Gün Batımı/SakuAtsu (YAN HİKAYE)

-ONE:HOLE-

-One-Meet-

~ATSUMU BAKIŞ AÇISI~

Başım.. Çatlayacak gibi. Vücudum haraket etmiyor, benn nerdeyim ki?
Gözlerimi aralayarak açtım, burası bir çukur...?
Kalkmaya çalıştım ama kalkamadım bacağımı incitmiş olmalıyım... Samu nerde kim bilir!
Burdan çıkmam gerek.. Bağırmaya çalıştım ama ağzımdan sadece öksürük sesi çıktı. Boğazlarım ağrıyordu konuşamıyordum.
Açlıktan bayılıcak gibiyim.
Böylemi ölücektim? Bir çukurda.. Dramatik...
Samu umarım iyisindir..

~SAKUSA BAKIŞ AÇISI~

Ormanda atsumuyu arıyalı 2 gün oluyor ve hâlâ yok.
Geçmediğim yer kalmadı. Nerde bu çocuk. Zaten neden yardım ettiğimide bilmiyorum. Burda olmak mide bulandırıcı. Neyse ki ben Kitsune özelliğimi kontrol edebiliyorum.
Hızlıca yürürken bir öksürük sesi duydum. Başta avcılar sandım. Ama ses neredeyse ölücek birinin son nefesi gibiydi. Sese doğru yürüdüm... Ses bir çukurdan geliyordu..?
Çukur bir ayı tuzağına benziyordu... Aşağı çukura baktım.
Bu oydu. Sarışın.. Muhteşem gözlü çoçuk bana gözlerini kısarak bakıyordu

"Seni sonunda buldum sarışın" dedim.
"Ayağa kalkabilir misin?"

Cevap vernedi

Yürüyemiycek kadar kötü bir haldeydi. Neyse ki yanında halat vardı onu taşıyabilirdim. Eww bu fikir hiç hoşuma gitmedi. Halatı Büyük bir kayaya bağladım.
Zaten öukur o kadar derin değildi. Halatın öbür ucunuda belşme bağlayıp aşağı indim. Sarışını nelinden tutup kendime yaklaştırdığımda midemde garip şeyler olmaya başladı.. Kramp gibiydi. Bu hissi takmayıp önce sarışını sonrada kendimi yukarı çıkardım. Susuz ve aç kalmıştı. Yanımda getirdiğim çantada olan suyu ona verdim. Bi dikişte bitirdi.

"Maalesef yanımda yiyicek kalmadı. Seni ikizine götürene kadar dayanabilir misin?"

Gözlerini açarak bana baktı.

"İkizim?! Samu yaşıyor mu?! İyi mi?! Nerde şimdi?! Ne yapıyor?!" dedi beni soru yağmuruna tutarak.

"WOAH sakin ol. İkizin iyi O istedi seni aramamı zaten. Bir ya da iki güne ikizini görüceksin merak etme"
Dedim.

"Bir ya da iki gün mü? O kadar uzakta mıyız?!" dedi.

"Evet. Sen ne bekliyordun?"

Ses çıkarmadı. Yürüyrmediği için onu taşımam gerekiyordu aman ne güzel.

"Şimdilik burda kamp kuralım. En azından bacağın iyileşene kadar." Dedim. Ona doğru yürüyüp bacağına bakıcaktım ama beni eli ile geri itti.

"Yardımına ihtiyacım yok. Yürüyebilirim." dedikten sonra ayağı kaşkmaya çalıştı. Kalkmasıyla yere düşmesi bir oldu. Aptal şey neden yardımımı istemiyor ki?

"Gördün mü ayağa kalkamıyorsun bile, bırak yardım edeyim"

Başka çaresi olmadığı için izin verir anlamında bacağını uzattı. Çantamda olan bandaşı çıkardım. Be burkuk olan bacağına sardım. Lanet olsun ki yanımda başka bir şey getirmemişim. Tch!

"Şimdilik böyle idare et tamam mı?" dedim.
Başını bana döndürdü ve konuştu:
"Neden bana yardım ediyorsun, beni tanımıyorsun bile ve ayrıca ikizimi nerden biliyorsun?"
Dedi beni tekrardan soru yağmuruna tutarak.

"Sana her şeyi anlatıcam ama önce biraz dinlen ben yiyicek bişiler arıycam fazla bişiler yok. Seni burda bırakmak istemiyorum gerçi ama-"

"Sıkıntı yok bişi olmaz bana. Adını söyleseydin bari!"
Dedi.

"Kiyoomi..."

"Ha? Biraz daha bağır duyamıyorum!"

"Sakusa Kiyoomi"

Devam edecek..
------------------------------------

*İlk bölüm Kısa oldu biliyorum. Sonuçta bir yan hikaye 😅.  Öbür bölümü daha uzun yapmaya çalışıcam. phantaso12 bana yardım eden ve ayrıca orjinal hikaye onun hesabında gidip okuyabilirsiniz *