41.bölüm

282 21 7
                                    

Tam bir yıl, bir yıl boyunca kendimi Hazar'ın ölümünden sorumlu tuttum, vicdan azabı çekiyordum, geceleri rahat uyuyamıyordum, canım hep sıkkındı, her şey benim yüzümden olmuştu. Cesedini toprağa verdikten sonra o hainleri bulup öldüreceğime yemin etmiștim. Bir yıl boyunca koskocaman bir aileyi zor toparlaya bildim. Hazar'ın annesi aklını kaybedecekti, sürekli bir psikoloğa götürüp durduk, beni yanında istediği içinde ben hep onunla gittim, bir kere bile yanından ayrılmadım. Gündüzlerim hep Sümeyra anneyle geçti, gecelerim ise çetelerin peşinden koşup durdum, soysuzları yakaladığımda diri bir hain bile bırakmadım, çünkü ne kadar çete ve mafya varsa hepisini Hazar'ın ölümünden sorumlu tutuyordum. Gündüzleri Azra, geceleriyse Kara Sessiz'dim.

Yıllar önce yemin etmiştim hiç bir insanı öldürmeyeceğime dair, ama Hazar'ın ölümü beni yeminimi bozmaya itti.

Her gün o Baba Polat denen katili aradım, bazen bir iz bulurdum ama ortadan birden kaybolurdu, bazende tek bir ize rastlamazdım.

Ünsal komser hala Kara Sessiz'in peşindeydi yani benim, ama beni asla yakalayamadı.

Ne kadar üzgün olduğumu size anlatamam, şu hislerim, şu acı, o kadar alıştım ki bu tür acılara, şimdi yine aynı durumdayım. Sanırım ben Hazar'a alışmıştım, ama polis olması ve beni yakalama ihtimali tabi ki beni korkutuyordu, yinede ben ona değer vermiştim, sevda mı değil mi bilmiyorum, ama onu sevmiştim.

Her şey benim yüzümden olmuştu, ama en büyük suçlu o katillerdi, ve onları bulmak için her gece elimden gelenden daga fazla yapıyordum.

Gece vakti Baba Polat'ın peşindeydim bir kez daha, onu mutlaka yakalamak istiyordum. Ona bedelini ağır ödetecektim, cehenneme yollayacaktım.

Eyüp'de bir eski fabrikada silah seslerinin geldiğini öğrenmiştim ve Baba Polat'ın oraya gittiğini adım gibi emindim çünkü nerde uyuşturucu sevkiyatı varsa orda Baba Polat var, bir kaç ay önce öğrendim bunları, Balamir sağolsun beni yeri me sürekli takip etti, malum ben evden çıkamıyordum Sümeyra anneyle ilgilenmekten.

Eski fabrikaya varınca fabrikanın arkasından dolanıp sessizce yaklaştım. Tek amacım Baba Polat'ı öldürmekti, yeminimi bozduğumu söylemiştim size.

Fabrikanın içinde, karton paketlere uyuşturucu koyup sonra bir TIR'ın arkasına o kartonları yüklüyorlardı. Kişilerin arasında Baba Polat'da vardı, yemin ettim onu öldürecektim.

TIR'a uyuşturucu paketlerini yükledikten sonra fabrikaya girdim sessiz sedasız, hiç kimseye burda olduğumu hissettirmedim, boşuna Kara Sessiz değilim ben.

Bi kişinin arkamdan geldiğini hissettiğim an kolunu tutup sessizce bayıltıp kenara çektim. Sonra bir başka kişi geldi ama bu sefer silahıyla karşıma dikildi, ben ellerimi havaya kaldırdım, doğru anı bekleyip silahı birden adamın elinden kaptım, boynuna bir sert tekmeyle bayılttım, onuda kenara çektim. Saklanarak ilerledim Baba Polat'a doğru, o an tam silahı ona doğrultmușken birisi kolumdan tutup beni birden çekiştirince silahın patlamasına sebep oldu, o kişinin kendisi vuruldu. O an hızlı hareket etmem gerekiyordu, birden silahı alıp Baba Polat'a ateş ettim ama maalesef ki sadece omuzundan vurulmuştu.

Kanun Kaçağı 1 (Tamamlandı)Where stories live. Discover now