-TWO:STORY? -

281 26 6
                                    

Sakusa Pov-
Tuttuğum bir kaç balıkla Sarışının yanına doğru giderken, bir yandan da en kısa sürede eve nasıl gidiceğimzi düşünüyordum. Atsumu'nun bacağı yaralandığı için eve daha geç döneceğiz. Sırtımda taşısam bile bu değişmiycek. Bu süre zarfında avcılara yakalanmamamız gerek. Eğer yakalanırsak işimiz biter. Atsumu'nun yanına geldiğim de uyumuştu. 'Çok güzel uyuyor' diye düşünmeden edemedim. Kafanı toparla Kiyoomi!
Çantada bulunan kibrit ile ateş yaktım ve balıkları kızartmaya başladım. O sırada Atsumu uyandı.

"Günaydın Sarışın." dedim. Neden ona sarışın dediğimi bilmiyordum. Sadece hoşuma gidiyordu.

"Sanada günaydın tiksinti surat" dedi ve oturur pozisyana geçti.

"Tiksinti surat mı?"

"Evet beğenemedin mi? Ahh!" yaralı bacağının üstüne oturduğu için inledi ve söylenmeye devam etti. O söylenirken benim tek odaklandığım Sarışın şaçları ve Parlak gözleri idi.

"Her neyse! Acıktım ben tiksinti surat!"

"Bana öyle demeyi kes! Tiksinti suratta neymiş?!"

"Az önce anlattım ya dinlemedin mi?!" dedi. Gözlerine odaklandığım için dinlememiştim.

"Durmadan yüzünü buruşturup bana tiksinti ile bakıyorsun o yüzden!" dedi. Ona öylemi bakıyordum... Hiç fark etmedim...

"Oh.. Üzgünüm fark etmemişim.. Ama öyle deme lütfen normal adım ile seslen-"

"Omi"

"Ne?"

"Omi-Omi nasıl?!" diye sordu. Sanırım tiksinti sırattan daha iyiydi

"Omi?"

"Evet! 'Kiyoomi' deki  'Omi'  kelimesinden geliyor beğendin mi?! Omi diyebilir miyim?! "

"Normal adımla seslensen olmaz mı.." dedim. Olumsuz anlamda kafasını sağa sola salladı.

"Off peki.. Bende sana Astu dersem olur. "

"Atsu? Sarışına ne oldu? "

" Çakma sarışın olmasaydın sarışın olabilirdin. 'Atsu' "
Dedim.Sanırım mutlu oldu?

"Nasıl istersen Omi-Omi! "dedikten sonra bana gülümsedi.

Balıkları yedikten sonra yanımda getirdiğim Çadırı kurdum. Sadece bir tane vardı o yüzden Atsumu ile bearaber yatıcaktım.
---------------
-Gece 03.30 civarı-
~Atsumu bakış açısı~

Gece bütün gün Osamu'yu düşündüğüm için uyuyamadım. Çadırdan çıkıp ateşin önüne oturdum.
Uzunca Aileme ve bana olanları düşündüm düşündikçe ne kadar güçsiz olduğumu hatırladım.. Osamu'nun aksine ben güçsüzdüm, çukura düşmemden belliydi gerçi...
Omzum da bir el hissettiğimde düşümcrlerimden ayrılıp elin sahibinin kim olduğuna baktım..
Omi kun?

"Atsu neden ayaktasın" dedi yanıma otururken. Ve konuşmaya devam etti;
"Bir avcı görse ne yapacaksın. Çadırdan çıkma bir daha. Ya da çıkıcaksan bana haber ver"

"Avcılar çadıra girip beni kaçıramaycaklar sanki.. ya da seni.."

"Öyle bile olsa yine de-"

"Her neyse! Omi-kun seni de uyandırdım özür dilerim" diyerek lafını kestim.

"Sorun değil.. Ne düşünüyordun?"

"B-ben mi?"

"Yok ya sen değil ağaç ile konuşuyorum. Tabikimde sen şapşal"

"Ben.. Sadece ailemi düşünüyordum..."

"Ailen? Ne oldu ki onlara?"

"Onlar..öldürüldüler...benim yüzümden"

"Oh.. Anlatmak ister misin?"

"Seni yormak istemem"

"Yormazsın anlat hadi"

"Peki..."
---------------------
- 3 yıl öncesi. Ormanın derinlikleri. Atsumu pov-

"Oİ! SAMU! ONU GERİ GETİR!"

"GETİRMİYCEM AĞLA!"

Sinir ile aptal ikizimi kovalamaya başladım. Büyükannemizin bize bıraktığı kelebek şeklinede porselen bir tabağa bakıyordum ki aptal ikizim gelip elimden aldı bende onu kovalamaya başladım.

"Osamu! Atsumu! Tabağı kıracaksınız! İkinizde geri getirin tabağı!" diye bağırdı annem. İkimizde en çok annem den korkardık çünkü o bir kitsuneydi.

"Duydun Annemi! Git geri götür!"

"Tamam be!"

Samu söylene söylene tabağı geri götürdü. Babam eski görünümlü olan kulübeden çıkıp Samu'nun yanına gitti.

"Samu ağaç kesmemde bana yardım eder misin?"

"Ne? Gerçekten mi?!"

"Evet!"

"Tabikide yardım ederim!"

Onlar gülüp eğlenirken ben onları kenardan izliyordum.
Samu her ne kadar nyetişkin sayılsada ağaç kesmeyi çok seviyor özelliklede babam ile... Şimdi düşününce sanırım babam benim ile hiç ağaç kesmedi...

Ben hep annem ile evde oturur anneme yardım ederdim. Samu da babam ile dışarı çıkıp orman da gezerdi.. normal bir aileydik.. Ta ki benim aptal davranışıma kadar...



*Hikayeye uygun medya bulamıyorum 😔.
phantaso12 yazım yanlışlarımı düzelttiğin için teşekkür ederim 🥺❤️. *

Gün Batımı/SakuAtsu (YAN HİKAYE) Where stories live. Discover now