Gözyaşı

5 BÖLÜM

Gitmek, her şeyi geride bırakıp gitmek. Sil baştan başlamak her şeye. Zor muydu? Evet. Peki kalsa iyileşir miydi? Hayır. Zor olan neydi? Unutmaya çalışmak için gitmek mi? Yoksa unutmamak için çabalamak mı? Unutmak diye bir şey yok. Sadece onun yokluğuna alışmak vardı. O yaranın kabuk bağlaması gerekiyordu.
Esra bu sabah Hindistan'a gidiyordu. 

''Anne artık abim burada içim rahat. O sizin yanınızda ben yokken o var hem o kadar çok kalmayacağım '' annesi kızına şevkat'le bakıp ''Ama benim içim rahat değil. Orda ne yiyip ne içeceksin tek başına ne yaparsın?'' Esra annesine sokulup her ne yaparsa yapsın annesini ikna etmek zordu. Ne kadar tamam git. Dese de aklı kalbi yaralı kızında kalacaktı ''Annem sen beni merak etme ben daha iyi olacağım iyi olarak döneceğim.'' Serpil hanım kızını daha sıkı sarılıp saçlarını öptü ''Gitmeni hiç istemiyorum. Ama ihtiyacın var. Buradan uzaklaşmaya git annem ama çabuk dön.'' Onları kapıya dayanıp anne kızı izleyen Emir

 ''Ee hani bana sarılmak yok mu sanki uzakta olan kızındı'' deyip annesine ve Esra ya sarıldı.'' Gel kıskanç'' deyip Serpil hanım sevgiyle gururla sarıldı çocuklarına . Neşe ve hüzünle geçen kahvaltının ardından annesi ve babasıyla vedalaşıp ,Emir Esra'yla hava alanına gitmek için yola çıktı.

,,,,,,

''Navona meydanı Trevi çeşmesi gördüğünüz bu tarihi havuz aşıklar çeşmesi olarak da biliniyor.'' Fidan heyecan ve merakla özel olarak tutukları tur rehberini dinliyor ve etrafına hayran bakışlarla izliyordu tur rehberi.'' İspanyol merdivenlerini de görmek isterseniz gidelim efendim '' Roma sokaklarında gezmekten yorulmuştu Demir.

Tek istediği otele gidip dinlenmek  istiyordu ama Fidan'ın bitmek bilmeyen enerjisi ve merakı, '' aşkım oraya gideriz dimi ''değip dudaklarını büzüp gözlerini hızla kırparak baktı. ''gideriz.''

Demir üç haftayı düşündü güya balayındalardı tek yaptıkları gezmek alış verişdi Fidan ''!ay aşkım bu çok güzel a! buda çok güzelmiş alalım mı? aşkım'' Demir hafif bir gülümseme ve yorgun ifadesiyle başını aşağı yukarı salladı . Fidan alış verişe dalmış dünyadan soyutlanmış şekilde mağazaları geziyordu .Demir bulduğu sokak kafelerden birine oturup elindeki poşetleri sandalyeye bırakıp. Geçirdiği üç haftayı düşündü Fidan Demire kocadan çok cüzdanmış gibi davranıyordu. Tek istediği rahat. Bir yaşam dünyayı gezmek. Onunla arkadaşken gözü tok mütevaziydi şimdiyse ne olduğunu ortaya koymuştu..

Demir in gözünde bir anı canlandı. '' Canım benim kimin arkadaşı'' ''Yılışıklık yapma Nur'' ''aa niye öyle söylüyorsun?! sen benim kurtarıcım oldun bu notları almasaydın ben bu teknik resim dersinden kalırdım sonra sil başa dönerdim. Canım arkadaşım inşallah Demir'le evlenirsin de boy boy yiyenlerim olur.'' ''İnşallah'' diyen Esra gülümsedi. gözlerinin içi parlayan arkadaşına bakan Sevda ''Esra Demir'le evlensen nereye balayına gidersin?'' Esra gülümseyip ''Ben onula bol bol vakit geçireceğim ondan başkasını görmeyeceğim sadece onun ve benim olduğumuz bir dağ evinde balayını geçirmek isterdim.'' Gülümseyip dalan Esra'ya kızlar hep bir ağızdan!'' oooo !''deyince Esra'nın kızaran yüzüyle Demir'e baktı o böyleydi sevdiğini açık açık ilan ederdi hatırlayınca gülümsedi. "Demir ,Demirrr" diyen eli kolu dolu taze karısına bakıp derinden bir uffff çekti...

,,,,,,

Emir canı gibi sevdiği kardeşine bakıp.

'' Eeee güzellik gidiyorsun. Özleyeceğim seni ha bu arada al bakalım kalacağın evin anahtarı denize yakın denizi nasıl sevdiğini biliyorum.''

''Teşekkür ederim abim siz olmasanız ben ne yapardım.'' Gülen gözlerle baktı can abisine.

''Bak güzelim epeydir burada değildim ama çektiğin acıları biliyorum. Aşk acısı çekmek her babayiğit din harcı değil insanı delirtir ama sen güçlü olup senden beklediğim gibi yapıp vazgeçtin. Git ne kadar kalman gerekiyorsa kal .Ve dön. Ben şen şakrak kız kardeşimi  geri istiyorum. Bu içi çekilmiş kızı değil.''