Her Ginger Boy

twentyseven : moon

Ξύπνησα νωρίς για να πάω στην προπόνηση, πήρα το σκουπόξυλο μου και πήγα προς το γήπεδο. Εκεί είδα την ομάδα μου να έχει αρχίσει ήδη την προπόνηση

"Έλα Angela βασίζομαι σε εσένα" με είπε ο Roger

Ευτυχώς είμαι πολύ καλή σε αυτό που κάνω και βοηθάω όλους τους συμπαίκτες μου. Άμα χάσουμε μπορεί και να με διώξει από την ομάδα αλλα εντάξει σιγά δεν θα πεθάνουμε.

Στο μυαλό μου εκτός από την προπόνηση είχα και τον τρίαθλο που του έμεναν αλλα δυο αγωνίσματα που θα τα κάνουμε μετά από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές για να έρθουν ξεκούραστα τα παιδιά και να τα καταφέρουν χωρίς να χτυπήσουν.

Φοβάμαι για τον Fred αλλα προσπαθώ να μην του το δείχνω για να τα πάει καλα.

Αυτήν την φορά θα μείνω εδώ για τις γιορτές μαζί με τον Draco αλλα δεν ξέρω ακόμα άμα ο Fred μείνει. Θα τον ρωτήσω μετά από την προπόνηση.

Η προπόνηση κράτησε αρκετές ώρες και επιτέλους τελειώσαμε. Έτρεξα γρηγορα για να κάνω μπάνιο επειδή δεν ήμουν και στα καλύτερα μου αυτήν την στιγμή. Έκανα μπάνιο αρκετά γρηγορα έχω να πω και βγήκα έξω για να βρω τον Fred και να τον ρωτήσω άμα θέλει να κατσει μαζί μου εδώ για τα Χριστούγεννα.

Τον βρήκα στην μεγάλη αίθουσα μαζί με τον George και την Luna να κάθονται και να μιλανε

"Καλώς την" με είπε ο Fred με ένα χαμόγελο
"Τι κάνετε;" Ρώτησα
"Μιλάμε" με είπε ο George
"Το βλέπω. Να σας ρωτήσω κάτι;" Είπα ενώ έκατσα δίπλα τους
"Φυσικά"
"Τα Χριστούγεννα αποφάσισα με τον Draco να μην πάμε σπίτι όποτε θέλετε να μείνετε εδώ και εσείς;"
"Φυσικά και θα κάτσω μαζί σου" είπε ο Fred
"Εγώ δεν ξέρω πάντως" είπε η Luna
"Γιατί δεν ξες; Έλα κάτσε μαζί μας" είπε ο George κρατώντας το χέρι της Luna. Όμως όταν κατάλαβε τι έκανε το τράβηξε κατευθείαν.
"Θ-θα το σκεφτώ" είπε η Luna

Εγώ κοίταξα τον Fred κι αυτός εμένα επειδή καταλάβαμε τι έγινε

"Ωραια σκέψου το, πάω λιγο στους White και ξανα έρχομαι" φίλησα στο μάγουλο τον Fred και έφυγα

"Jonathan; Γιατί κλαις;"
"Angela—" διέκοψε τον εαυτό του "η Elizabeth εξαφανίστηκε..ο Voldemort το ξερει πως είμαστε εδώ"
"Είσαι σίγουρος; Που είναι οι άλλοι;"
"Η Stella πήγε να την ψάξει και ο Josh με τον Jacob δεν ξέρω που είναι"
"Εντάξει, λοιπόν θέλω να πας κάπου που νιώθεις ασφαλής και θα προσπαθήσω να βοηθήσω τα αδέλφια μας"

Πήγα γρηγορα στον Fred και του είπα στο αυτί "έχω πρόβλημα" σηκώθηκε και πήγαμε να βρούμε τον Draco

"Τι έγινε;"
"Ο Voldemort έμαθε πως τα αδέλφια μου είναι εδώ και η Elizabeth εξαφανίστηκε"
"Σοβαρα; Angela πρέπει να σε κρύψουμε"
"Οχι είπα στον Jonathan πως θα βρω τα αδέλφια μας"

Βρήκαμε τον Draco να μαλώνει με τον Potter πάλι. Πρώτου πάω να τον πάρω ο καθηγητής Moody τον μεταμόρφωσε σε κουνάβι και φώναξα την κυρία Mcgonagall για να τον σταματήσει

"Κυριε Moody, αυτός είναι ένας μαθητής;"
"Ναι είναι"

Η κυρία έβγαλε το ραβδι της και έκανε τον Draco και πάλι κανονικό. Άρχισε να τρέχει και να φωνάζει "θα τα μάθει αυτά ο πατέρας μου" όμως πήγα και τον πήρα την κατάλληλη στιγμή πρώτου τον ξανα μεταμορφώσει.

"Draco θέλω βοήθεια"
"Πες μου"
"Η αδελφή μου εξαφανίστηκε και από οτι έμαθα ο Voldemort ξερει πως ήρθαν για εμένα εδώ"
"Δεν μιλάς σοβαρα έτσι;"
"Μιλάω σοβαρότατα"
"Angela τι θέλεις να κάνω;"
"Θέλω να με βοηθήσεις να τους βρω"
"Είσαι τρελή; Θα μας σκοτώσουν"
"Draco είναι η οικογένεια μου"
"Και εγώ είμαι αλλα συγνώμη δεν μπορώ να σε βοηθήσω" είπε και έφυγε

Όποτε είμαστε μόνο εγώ και ο Fred..

Αρχίσαμε για το απαγορευμένο δάσος μπας και ήταν κάπου εκεί..

Ψάχναμε για αρκετές ώρες και άρχιζε να σκοτεινιάζει

"Angela πάμε πίσω"
"Οχι ακόμα"
"Θα συνεχίσουμε αύριο αν είναι"
"Οχι" φώναξα και τότε ακούστηκε η φωνή του Jacob
"Angela" φωναξε και τότε εμφανίστηκε

Έτρεξα και τον αγκάλιασα

"Ποσό χαίρομαι που είσαι καλα" τον είπα
"Για τώρα ναι είμαστε καλα"

Τότε εμφανίστηκε η Stella μαζί με τον Josh και την Elizabeth

Η Elizabeth ήταν μέσα στις γρατζουνιές όπως και η Stella

"Τι έγινε είστε καλα;"
"Μας φυλάκισε ο Peter όμως διάλεξε λάθος μέρα"
"Τι εννοείς;" Είπε ο Fred
"Είχε πανσέληνο και η Elizabeth έχει κλείσει τα 18 όποτε άμα δεν πάρει τα χάπια της μεταμορφώνεται σε λύκο"
"Α καταλαβαα" είπε
"Χαίρομαι που είστε καλα"
"Και εμείς. Πάντως ο Voldemort δεν έχει καθόλου δυνάμεις, είναι σαν ένα γέρικο, άσχημο μωρό"

Γελασα με τον χαρακτηρισμό και απλά αρχίσαμε να περπατάμε πάλι για να πάμε στο σχολείο.