Chapter 16

1.4K 122 20
                                    

Matthew's POV

Agad siyang napabaling kay Bless ng sumandal ang ulo nito sa balikat niya, and when he look at her ay di niya maiwasan ang mapangiti dahil nakatulog na ito.

He can't blame her dahil halos lagpas isang oras na ang meeting nila ng mga department heads niya.

"Steve give me some blanket please and a small pillow." He said to his secretary na agad nitong sinunod.

Pina tigil na muna niya ang isang tauhan niya sa pag rereport. When steve come back ay binuhat niya si Bless at kinandong habang ang maliit na unan ay inilagay niya sa may siko niya para alalay at di siya mangalay. He then let her lay on his chest comfortably before putting blanket on them.

All that he did infront of his employees and he doesn't give a single care.

Nang maayos na ang dalaga ay tsaka niya ipinagpatuloy ang tauhan niya sa pagrereport.

It took two hours before sila matapos pero ni hindi man lang nagising si Bless. Payapa itong natutulog sa dibdib niya kaya hinayaan nalang muna niya and let his employees leave first.

Nang sila nalang dalawa sa conference room ay Tinitigan niya ang dalaga.

Totoong nagalit siya kanina, pero hindi dito. Nagalit siya dahil hinayaan ng mga tauhan niya na mag isa ito. He already makes it clear na ayaw niyang mag isa ang dalaga.

He don't want her to have an anxiety attack lalo na at nasa labas ito kahalubilo ang mga di nito kilalang tao.

He don't want other people to judge her if they saw her crying hysterically because of fear for no reason because they didn't know her story. Iniingatan niya ito, at totoo yun.

But when she cried in the elevator awhile ago, napamura nalang siya sa sarili. This woman already can easily melts all the anger he felt so quickly.

Those innocent eyes and pouty lips is a deadly convention.

"Hmmm." Ungol nito nag susumiksik sa dibdib niya na ikinatawa nalang niya.

Mukha itong kuting sa ngayon.

Seeing how peaceful she is in his arms makes him happy, sa lahat ng pinagdaanan nito masaya siyang malaman na siya ang safety place nito.

For almost a week now ay may session ito lagi ng doctor. He wants her to heal completely. And he's happy to see some progress.

Nakakaya na nitong may lalaki sa paligid maliban sa kanya. But she did today is too much. Ayaw niyang biglain ito.

She is too fragile. An this cruel world already disappoints her and he don't want that to happen again.

"You crazy." Bulong niya bago aayos sana ng upo nang bigla itong dumilat.

He expected her to scream or cry since this is the first time that they're this close. Yes he hug her, but never like this. Like she's literally on top of me.

But Bless smile instead before hugging him na ikinagulat niya. Then after few seconds ay tumayo na ito parang batang nag inat sa harap niya. And when she look around ay napanguso ito bago napakamot sa ulo tsaka siya tiningnan.

"Sorry, nakatulog ako." Sabi nito na ikinangiti niya.

Why do she need to be so adorable?

Umiling siya bago tumayo at inilagay ang kumot sa mesa. He will just let his secretary to get it later.

He hold her hand and pull her into a hug. "Did you sleep good?" He asked at tumango ito bago namumulang tumingin sa kanya.

"Hmm. Sorry ha, ang boring kasi ng meeting niyo kaya nakatulog ako." She said na ikinatawa niya bago ito hinalikan sa noo na ikinatigil nito pero inignora niya.

"Come on baby, let's feed you now." He said and he don't fcking know why he call her with that endearment.

And fck he just remembered the word he said to Callesa.

He look at Bless at kahit namumula ang pisngi nito ay nakuha naman siyang ngitian.

Did he really tell Calessa that this woman is his wife? Well fck.
—————————####————————-

Gabriel143

Broken SoulTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon