IF THIS IS LUST (Cruel Reality Series 1) - [COMPLETED]

Chapter 21

IT'S been a  month pero wala paring malay ang dalaga. Katatapos ng final exam ni Alert para sa semester na iyon. Sa susunod ay practice teaching na siya at ga-graduate na kaya naman sobra ang pagkabusy niya pero hindi parin nawawala sa isip niya ang dalaga. Palagi niyang binibisita si Secretary sa hospital at ang ipinagtataka niya ay bakit hindi niya nakikita ang mga magulang nito. SIna Rom, Sim at isang lalaking hindi niya kilala ang palaging nandoon. Sigurado siyang may sinasabi rin ang pamilya ng dalaga pero hindi niya pinapa-imbestigahan ang buhay nito dahil bukod sa busy siya sa mga school works niya ay iniisip din niya ang privacy nito.

Walang araw na hindi siya hirap matulog, palagi niyang iniisip si Secretary. Minnsan nga ay napanaginipan pa niya ito. . . ang dami niyang napapanaginapan.

How Secretary teased him. How she chase him, how she make him giddy and of course the hot encounters. Lahat ng iyon ay naalala niya. Ngayon nakasisigurado na talaga siyang may puwang na sa puso niya ang dalaga pero aminado rin siyang hindi pa nito napapalitan si Scent sa puso niya. Masyadong matagal ang naging pagsasama nila ni Scent at masyado silang maraming memorya at ayaw niyang balewalain iyon. Sumasakit ang puso niya.

Napatingin siya sa maamong mukha ni Secretary habang nakapikit ang mata at tila natutulog lamang ito. . . You're too beautiful, baby.

“Baby, please wake up,” pakiusap niya sa dalaga at hinahalik-halikan pa ang kamay nito. Minsan ay natutulog din siya sa hospital kapag busy ang kapatid ng dalaga at hindi naman mahanap ang pinsan nitong si Rom.

“Promise, baby, kakainin ko na lahat ng lulutuin mo, gumising ka lang,” pakiusap niya sa dalaga.

Nawawalan na siya ng pag-asa dahil isang buwan na ang nakaraan pero hindi pa rin nagigising si Secretary.

“Hindi na kita aawayin. . . hindi na kita sisigawan,” parang batang pakiusap niya rito at hinalikan sa noo. “Promise ko iyan sa'yo baby.”

“T-Talaga-a?” parang nanghihina at nauutal na tinig nanarinig niya kaya naman nagulat siya. Napansin din niyang dahan dahang bumukas ang mga mata ni Secretary.

He almost cried when their eyes locked gazes. Finally. . . she's awake now.

Finally, my baby.

“Baby,” natatarantang saad niya. Gising na si Secretary at tinitignan lang siya nito.

“Water,” nanghihinang saad nito kaya naman dali-dali siyang umayos ng tayo at kinuhanan ng tubig ang dalaga. Inalalayan pa niya ito para umupo dahil parang hirap na hirap na bumangon ito.

He geared her groan while trying to sit. “Wait, baby. . . I’ll call your doctor, hmm?” Hinalikan niya muna ito  sa noo at dali-dali siyang lumabas sa kwarto ng dalaga para pumunta sa doctor.

Pagkatapos magtawag ng doctor na susuri sa dalaga ay dali-dali siyang bumalik sa kwarto nito. Labis labis ang kasiyahan niya nang makitang gising na ang dalaga. Natutuwa talaga siya, hindi siya makapaniwala.

Thank you. . . thank you. He silently thanked her for fighting. Thank you, my baby.

***

“WELL, you just need some rest, don’t stress yourself at tsaka ipa-practice natin ang paglakad mo, you’re bedridden for month now,” the doctor told Secretary. Tumatango tango naman ang dalaga tsaka nagpasalamat.

“Thank you po,” saad nito at tinanguan lang siyang docor.

“Drink your meds, we will run some tests and then you're good,” iyon lang at umais na ang doctor. Tinignan siya ni Secretary.