SAHİP ● [boyxboy] | TAMAMLANDI.

yirmi beş

Çok gecikti kusura bakmayınız.

Yorum ve bol bol oy atmayı unutmayın olur mu?

Sizi çok seviyorum.Keyifli okumalar.❤️🌈

~~~~~

Yazarın ağzından :

"Hanım,sen iyi misin?"diyen babasının sesiyle afallayan Mert silkelendi.

Annesi onları öyle gördükten sonra resmen taş kesilmişti.

Annesini birden karşısında görünce içeri nasıl girdiğini merak etmişti.Birkaç dakika sonra elinde poşetlerle içeri giren babası ise aklındaki tüm soruların cevabı olmuştu.

Babası çilingirdi.

Onun için bu kapıyı açmak çocuk oyuncağıydı elbet.

Ona sürpriz yapmak için uzun süreli bir yolculuk yapmış ve büyük heveslerle gelmişlerdi.

Ve annesi ilk dakikada oğlunun bir erkekle öpüştüğünü görmüştü.Üstelik bu kişinin öğretmeni olduğunu biliyordu.

"İyiyim Hasan."dedi annesi güçlükle.

"Sesin çıkmıyor pek.Normalde susturamayız seni.Herhalde hasret ağır bastı."dedi gülerek yaşlı adam.

Annesi ise zorla gülümsedi Aras'ın.Hatice hanım hala bir şeyleri idrak edemiyordu çünkü.

Neye kızacağını şaşırmıştı aslında.

Oğlunun bir erkekle olmasına mı kızsaydı?

Ya da oğlunun öğretmeni ile olmasına mı kızsaydı?

Bunları hepsini boşverip direkt haram olan bir şeyi yaptığı için mi kızsaydı?Ona küçükken her şeyi öğretmişti.Öpüşmek zinaydı ve Hatice hanım bu konuda oldukça katıydı.

Yaşlı kadın aldığı her nefesin boğazına battığını hissediyordu.

Oğlu neler yapıyordu böyle?Mert böyle bir çocuk değildi diye düşündü.Aklını çalan şuan tam da karşısında oturan hasta gibi gözüken adamdı.

Yani meşhur öğretmen Aras.

"Bizim bu hayta lisede nasıldı?Uzakta okudu malum.Bize hep çok iyiyim okulda derdi ama biz cahiliz öğretmenim.Bilemedik doğru mu dedi yalan mı konuştu." diyen adam oğlunun ne konumda tam olarak bilmiyordu.

Onun için karşısında bir öğretmen bir de ona vefa borcu ödeyen oğlu vardı.

"Çok saygılı bir çocuk yetirmişsin Hasan amca.Dersleri de çok iyiydi zaten baksana diş tabibi olacak."dedi gülümseyerek Aras.

Yakalandıkları için mutsuzdu ama bunu adama fark ettirmemeliydi.Hatice hanımın bir şey söyleyemeyeceği çok belliydi zaten.

"Eşek sıpası."diyerek oğlunun saçlarını karıştırdı elleri kırışmaya başlamış adam.

İşte o an Mert korkudan öleceğini zannetti.

Mert,şuan deliler gibi korkuyordu.

Onu korkutan başını okşayan bu elin bir daha başını okşamamasıydı.

Sırf içinde bulunduğu durum yüzünden annesinin ona tam da şuan olduğu gibi hayal kırıklığıyla bakmasıydı.

Bunların hak etmediğini biliyordu.Aras onun yaşama sebebiydi ama ailesi onlar yaşamak için ihtiyaç duyduğu tutunacak dalıydı.

Aras onu bıraktığı zaman canına kıymadıysa bu ailesini üzmemek içindi.

"Oğlum,yanlış anlamazsanız ben az uzanacağım.Malum yaşlandık çok yoruldum yolda.Yemek vakti kaldırırsınız beni."diyerek ayaklanan adama hepsi onay verdi ve ağır ağır odadan çıkmasını izlediler.