Sahne

62 56 7
                                    

Kasabaya yenin gelmişdim.Biraz oturup çay icecekdimki her kes beni sahne önüne çağırdı.Biraz böyle şeyler ilgim yokdu ama annem filimleri,sinemayı,yani sahneyi severdi bu yüzdende oraya gittim.En ön koltuklardan birinde ben oturdu filim başladı bi anne kız filmiydi kızın annesi ölüyordu tıpkı benim annenin beni bırakıp gitiyi terk ettiyi gibi filimde de öyleydi iste.Annesizlik öyle zor ki anlatılmaz bi şeydi annem yanımda olunca hep bi cesaret içimi sariyordu,o yanındayken hic bisey bana zarar veremezdi korkutamazdi annem beni korurdu tüm kötülükten beni ama simdi o yokdu yanında kimsesiz biriydim.Annesizlik böyle bi şey savunmasız bir oluyosun iste.Filimde annesizlikden bahs ediyordu ama o bi filimdi o filimse benim içindeydi....

Bir Hayat ÖlküsüWhere stories live. Discover now