Κάνε μια ευχή//Make A Wish

Πρόλογος

Καλό διάβασμα

•••

Η ιστορία μας ξεκινά λίγο περίεργα... Βασικά πολύ περίεργα επειδή  ξυπνήσαμε κοπέλες την επόμενη μέρα από μια ευχή.

Καλύτερα όμως να σας πω για την προηγούμενη ημέρα. Μην σας μπερδέψω πολύ απ΄ όσο σας μπέρδεψα τώρα.

Μια μέρα πριν/ Παραμονή Χριστουγέννων

Σήμερα είναι τα γενέθλια μου επιτέλους ενήλικας πια! Είχα τακτοποιήσει για πρώτη φορά όλο μου το σπίτι ώστε να είναι έτοιμο για σήμερα το βράδυ που θα έρθει όλο το σχολείο για τα γενέθλια μου. Τα γενέθλια μου είναι στην αγαπημένη μου εποχή του χρόνου, Χριστούγεννα.

Εκείνη την εποχή, άμα είσαι τυχερός, είσαι με την κοπέλα σου αγκαλιά, με μια ζεστή σοκολάτα για να μην γκρινιάζει, μια κουβερτούλα στα πόδια σας το τζάκι αναμμένο και να βλέπεις Netflix στην τηλεόραση ή υπολογιστή, ωραία πράγματα σωστά; Μόνιο που αυτό δεν ισχύει για εμένα, είμαι ελεύθερος και μπακούρι. Δεν θα έλεγα όχι όμως για κοπέλα αλλά απ' ότι φαίνεται δεν έχω βρει την ιδανική ακόμη.

«Λεωνίδα άσε τις φαντασίωσης και γύρνα πίσω στην πραγματικότητα. Έχουμε δύο ώρες μέχρι το πάρτι» φωνάζει ο Ορφέας ενώ αφήνει το βαρέλι με την μπύρα κάτω στο πάτωμα. Με τον Ορφέα είμαστε παιδική φίλοι, οι μητέρες μας γέννησαν στο ίδιο νοσοκομείο και την ίδια μέρα, άμα το σκεφτείς καλύτερα είμαστε αδέρφια απλός από διαφορετικούς γονείς.

«αχ ρε μαλακές μισό λεπτό με έχει πάρει οχτώ φορές η κοπέλα μου» η φωνή του Αριστείδης ακούγεται από τον διάδρομο κι έπειτα έναν αναστεναγμό να βγαίνει από εκείνον. Με τον Αριστείδης γνωριστήκαμε πριν λίγα χρόνια στο γυμνάσιο, όταν δύο παιδιά από την τάξη του με ενοχλούσαν. Ο Αριστείδης είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος μου, με προσέχει σαν μικρό του αδερφό κι εγώ σαν να είναι ο μεγαλύτερος. Από την αρχή γίναμε κωλος και μποξερακι! (ναι το αντίστοιχο για εσάς τις κοπέλες κωλος και στρινγκ, είπα να σας το κλέψω)

Τέλος, το τέταρτο μέλος της παρέας μας ο Τηλέμαχος με την κοπέλα του την Δέσποινα. Σύνολο ήμαστε πέντε για άμα σας μπέρδεψα. Η Δέσποινα δεν είναι συνέχεια μαζί μας, είναι σπάνια αλλά εγώ την θεωρώ ως μέλος της παρέας μας. Είναι όμορφη, ψιλό κοντουλα με μακριά κάστανο ξανθά μαλλιά, ο Τηλέμαχος ένιωθε τυχερός που την γνώρισε αλλά ταυτόχρονα φοβόταν μήπως την γνώρισε πολύ νωρίς. Με την Δέσποινα γνωριζόμαστε προτού τα φτιάξει με τον Τηλέμαχος είχε μόλις μετακομίσει στην δικιά μας κωμόπολη στην ηλικία των δεκατριών. Την λυπήθηκα εκείνη την ημέρα γιατί κανείς δεν της έδινε σημασία, από τότε πολλά άλλαξαν, δεν μιλάμε πια και τόσο ούτε βγαίνουμε βόλτες αλλά κρατάμε μια σταθερή επαφή τουλάχιστον.