Hidden Dream | Vkook

Part17🌸

اونا عاشقِ تو بودن ، بیشتر از هر چیزی تو دنیا تورو دوست داشتن .

حتی عشقی که به تو داشتن از عشق افسانه ای خودشون خیلی فراتر بود کوک . بذار ببینن توام به همون اندازه دوسشون داری !!!

بذار ببینن  اگه بحثِ عشق باشه چطور این پیانو رو مینوازی تا همه از صداش مست بشن ....

 

کوک لبخندِ پر بغضی زد و دستش رو روی کلاویه های پیانو گذاشت و اولین صدایی که از پیانو خارج شد باعث شد قطره ی اشکش از گوشه ی چشمش سر بخوره ...

همه چیز مو به مو یادش بود،  مگه میشد آهنگ موردعلاقه ی مادرش رو فراموش کنه ؟!

مگه میشد عاشقانه های پدرش رو فراموش کنه ؟!

 مگه میشد لالایی بچگی هاش رو فراموش کنه ؟!
اون عاشق این اهنگ بود و الان با تمامِ عشقی که تو وجودش نشسته بود اخرین یادگارِ پدر مادرش رو مینواخت و همراهش گریه میکرد .

یونگی  ویالونِ قدیمی کوک رو که کنار پایه های پیانو تکیه داده شده بود رو توی دستش گرفت و آروم شروع کرد به نواختن.

 

وقتی صدای ویالون به گوش کوک رسید شدتِ ریزش بارون چشمهاش  بیشتر شد ، اون واقعا تو خاطره هاش نفس میکشید...!

 

تمامِ روزهایی که پابه پای یونگی پیانو زدن و ویالون زدن رو یاد میگرفت...

روزهای بارونی که مادرش درِ تراس خونه رو باز میکرد و پشت پیانوش مینشست و میگفت با« بارون نواختن زیباترین حسه ».

حسودیاش وقتایی که پدرش همه ی سازهارو بلد بود اما کوک با کمک مادرش و یونگی نتونسته بود نه ویالون رو بزنه نه پیانو ، یونگی خوب میدونست بغض چندساله میشه سنگ...

و غم چندساله میشه بارونِ غم ...

و خاطره های خاک خورده میشه دریای درد...

 

میدونست اگه بیشتر از این توی خودش بریزه به ترکای روی تنش اضافه میشه . اون اینو نمیخواست پس چشمهاش رو بست و مثل خیلی سالِ قبل با کوک هماهنگ شد و دوتایی زیباترین آهنگی که همیشه توی زندگیشون میدرخشید رو زدن ...

صدای ملودیِ دلنشینی که توی فضا شنیده میشد حتی آبی روهم به سکوت دعوت میکرد ، آبی که تمامِ مدت برای دل خودش میخوند،  روی شونه کوک نشسته بود و تو سکوت به صدای خاطره های روح نوازِ نجات دهنده ی زندگیش گوش میداد...

 

وقتی یونگی طبقِ عادت  تو یک قسمت از آهنگی که کوک همیشه دست از نواختن میکشید ، وایساد و ویالون رو پایین آورد.  اما در کمالِ ناباوری کوک به نواختن ادامه داد...