SAHİP ● [boyxboy] | TAMAMLANDI.

otuz dört

"Ahmet, bana bir Sübhaneke okur musun?"dedim kahkahalarımın arasından.

"Mert , seni öldürüp arkandan okumama ne dersin?Boşa da gitmez hem."

"Lan , sanki ben dedim git Betül'e yaz diye."

"Siktirtme belanı Mert.Arkadaşlığın birinci kuralı ne?"

"Ne?"dedim safça.

"Sarhoşsa arkadaşının telefonuna el koymak.Davar seni ya."

"Ahmet , yalnız bence Betül'ü etkilemeyi başardın."

"Dalga geçme benimle."

"Yok ciddiyim ben.Mesaj atmış bana da kahvaltıdan sonra uğrayacakmış."

"Ne?Abi kıza rezil oldum.Gelmesin Allah aşkına.Bak yine Allah dedim ya.Mümin kul mu oldum şimdi ben?"

"He Ahmet!Cennetten arsa da kazandın ."

"Dalga geçme benimle.Ben gidip duş alayım.Betül  temiz insanları sever."

"Betül, sarhoş olmayan insanları sever bir de."

"Hatırlatma da ortalığı toparla.Çiçek gibi kız bizim pis evimizde oturmasın."

"Ahmet , kuzenime yavşamayı kes.Ya da benim işime karışmadan yavşa."

"Ne bok yersen ye.Ben gidiyorum."diyerek banyoya koşan çocuğun arkasından gözlerimi devirdim.

Heyecanını anlıyordum ama daha sakin olmalıydı.

Üzülecekti ve üzülmesi istediğim son şeydi.

Belki de mutlu olurdu.Aslında tek temennim buydu.

Ahmet'e kulak verip salonu toplamaya başlamadan hemen önce Aras'a günaydın temalı bir mesaj yazdım.Daha sonra ise ortalığı toparlayıp evi havalanırdım.

Bu sırada Ahmet duş almış,kendine kıyafet seçmeye başlamıştı.

"Nasılım?"diyen Ahmet le onu süzdüm .

"Kardeşim , Allah çarpsın aşırı yakışıklısın."

"Senin Allah'ına kurban be!Yakışıklıyım işte.Jilet gibi delikanlıyım.Okuldan eve , evden okula monoton bir hayatım var.İdeal sevgili ben değil miyim?"

"Ahmet,sen okuldan bara , bardan eve şeklinde bir hayat sürüyorsun ama ayrıntılar önemli değil.Boşver."

"Bar mar karıştırma.Bir haftadır gitmedim ve evimde demleniyorum."

"Tamam Ahmet.Bayılacağım artık."dememle zil çalınca Ahmet zıplamaya başladı.

Aşk insanı kanguruya çevirebiliyordu demek ki.

"Ahmet, elin ayağın dursun bi' da!"

"Bana şive yapma Mert.Git kapıyı aç!"demesiyle kapıyı açmak için  ilerledim.

Kapıyı açınca karşımda çıkan Betül'e gülümseyerek içeri geçmesi için yol verdim ve onun ardından ben de içeri geçtim.

"Ahmet nerde?Ona bir şey verip gideceğim."

Gerçekten nerdeydi bu gereksiz?Hem Betül'ü bekliyordu hem de ortalıktan kayboluyordu.

"Dur be kızım.Soluklan bir.Ahmet odasına gitti herhalde.Ahmet!"diyerek Ahmet'e seslenip içeri gelmesini bekledim.

"Aaa , Betül sen mi geldin?"diyen çocuğa hayretler içinde bakarken Betül konuşmaya başladı.

"Evet Ahmet.Sana bir şey getirdim."dedi ve çantasından bir kitap çıkarıp Ahmet'e uzattı.