Geçmişimin Kırıntıları (Ara Verildi Ve Düzenlenecek)

sınır

( Maral'ın anlatımıyla )

on dakikadır ikimizin haline gülüyorum .gülmekten karnıma ağrı girmeye başlamıştı .kendimi toplamaya çalıştım an rüzgarla göz göze geldik . ve o muhteşem gözlere kendimi o kadar kaptırmıştım ki yıldırımın çarpmasıyla açık kahverengi gözlerimi o ela gözlerden mahrum bıraktım kendimi yağmur daha da şiddetli yağmaya başladı sırada. rüzgar halinden memnun şekilde bana bakıyordu rüzgardan destek olarak ayağa kalkmaya çalıştım ve başardım . sanki dünya kupası kazanmışım gibi sevindim ahmak ben. kendimi bozmadan rüzgara ellimi uzatıp ayağa kaldırmaya çalıştım an başıyla çeneme vurdu. not: ama bilerek yapmadı altını çiziyim dedim? ah ah diye sızlanırken rüzgar lafa girdi çok acıyor mu hastaneye gideli mi ? yemin ederim ki annem bana bu kadar soru sormuyor tamam iyim diye cevap verdim hadi gidelim . yağmurda biraz daha kalsak hasta olacağız her yerimiz çamur içinde yürümeye başladık. yarım saat sonra evin yakınlarına gelince ayrılmak zorunda kaldık. rüzgar lafa girdi. görüşmek üzere deli kız  görüşürüz odun bey gülerek vedalaştık dan sonra eve doğru koşarak ilerledim çantamdan anahtarı çıkartıp kapıyı açmaya çalıştım açar açmaz  annem burada olsaydı . gözlerini fal taşı gibi açıp bana bakıyordu şimdi 

_ ay sakın o kıyafetlerle girmeye kalkışma

_ ne yapabilirim anne kıyafetleri çıkarıp mı içeriye geleyim ?

_ bir zahmet

_ anne şimdi senle uğraşamam çok yorgunum kavganın yarın yap ?

_hani benim terliğim he getirin buraya

kız  kardeşim sanki heyecanla bu anı bekliyordu anne terlik hazır getireyim sinirli bakışlarla kardeşime baktım korkarak odanın yolunu tutu anne ablam beni dövecek yardım edin imdat ölsem kimse yardım etmez işiniz bana düşecek siz durun kılımı kıpırdatmayacağım tehdit savurarak gitti . annem söze girdi sen kimin kızını döveceksin. ben hiç durur muyum

_senin kızını anne bacak kadar   boyu var ama lafını esirgemeden gitmez kime çektiyse artık ? annem beni unutmuşken odaya koşar adımlarla çıktım . odamın kapısını açıp kapatmam bir oldu dolabımı açıp içinden pijama takımımı çıkartıp banyonun yolunu tutum aynayla karşı karşıya kaldım aynada yansımamı görünce gülümsedim sanki delirmiş im gibi bakakaldım öylece. bugünün tekrar yaşanması için ne yapabilirim. bir kaç gün öncede soğuk savaş vardı aramızda bugün ateşkes anlaşması imzalamıştık sanki insanın nefreti bu kadar çabuk bitebilir mi? benim bitebiliyormuş bunu fark ettim. sadece o gülüşe ve o ela gözleri nefretimi ayağıyla alıp ezdi siz hiç bir gözle ve gülüşle kendinizden geçtiniz mi ? ben geçtim ilk defa böyle hissediyorum ona anlatamadıkları mı aynadaki yansımama anlatıyorum .çok garip aynadaki sırıtışımı yok edip duşa kabine girdim. suyun ısısı arada bir değişiyordu , soğuk olunca yağmurda olduğumu hisseder sıcak olduğunda cehennemde erip gittiğimi hayal ederim ılık olunca ise ikisinin ortasında kaldığımı . çilek kokulu olan şampuanı mı önce koklayıp sonra başıma sıktım saçımı durulayıp duşa kabinden çıktım pijamaları mı giyerken gözüm çamurlu kıyafetlere takıldı onlara son kez dokunmak için eğildim de o kıyafetler çamaşır makinesinde ne kadar yıkansa da hep yüreğimde kalbimde sonsuza dek kalacak . o çamur izleri ve o ela gözleri....

banyodan çıkıp kendimi odada buldum . makyaj masasına hızla adımlarla geçtim saçlarımı toplamaya başladım ıslak ve özensiz şekilde dağınık topuz yaptım ellerime krem sürüdükten sonra az bir şey parfüm sıkıp aşağı inmek için ayağa kalktım kapının kolunu yavaşça aşağı itip kapıyı kendime doğru çektim merdivenden inerken soluna uğramadan mutfağa attım kendimi

fincan kupamı çıkarıp acı kahve doldurarak geldim yere geri döndüm derler ya geleceğin yer yine başladığın yerdir nerden başlarsan başla önüne ne kadar engel çıkarsa çıksın kariyer sahibi olman için 20 yılda raya soktuysan bir dakikada başladığın yere geri dönersin bizim hayat sınırımız bu kadar ancak merdivenleri yavaşça çıkınca aklıma . Ahmet Haşim 'in merdiven şiiri geldi ve söyle diyordu:

ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden

eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak

ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak

sular sarardı yüzün perde perde solmakta

kızıl havaları seyret ki akşam olmakta ...

hayat merdivenlerimizi yavaş yavaş çıkacağız aynı ahiret merdiveni gibi bizim sınırlarımızın sonunda ahiret