Zawgi
"ဟိုေဆာ့ရား ဟိုမွာမင္ယြန္းဂိမဟုတ္လား ေစာင့္ေနျပန္
ၿပီနင္တစ္ခုခုမဟုတ္ထာ လုပ္ထားတာလား"
"ဘယ္ကသာဟာ ေပါက္ကရေတြ ငါကဘာကိစၥပက္သက္ရမလဲ ေၾကာက္ရရင္တုန္း နင္ကတစ္မ်ိဳး တကယ္ပဲ နန္းဂြၽန္ရား ငါ့ကိုတင္ေခၚရ
မယ္ေနာ္ ငါကအမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးမယ္ အမ်ားႀကီးေလ"
ႏႈတ္ခမ္းဆူကာ အာဘြားေပးဖို႔လုပ္ေနသည့္ ဟိုေဆာ့
ေၾကာင့္ျပံဳးရံုသာျပံဳးမိသည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက
သူငယ္ခ်င္းမို႔ သိပ္ၿပီးေထြေထြထူးထူးမ႐ွိေျခ။ ဖက္သည္
နမ္းသည္ ဆိုသည္မွာသူတို႔အတြက္ကေတာ့ ႐ိုးပင္႐ိုးေန
ေျခၿပီေလ။
"ေအးပါငါတင္နင္းပါမယ္ ဟိုေဆာ့ရာ လာတတ္ေၾကာက္ရင္ေ႐ွ႕ကစီးမလား"
"ဒါေပါ့ေ႐ွ႕ကစီးရမွာေပါ့"
"အျမင္ကိုကပ္တယ္"
ေဆာင္းကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ကာ ေအာ့ေအာ့
လုပ္ျပၿပီးမ်က္ေစာင္းထိုးျပတာမို႔ ဟိုေဆာ့ကလည္းသူ႔ရင္
ခြင္ထဲကေန ေဆာင္းကိုျပန္လည္ေျပာင္ျပေနျပန္သည္။
"ေဆာင္းခ်န္းမယ္ေလးသာ တစ္ေယာက္တည္း
စက္ဘီးစီးလို႔သာ ဟိုေဆာ့ကီလို...ရင္ခြင္ထဲထည့္စီးေပး
မည့္သူမ႐ွိပါ..ဒန္....တန္...တန္႔....ဒန္"
စက္ဘီးစီးရင္း ဟိုေဆာ့ကရင္ခြင္ထဲကေန ေျပာင္သည္။
ဟိုေဆာ့က လိုက္စေနေလသည္။ဒီလိုပါပဲေန႔တိုင္း ဒီလို
ျဖစ္ေနၾကမို႔ သူတို႔အတြက္ေတာ့ တကယ္မထူးစမ္းပါ
ေျခ။
ကြၽီ
"ေဆာင္း"
"မိေဆာင္း"
လမ္းအခ်ိဳးတစ္ခုတြင္ ၿပိဳင္ကားျဖဴျဖဴကအေ႐ွ႕ကျဖတ္
ဝင္လာေသာေၾကာင့္ ေဆာင္းစက္ဘီးနဲ႔ဝင္တိုက္မိေလ
သည္။
"ေဆးရံုလိုက္ပို႔ေပးကမလား မိန္းကေလး"
ၿပိဳင္းကားေပၚမွဆင္းလာေသာ suga ကေဆာင္းေဘး
နားထိုင္ၿပီးေမးသည္။ ဟိုေဆာ့ကေတာ့ သူ႔ေနာက္တြင္
ပုန္းကာ အက်ႌကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထား
ေသာေၾကာင့္ လက္ကေလးကိုသာ ခပ္ဖြဖြဆြဲယူ၍ကိုင္
ထားလိုက္မိေလသည္။
