမှာစိုတော့ မနက်အစောကြီးထဲကထပြီး ရွှိုင်းထားတဲ့ Hoseokieလေး မနက်စာစားဖို့ အောက်ဆင်းလာတော့ အပါးနဲ့Omaက လူကိုမမြင်ဖူးတဲ့လူလိုကြည့်နေကြတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ

JungHoseok လေးလူစားထိုးခံရပြီ

"သား သွားစရာရှိလို့လား"

"အင်း ကျောင်းသွားမလို့လေ"

"စောလှချည်လား အပါးတောင် Company သွားဖို့မပြင်ဆင်ရသေးဘူး"

"ဒါက ဒီနေ့ ကိစ္စရှိ"

"ပါးဖောင်းလေး"

Shit လိမ်မယ့်စကားတွေတောင်ပါးစပ်ဖျားကနေ အစာအိမ်ထဲ ပြန်လိမ့်ဝင် သွားတယ် ဒီဘဲကြီးအိမ်ထဲထိ လာခေါ်စရာလို လို့လား
Hoseokie လေးမနက်စာသာငုံ့စားနေမိတယ် မော့မကြည့်ရဲသေးဘူး

"Morning အပါး နဲ့Oma ကျွန်တော် ပါးဖောင်းလေးကို ကျောင်းလိုက်ပို့မလို့ လာခေါ်တာ"

"သားအလုပ်ရှုပ်နေပါဦးမယ်ကွယ်"

"ပါးဖောင်းလေးအတွက်ဆို အလုပ်ရှုပ်တယ်လို့မခံစားရပါဘူး ပြီးတော့ ကျွန်တော်ကလဲ လိုက်ပို့ချင်လို့ပါ"

"ဟိုလေ ဘဲကြီးက ဒီနေ့အချိန်ရလို့လား"

"နေ့တိုင်း"

ကြည့်ပါလား စကားကိုတုံးတိ ဘာမှပြောလို့မရအောင်ကို ပိတ်ပြစ်တာ မနက်စာငုံ့စားနေရင် ဘဲကြီးလက်တစ်ဖက်က မေးစေ့ကနေဆွဲမော့ခံလိုက်ရပြီး ပါးစပ်နားပေနေတဲ့ အရာတွေကို လက်မနဲ့ ဖိသုတ်ပေးတယ်

"ပေကျံနေအောင်စားထားတာ ကြည့်ဦး အာပေတူးလေး"

အခုထိပြူးကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတဲ့ Hoseokieလေး
ဒီဘဲကြီးဟာလေ လက်ရဲဇာတ်ရဲနဲ့ သူ့အိမ်သူ့ယာလို လုပ်နေတာများ ရှက်လိုက်တာ အပိုတွေမပြောမိအောင်စကားဖြတ်ဖို့ကြံစည်ရပြန်တယ်

"စားလို့ပြီးပြီ အပါး Omaသားသွားတော့မယ်"

"ရော့နွားနို့သောက်ဦး"

ဘဲကြီးကမ်းပေးတဲ့ နွားနို့ကိုဖြစ်ကတက်စမ်းမော့လိုက်တယ်

"ဒါဆိုကျွန်တော်တို့သွားလိုက်ပါဦးမယ်"

"အေးအေး"

BAL GYI Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon