Her Ginger Boy

six : library

Η ωρα είχε περάσει και έπρεπε να πάω στο γήπεδο που με είπε ο Fred, ας μην τον κάνω να περιμένει καλύτερα.

"Angela" με φωναξε ο George
"Α γεια George μπορούμε να μιλήσουμε αργότερα;"
"Γιατί;"
"Ε με περιμένει ο αδελφός σου στο γήπεδο"

Όταν το ακουσε αυτό νομίζω πως θύμωσε αλλα γιατί να θυμώσει, ο αδελφός του είναι. Δεν ξέρω πραγματικά τι παίρνουν και οι δυο

"Ε δεν πειράζει ας περιμένει λιγο" είπε και με πήρε από το χέρι και με έβαλε μέσα στην βιβλιοθήκη

"Ε οχι καλύτερα να πηγαίνω"
Πήγα να φυγω αλλα με κόλλησε στην πόρτα της βιβλιοθήκης
"Γιατί δίνεις περισσότερο σημασία στον Fred και οχι σε εμένα;"
"Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις"
"Καταλαβαίνεις" είπε ενώ ερχόταν όλο πιο κοντά μου
"Εμ George μην πλησιάζεις άλλο" αλλα δεν με ακουσε
"Είπα φύγε" τον εσπρωξα και έφυγα

Δεν με ακολούθησε ευτυχώς..

[...]

Έφτασα στο γήπεδο αλλα δεν ήταν πουθενά ο Fred, λογικά θα έφυγε επειδή τον αφησα μα περιμένει πολύ ωρα..

Πήγα μέσα στην μεγάλη αίθουσα μπας και τον βρω αλλα δεν ήταν πουθενά, ούτε αυτός ούτε ο George. Σίγουρα συμβαίνει κάτι.

"Συγνώμη μηπως είδατε την Mary;" Ρώτησα κάτι παιδιά από τον κοιτώνα
"Νομίζω την είδα με αυτόν τον ηλιθιο από το Slytherin"

Δεν απάντησα επειδή από οτι κατάλαβα είπε ηλίθιο τον Draco και δεν ήθελα να αρχίσω να μαλώνω.

Ήθελα σε κάποιον να μιλήσω αλλα κανένας δεν ήταν εκεί, πήγα έξω και έκατσα σε ένα παγκάκι που έχει έξω.
Μετά από κάτι λεπτά είδα τον Fred μαζί με ένα άλλο αγόρι, φορούσαν τις στολές του quidditch από οτι κατάλαβα και δεν μου φαινόντουσαν χαρούμενοι.
Ο Fred με κοίταξε λυπημένα και μπήκε μέσα, αποφάσισα να τους ακολουθησω.

"Πως μπορείς να μας προδίδεις έτσι ρε Fred;"
"Επειδή ήθελα να της μάθω κάποια πράγματα δεν σημαίνει πως σας πρόδωσα Wood"
"Αυτο ακριβώς σημαίνει, δεν θα παίξεις στον επόμενο αγώνα απλά να ξέρεις"

Το αγόρι έφυγε και ο Fred έκατσα στο πάτωμα και έκλεισε τα μάτια του με τα χέρια του. Δεν μπορούσα να τον βλέπω έτσι όποτε πήγα και του μίλησα.

"Fred;" Τον ρώτησα και έκατσα κάτω στο πάτωμα μαζί του
"Angela;"
"Τι έγινε;"
Έβγαλε τα χέρια του από τα μάτια του και με κοίταξε
"Τίποτα απλά ο Oliver κάνει σαν χαζός"
Είπε με δάκρυα στα μάτια
"Καλα εντάξει μην κλαις όμως εντάξει;"
Είπα σκουπίζοντας τα δάκρυα του
"Εντάξει" είπε και έβαλε το κεφάλι του πάνω στον ώμο μου ενώ με αγκάλιαζε το χέρι. Με λίγα λόγια ξάπλωσε πάνω μου.

Καθίσαμε έτσι για περίπου 10 λεπτά ώσπου κάποιος μας φωναξε να σηκωθούμε.

"Angela μην με κανεις να στο ξανα πω"
"Τι έγινε πάλι καλε Draco;"
"Σε έχω πει ήδη να μην είσαι κοντά με αυτούς" είπε θυμωμένα
Τότε πήρε θέση ο Fred και μίλησε
"Γιατί είσαι τόσο αρνητικός, άσε που δεν κάναμε κάτι, απλά με βοήθησε να ηρεμήσω"
"Καλα εντάξει, Angela πρέπει να σε πω κάτι"

Αποχαιρέτησα τον Fred και ακολούθησα τον Draco

"Λοιπόν για πες μου τι ήθελες να με πεις;"
"Σου αρέσει ο Fred;"
"Ε να σε πω την αλήθεια δεν ξέρω, απλά νιώθω ασφαλής όταν είμαι δίπλα του, το βλέμμα του μπορεί να με κάνει να νιώσω πως είμαι σπίτι μου. Δεν ξέρω γιατί αλλα μάλλον αυτά δεν συμβαίνουν όταν σου αρέσει ο άλλος; Όποτε υποθέτω πως ναι"
"Σε βλέπω ποσό χαρούμενη είσαι όποτε δεν θα πω τίποτα στον πατέρα, ας ελπίσουμε να μην το μάθει" είπε και με φιλησε στο κεφάλι δίνοντας μου μια αγκαλιά
"Σε αγαπάω παρά πολύ το ξες αυτό έτσι" με είπε με δάκρυα στα μάτια
"Και εγώ σε αγαπάω Draco"

[...]

Αφησα τον Draco και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο μου για να βρω την Mary αλλα και να κοιμηθώ επίσης.

Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και την βρήκα επιτέλους να ξαπλώνει και να γράφει σε ένα τετράδιο

"Ώστε εδώ είσαι, που ήσουν όλη μερα;" Της είπα πονηρά
"Εεε με τον Draco" είπε ντροπαλά
"Και τι κανατεε;"
"Α ε μιλήσαμε και.."
"Και;; Μην με σκας"
"Καλα θα στα πω ολα"

Έκατσε και μου είπε τι έγινε με πολλές λεπτομέρειες, κάποιες δεν χρειαζόταν να μου πει. Πάντως δεν ήξερα πως ο Draco την ήθελε από την πρώτη χρόνια.

"Και ναι πλέον είμαστε μαζιιι" είπε χαρούμενα
"Χαίρομαι για εσάς"
Είπα και την αγκάλιασα

Είπαμε καληνύχτα και οι δυο και κοιμηθήκαμε