LİSEDE CİNAYET

0.2

Merhaba arkadaşlar hikaye yavaş yavaş şekilleniyor. Yorumlarınızı bekliyorum😊

______________________

Arkamdan kapı da eş zamanlı kapandı. İki polis ve ben kalmıştık sadece. Diğer polis camdan dışarıya bakıyordu. Sorguda mıydım ben?

Tedirginlikle ellerimi birbirine bastırdım. Yüzümü aşağıya eğip botlarımı inceleyeme başladım. Birinin ipini bağlamamıştım ama rahatsız etmiyordu. Boğazını temizleyen polisle dikkatimi ona verdim.

"Ben cinayet şubeden Komiser Sedat, arkadaşım da polis memuru Önder. Bu cinayeti biz soruşturacağız. Bildiğin her şeyi anlatmanı istiyorum senden. En küçük şey bile bizim için çok önemli." Kafamı salladım. Devam etti.

"Ceren'le liseye başladığınızdan beri arkadaşmışsınız. Yani uzun bir arkadaşlığınız var."

Kim demişti bunları onlara. Hemen cevabımı verdim.

"Eskidendi. iki yıl oldu neredeyse görüşmeyeli."

Sesim pürüzlü çıkmıştı. Gece kuru soğukta üzerimde ince bir gömlekle koşmak bana hiç iyi gelmemişti. Dün iyi olan ne vardı ki.

"Neden konuşmuyorsunuz peki?" Onaylamazca kafamı iki yana sallamak istedim. Yapmadım. Onun yerine karşımdaki polise baktım. Biliyorlardı işte. Önceden kimle konuştular ise anlatmıştı onlara.

Benim ağzımdan duymak istiyorlardı. Ne söyleyeceğimi, nasıl söyleyeceğimi merak ediyorlardı. İki gün önceki kavgayı bildiklerine de emindim.

"Çocukca şeyler işte. Bu konuyla alakası olduğunu sanmıyor-"

"Sen anlat istersen alakası olup olmadığına biz karar verelim." Tok sesiyle cümlemi kesen polis pencereden dışarıyı izleyendi. Hala arkasını dönmemişti. Titreyen ellerimi birbirine bastırdım. Fakat doğru olmayan şeyler de anlatılmış olabilirdi.

Yaşananları, söylemem gereken şeyleri söylemeliydim. En azından bunu yapmalıydım Ceren için. Onu ne kadar sevmesem bile.. Söyleyeceklerime başından başlamaya karar verdim.

Beni yaralayan günleri hatırlamak ve dile getirmek çok zordu. En azından bilmeleri gerektiği kadarını anlatabilirdim.

"Lisenin ilk günü tanışmıştık. Yanıma oturmuştu. Sonra iyi arkadaş olduk. Kardeş gibiydik birbirimizden hiç ayrılmazdık. Bir de sevgilim vardı. Onu çok seviyordum. Ardından beni onunla aldattı. Yüzüme baka baka söyledi bunu Ceren hiç çekinmeden."

Sinirlenmeye başladığımı hissediyordum. O zamanları hatırlamak bana hiç iyi gelmiyordu. Ne kendime ne Ceren'e yakıştırıyordum.

"Kavga ettik okulun önünde rezil ettim onu. Herkesin Ceren'in ne yaptığını bilmesini istedim. Birlikte fotoğraflarını sosyal medyada paylaştım, olayları abartarak anlattım."

"Herkesin ondan nefret etmesini sağladım. O umursamadıkça daha çok nefretle doldum. Sürekli itişip duruyorduk. Okuldakiler de bundan eğleniyordu tabi. Film izler gibi izliyorlardı bizi."

"Fakat insanların ona karşı olan davranışlarından Ceren rahatsız olmaya başlamıştı. Bir dönem başka okula geçti. Orada da iyi karşılanmayınca tekrar buraya geldi." Derin bir nefes aldım.

Komiser Sedat iki gün önce yaşanan olayı anlatacağıma emindi. Elindeki deftere sürekli bir şeyler yazıyordu.

"Birbirimizi görmezden geliyorduk ta ki iki gün önceye kadar. Öğretmenler odasının önündeydim. Kimya hocasının gelmesini bekliyordum, soru soracaktım ona. İçeride değildi. Elimde kitapla dolanmaya başladım bende. Biraz gecikmişti hoca. Tam merdivenlerin yanına geldiğim zaman birisinin omzuma çarpmasıyla yana doğru savruldum. Çarpmanın şiddetiyle de yanımda duran kişiye çarptım. Bir gürültü koptu ardından çığlıklar yükseldi."