Sigara ve Jelibon -GAY

Perde Açılsın Oyun Başladı

14.bölüm: Perde Açılsın Oyun Başladı

Kaçıyordum..

Duygularımdan, düşüncelerimden, hislerimden.. Hayat yine tam ayaklarım yerden kesilmişken sertçe kırdı kanatlarımı. Ama bilmiyordu ki o kanatlarım zaten kırıktı..

Ruhumun etrafa saçılmış kırıklarını daha cok küçükken kaybetmiştim. Ne toplayabiliyor ne de saklayabiliyordum. Arıyordum.. Senelerce aramıştım hemde.

Sonra.. Sonra o girmişti hayatıma. Onu gördüğümde tamam demiştim. Artık güzel şeyler olacak. Kitaplarda okuduğum o güzel ve değişik hissi yaşayacağım.

Olmadı. Yaşayamadım..

Hayatımın her metre karesinde sözü olan abim yüzünden.. Kendi mutsuz olunca herkesin mutsuz olmasını istiyordu. Mutlu oluncada sadece kendi mutlu olmak istiyordu sadece.

Bencildi. Hem kendisine, hem çevresine karşı.

Ama ben hak etmiyordum bu tavrını. Kendimi bildim bileli hep saygılı oldum ona. Dediği tek kelimeyi ikiletmedim. O bana ne kadar kötü davransada ben hep iyi davrandım.

"Ruhumda bir kargaşa vardı. Ölü duygularım çığlık çığlığa bağırıyordu. Kalbimin ortasına ektiğim çiçek gün geçtikçe soluyor, ölüyordu.

Göz yaşlarımla suluyordum bazen. Ama yetmiyordu sanki. Azıcık mutluluk güneşi de lazımdı. Ama yoktu. İçimdeki solan çiçek sadece göz yaşlarımla yaşıyordu.

Ama biliyordum... Artık o da yetmeyecekti."

*

Kalemi defterimin arasına koydum ve kapağını kapattım. Ağrıyan başımı masanın ucuna yasladım.

"Bak burada boş boş yazı yazıyorsun, gel benim dediğimi yapalım." Dedi Arden yanıma gelip elini omzuma koyarak.

"Puff istemiyorum." Dedim ve omzumu elinden kurtardım. Ayağa kalkıp perdesini sonuna kadar çektiğim pencereme ilerledim.

Perdenin ucunu hafifçe çektim ve karşı bahçeye baktım. Bahçe boştu. Bakışlarımı karşıda olan balkona çevirince nefesimin kesildiğini hisstettim.

O kadınla balkondaydılar ve çok... çok yakınlardı. Şimşek büyük elleriyle sıkıca demirleri tutmuş hafifçe eğilmişti. Bakışları cok sert ve boştu.

Yanındaki kadın (la adini unuttum) elini omzuna koyunca cama biraz daha yaklaştım ve avucumu cama yasladım. Şimşek ona bir bakış atıp geri önüne döndü.

Kadın tekrar konusmaya başladı. Hızlı hızlı konuşuyordu. Sanki kendini veya baska bir şeyi savunuyor gibiydi.

Arkamdan biri gelince sağa cevirdim başımı. Arden hemen yanımda durmuş benim baktığım yere bakıyordu. Kafamı geri onlara doğru çevirecekken elini uzattı ve yanağıma koyup engelledi kafamı çevirmemi.

"Bakma.." diye fısıldayınca gözlerimin dolduğunu hissettim. İlk defa bir şeyi gözlerimle gormediğim halde görmüştüm.

Elimi kaldırıp yanağımdaki elinin üzerine koydum ve tutup indirdim. Başımı titrek bir şekildecama doğru çevirdim ve görmekten korktuğum şeye çevirdim.

Omuzlarım düşünce kirpiklerim titreşerek bakmaya devam ettim. Sırtımdan aşağı doğru akan tuhaf bir histi bu. Canımdan can gidiyordu sanki..
Alya ellerini Şimşek'in yanağına koymuş ve yüzleri birbirlerine aşırı yakındı. Tehlikeli bir yakınlıktı bu.

Aynı anda üç kişiyi bitiren bir yakınlık...

Perdeyi biraz daha araladım ve iki elimin avucunu cama yaslayıp alnımı dayadım soğuk cama.

"Hadi gel konuşalım o konu hakkında.." dedi Arden bir elini omzuma koyup. Gözlerimi yumdum ve söylediği şeyi düşündüm.

Gözlerimi açtığımda bakışlarım onun biraz öncekine nazaran derin olan bakışlarıyla çarpıştı. Ellerini trabzandan çekmiş omzuları gergin bir şekilde buraya bakıyordu. Evet bu-

Buraya bakıyordu!

Bakıyordu!

Buraya!

Hemen çekildim camdan ve perdeyi örttüm. Elimi hızla çarpan kalbime koydum. Yanaklarımın ısındığını hissediyordum.

Her ne olursa olsun onu her gördüğümde aynı heyecanı yaşıyordum.

Ani bir kararla Arden'e döndüm. Kollarını göğsünde bağlamış bağlamış gözlerini kısarak bana bakıyordu.

"Tamam." Dedim kararlı bir sesle. Kollarını göğsünden çekti.

"Neye tamam?"

"Planda varım. Abimi eleyip Şimşek'le mutlu olacağım. Sıra bende. Artık ben mutlu olacağım. Perde açılsın, oyun başladı."

❄️

#teamArden ?

#teamŞimşek ?