IF THIS IS LUST (Cruel Reality Series 1) - [COMPLETED]

Chapter 27

“What the fuck was that?” she asked herself, hindi parin siya tinatantanan ng nagpapadala sa kanya ng mga creepy messages. Hindi ba ito nagsasawa? Nag-ring na naman ang kanyang telepono kaya naman nagulat siya.

Of all people. . . why you? She asked while looking at the paper. Why you? pakiramdam niya ay nabasag ang puso niya dahil doon. Nabalik siya ulit sa reyalidad nang marinig niyang mag-ring ulit ang cellphone niya.

“H-hello?” she asked the caller. Tsaka niya tinignan kung sino ang tumatawag. . . si Alert pala.

“Hey, baby, are you alright?” he asked her. Bumuntonghininga siya—trying her best to compose herself.

“Yes naman, mahal ko,” she answered him. Her voice is now different—more lively  this  time. “Why did you call?” she asked him.

“I just miss you, that’s why,” sagot nito kaya naman napangiti  siya sa sagot nito.

“Sus, I miss you more, mahal ko,” paglalambing niya.  “Miss na miss na rin kita kahit kanina lang tayo naghiwalay, mahal ko.”

“That's sweet, baby, damn. . . you really know how to make me smile.”

“You want me to go there?” she asked him. She’s pertaining to the Elementary Department of  their  school. Doon kasi nag-pa-practice teaching ang binata.

“Baby, may pasok ka pa,” he reminded her. Napabuntonghininga siya. Ayaw niya sanang pumasok. Nakaka-drain ang mag-solve ng maraming codes.

At na-drain din siya sa nalaman niya. . . ngumiti siya ng malungkot. She can't believe it. She still can't believe it.

“Eh. . .  mahal naman,” paglalambing niya sa binata. "Gusto na kitang makita, mahal ko, " she added. “Please?” she asked him.

Parang nahihirapang napabuntong hininga si Alert.
“Fine, fine, I will wait you here,” he told her. Napangiti naman siya ng malapad sa narinig niya. Si Alert ang talaga ang makakatanggal ng takot at kaba niya.

“But please, take care baby, hmm?” he reminded her. His voice is too sweet. . .  like they are lovers or something. But she knew the real score, they are only using each other.

Pure lust, nothing more, nothing less, just lust. . . he's just lusting over her. Masakit man isipin pero hindi soya mahal nito.

Bago pa siya mawalan ng gana ay napagdesisyunan na niya na puntahan ang binata. “Okay see you,” she told him and then she hang up the phone.

Dali-dali siyang naglakad papunta sa may Elementary Department ng paaralan nila pero laking gulat niya nang may humila sa kanya at ksabay ng paghilang iyon ay ang pag-kahulog ng paso mula sa itaas na palapag. Kaagad na kumalat sa sahig ang basag na piraso ng paso at ang lupa.

“George!” she exclaimed. Halos manigas siya sa kanyang kinatatayuan. “George,” ulit na tawag niya sa binata.

Hindi niya alam kung bakit niya tinatawag ang binata.   Ang alam niya lang ay kung hindi siya hinila ng nito ay malamang sa ngayon  patay na siya.

“Shh now, Secretary,” Georged whispered as he hug her. “You’re safe now,” he added. Nanginginig ang mga kamay niyang niyakap si George.

Kailangan niya ng makakapitan sa ngayon. Halos matumba siya dahil sa takot niya.

“George,”  tawag niya ulit  sa binata. Isa isang tumulo ang mga luha niya.  Bigla na lamang siyang naiyak.

“Hush now, I promise you. . . you’re safe now,” he assured her. “You're safe with me, Sec. . . you're safe with me.”