Her Ginger Boy

twentynine : friends

"Μην κλαις άλλο, σε παρακαλώ"
"Fred δεν καταλαβαίνεις; Δεν έχω σπίτι, δεν έχω κανέναν. Ο Draco δεν με θέλει πια στην ζωή του"

Με αγκάλιασε και με ψυθίρισε στο αυτί

"Θες να το σκάσουμε;"
"Μα ο Τριαθλος;"
"Μόλις τελειώσω τους άλλους δυο αγώνες, ετοιμάσου να φύγουμε"

Δεν ξέρω άμα όντως το θέλω αυτό

"Οχι δεν θα φύγω απλώς.."
"Τότε έλα να μείνεις μαζί μας. Η μητέρα μου θα χαρεί παρά πολύ είμαι σίγουρος"
"Εντάξει"

Τις μέρες μου τις περασα στην βιβλιοθήκη και στο δωμάτιο του Fred. Δεν κοιμόμουν στο δικό μου δωμάτιο επειδή δεν ήθελα να μείνω μόνη και εβλεπα λιγότερο τον Draco.

Σήμερα επιστρέφουν τα παιδιά από τις διακοπές και αρχιζω να φοβάμαι επειδή ακόμα δεν είχαμε καταλάβει τι λέει το αβγό που έπιασε ο Fred

"Angela, το βρήκα"
"Τι;"
"Έμαθα τι λέει το αβγό"

[...]

"Γεια Luna"
"Γεια Angela, πως τα πέρασες;"
"Ε καλα εσυ;"
"Καλα αλλα θα προτιμούσα να ήμουν εδώ"

Την βοήθησα με τα πράγματα της για να πάμε στο δωμάτιο μας. Άνοιξα την πόρτα και αφήσαμε την βαλίτσα της δίπλα στο κρεβάτι της

"Θα τα τακτοποιήσω αργότερα" είπε

Εγώ πήγα να δω τι κάνει ο Fred, δεν τον βρήκα αλλα ρώτησα τον George και με είπε πως προπονείται για το επόμενο αγώνισμα που είναι σε δυο ημέρες. Αφού βρήκε τι λέει το αβγό δεν φοβάμαι για τίποτα. Ξέρω πως θα τα καταφέρει.

Ο Draco ούτε καν με κοιτούσε πλέον, δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Νιώθω απαίσια.

Πήγα στην βιβλιοθήκη και εκεί είδα την Hermione.

"Γεια σου" με είπε

"Εμ γεια"

"Ήθελα να σε πω συγνώμη για ολα, τελικά δεν θέλω τον Fred. Πλέον είμαι μαζί με τον Ron" είπε με μια γλυκιά φωνή

"Χαίρομαι παρά πολύ για εσάς"

"Θέλεις να έρθεις να διαβάσουμε μαζί;" Με ρώτησε

"Ναι φυσικά"

Έκατσα δίπλα της και αρχίσαμε να διαβάζουμε. Μετά από κάτι λεπτά εμφανίστηκε και ο Potter

"Τι κανεις με αυτήν;" Ρώτησε

"Σταματα, δεν είναι κακια.Για να την θέλει ο Fred πάει να πει πως είναι καλή" του είπε

"Ναι με έχεις παρεξηγήσει παρά πολύ, άσε που δεν είμαι κανονικά αδέλφια με τον Draco, ασχέτως άμα μεγαλώσαμε μαζί" είπα

Ο Potter με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και στο τέλος μου χαμογέλασε.

"Έχεις δίκιο, συγνώμη" με είπε

[...]

"Angela, είσαι καλα; Τι έπαθες;" Με ρώτησε ο Josh

"Μου πονάει το κεφάλι" είπα και λιποθύμησα και μετά ολα σκοτείνιασαν.

Δεν ξέρω τι έγινε μετά από αυτό, όταν άνοιξα τα μάτια μου αντίκρισα έναν Draco αρκετά συγχυσμενο.

"Ξύπνησε" φωναξε

Και τότε ήρθαν οι καθηγητές και η νοσοκόμα πάνω από το κεφάλι μου

"Τι έγινε; Που βρίσκομαι;" Ρώτησα
"Ολα καλα είναι κορίτσι μου απλά λιποθύμησες, δεν ήταν τίποτα" με είπε η νοσοκόμα

"Που είναι ; Είναι καλα;" Φωναξε ο Fred ενώ έμπαινε μέσα στο δωμάτιο

"Ναι καλα είμαι, απλά λιποθύμησα" του απάντησα

"Μόλις το έμαθα και ηρθα κατευθείαν" με είπε

Οι καθηγητές έφυγαν μαζί με την νοσοκόμα

"Νόμιζα πως θα σε χάσω" Είπε ο Draco

"Draco, δεν πρόκειται να με χάσεις ποτέ σου. Συγνώμη" είπα

"Εγώ συγνώμη, δεν έπρεπε να θυμωσω τόσο πολύ" είπε και με αγκάλιασε

Έκατσαν μαζί μου όλην μέρα και όλο το βράδυ. Είμαι πολύ χαρούμενη, είμαστε και πάλι καλα με τον Draco, πλέον η Hermione όπως και ο Potter δεν με θεωρούν εχθρό τους. Και ο Fred δεν μπορούσε να γίνει πιο γλυκος.

Με βοήθησε παρά πολύ, λες και ήμουν άρρωστη έκαναν. Απλά λιποθύμησα δεν έγινε και κάτι το τόσο σοβαρό, το είπε και η νοσοκόμα. Άμα είχα κάτι θα μου το έλεγε η γυναίκα δεν θα το κρατουσε μυστικό.

Την επόμενη μέρα έφυγα από το νοσοκομείο και πήγα στο δωμάτιο μου.

"Γεια Luna"
"Πως είσαι Angela; Ηρθα και σε είδα όταν ήσουν λιπόθυμη ακόμα, μετά δεν μπορούσα με συγχωρείς" με είπε
"Ναι μου το είπε η νοσοκόμα πως ήρθες, δεν πειράζει στο ίδιο δωμάτιο είμαστε θα με έβλεπες αργά ή γρηγορα" είπα

Ήρθε δίπλα μου και με αγκάλιασε σφιχτά

"Τι συνέβη ακριβώς;" Με ρώτησε
"Απλά άρχισε να με πονάει παρά πολύ το κεφάλι και λιποθύμησα" απάντησα
"Α εντάξει, ελπίζω να είσαι καλύτερα" με είπε και έφυγε από το δωμάτιο.

Πήρα ένα βιβλίο στα χέρια μου και άρχισα να το διαβάζω.

Διάβασα και τα μαθήματα που είχα αφήσει στην άκρη για να τα τελειώνω.

Αύριο ήταν ο Τριαθλος και άρχισα να φοβάμαι για τον Fred. Άμα δεν καταφερνε και πάθαινε κάτι τι θα έκανα;