DOKTOR HANIM(SÖZ)

*Gel Göğsüme Sığ Yarim *

Tabi sevgili olduktan sonra hemen kızlara söylemiştim beni tebrik etmiştiler.Nazlı da Ateş ile sevgili oldukları söylemişti ikisini tebrik etmiştim. Ertesi gün Alay Komutanlığına gitmiştik ben,Nazlı,Fatma ve Güler abla buraya Yarbay olması lazımdı tam bilmiyordum çünkü gelecekti, Çolak'ı yakaladıkları için tebrik edeceklerdir herhalde.

Sırayla gelip sıralandılar hepsi nasıl aslan gibi duruyorlardı.

Fatma abla bana bakıp sırıtmıştı.

"Seninki hangisi?"

"Abla ya."

"Hadi hadi."

"Deli olan."

"Mücahit?"

"Evet."

İkimizde güldük,Güler abla geldiğinde yüzü düşüktü.

"Abla iyi misin?"

"İyiyim."

"Bir şey mi oldu?"

"Hayır güzelim , iyiyim."

"Peki."

İki araba geldi içinden yaşlı bir yarbay çıktı bizimkileri tebrik edip gitti.Erdem abi'ye bir dosya vermişti,Erdem abi onu okuduktan sonra bizimkilerle konuşmaya başladı lafın arasından sivil,askerlik,ihraç kelimelerini duydum.

"Abla ihraç ne demek?"

"Ordudan atıldılar,artık asker değiller demek."

"Ne!"

Mücahit'e baktığımda berbat bir haldeydi.İçeri gittiklerinde tek başlarına kalmalarına karar vermiştik.

Güler abla, Erdem abi'nin yanına gitmişti. Fatma abla ise ileride telefonla konuşuyordu bizde Nazlı ile bahçede oturuyorduk.

"Ne oldu?"

"Bir şey yok."

"Nazlı?"

"Ateş beni terk etti."

"Ne ama daha dün sevgili oldunuz."

"Evet ama korkak işte , bıraktı beni ."

"Ah tatlım gel ağlama."

Diyerek sarıldım saçlarını okşadım.

"Eğer siz ikiniz kaderi bir ise bir gün elbet kavuşursunuz hem ne demişler; sabreden dermiş , muradına ermiş."

"İnşallah kavuşuruz korkaklık yapmazsa."

***

Alay Komutanlığında fazla kalmamış evlere dağılmıştık, Mücahit'i biraz rahat bırakmış sadece istersen bana gelebilirsin diye mesaj atmıştım.Kapı çaldığında geldiğini anladım.Kapıyı açtığımda gözleri şişmiş bir halde duruyordu konuşmadan kapıdan çekilip geçmesine izin verdim, içeri geçtiğinde koltuğa oturdu yanına oturup konuşmasını bekledim.

"Ben ne yapacağım? Ben şehit oğlu şehit Mücahit Serdengeçti olacaktım ama olmayacak."

Diye ağlamaya başladığında bende onunla ağlamaya başladım,elimden hiçbir şey gelmiyordu.

"Ben hiçbir şey bilmiyorum asker olmaktan başka ,sivil hayatında ne yapacağım? Ahh hiçbir yere sığamıyorum."

"Gel göğsüme sığ yarim, desem gelir misin?"

Bana öyle bi bakmıştı ki o bakışta boğulurdum  ,ne güzel bakıyordu bu adam,bakışlarıyla öldürmek mi istiyordu beni?  Ağlaması şiddetlenmiş şekilde başını  göğsüme yaslamıştı,kollarımı etrafına sıkıca sardım ,öyle uzun şekilde kaldık.
O ağladı askerlik yapamayacağı için ,ben ağladım onun derdine bir şey yapamadığım için.