OccupationSeries #1: The Doctor

CHAPTER 3

Nagising ako na magaan ang pakiramdam. I anyos ko muna ang kama ko bago pumunta sa banyo para maligo. Sinuot ko ang isang floral dress at isang pink hairclip naman para sa buhok ko, nang maging ok na ang itsura ko ay bumaba na ako.

"Good morning" masayang batik o nang makita ko si mama na naghahain ng almusal. Humalik din ako sa pisngi nya bago umupo.

"Good morning, kumain ka na at bibili tayo ng ibang gamit ditto sa bahay" agad naman nagning-ning ang mata ko, gusto ko talaga ang mamasyal sa iba't ibang, lalong-lao na kapag bago ito sa paningin ko.

Pagkatapos kong mag-almusal ay bumalik ako sa kwarto ko para mag-ayos ng sarili. Naka skirt lang ako at isang pink sweater, pinalitan ko din ang clip ko.

Alam ko na sobrang init sa Pilipinas pero naka sweater pa din ako. Madali kasi akong lamigin kaya pagpupunta sa mall ay hilig kong mag suot ng mahahaba ang manggas.

Pagdating naming sa mall ay una naming pinuntahan ang mga kailnagan sa bahay. Naka sunod lang ako kay mama habang namimili. Hanggang sa mapunta kami sa ladies section.

"May gusto kang bilhin?" tanong nito.

"Pwede po ba?" tanong ko

"OO naman, alam kong kanina mo pa gusto pumunta ditto."

Ngumiti naman ako bago pumili ng dami. Pagkatapos kong mamili ay nagbayad na kami.

Simula bata ay mahilig na ako sa mga magagandang damit. Pangarap ko din na maging fashion designer. Pero mukhang hindi iyon mangyayare dahil sa sakit ko.

Marami ang nagsasabi na mukhang wala akong sakit dahil sa pagiging jolly ko, yung iba naman ay naaawa dahil sa sakit ko.

Pagkatapos naming mamili ay kumain muna kami sa isang restaurant.

"Ma, CR lang ako." Paalam ko sakanya bago tumayo, minsan kasi ay nagging paranoid si mama kapag umaalis ako nang hindi nag papaaalm, katulad nalang nung bata ako, pumunta kami noon sa sementeryo para bisitahin ang ama ko nang mawal ako. Kaya simula noon nagpapaalam na ako lagi at ayaw ko din mag alala pa saakin si mama.

May mga babae din sa loob ng banyo. Naghintay ako sa isang cubicle dahil may tao pa sa loob. Napa aray ako dahil biglang bumukas ang pinto na apalabas pala ang tulak.

"Oh, I'm sorry, hindi ko sinasadya." Sabi ng babaeng lumabas.

"It's ok, I'm fine" sagot ko

"Are you really ok?" tanong nito

"Magiging hindi ako ok kung hindi mo ako papapasukin. Kanina pa kasi ako naiihi" nahihiyang sabi ko. Agad naman syang lumabas at ngumit ito saakin, bago ako pumasok sa loob ng cubicle.

Paglabas ko ay nanduon pa din ang babae.

"I'm really sorry" paumanhin nya ulit.

"Ano ba ok lang. Hindi naman masakit...unti lang"

"By the way I'm Saffiya" pagpapakilala nya. Nagpunas muna ako ng kamay dahil kakahugas ko lang.

"I'm Heart" sabay tanggap sa kamay nya.

"It's nice meeting you,Heart"