Sigara ve Jelibon -GAY

Psikolojik Ve Fiziksel Şiddet

13.bölüm: Psikolojik Ve Bedensel Şiddet

"Ben kalkayım artık, geç oldu." deyip ceketinin önünü tutarak ayağa kalktı. Annemle abim de kalktı. İçimdeki üzüntüyle bende kalktım.

"Off." dedim sessizce. Keşke biraz daha dursaydı.

Kapıya doğru ilerledik annemle beraber. Abim el sıkışıp koltuğa geri oturmuştu. Yüz ifadesine bakılırsa Şimşek'ten hoşlanmamıştı.

Kapıya doğru ilerledik. Annem çelik kapıyı açtı ve Şimşek'e döndü. "Tekrar bekleriz oğlum." dedi anaç sesiyle.

İstemsizce başımı salladım. "Evet evet.." istekli sesime karşıt hafifçe gülümsedi.

"Gelirim, sizi de beklerim." dedi kibar bir sesle. İçim gidiyordu bu adama ya.

"İyi akşamlar.." deyince gülümsedim. "İyi geceler." annemde dedi ve hafifçe başını eğerek selam verip çıktı. Kendi evinin bahçe kapısına gelince annem kapıyı kapattı.

Bana dönüp gülümsedi ve elini koluma koydu. "Seviyorsun sen baya Şimşek abini?" deyince dudaklarımı dişleyip gülümsedim.

"Evet, keşke hep gelse.." dedim üzgün bir sesle. Saçımı okşayıp gülümsedi.

"Görüşürüz tabi, komşu olduk artık."

Beraber gülümseyerek içeri girdik. Abim koltukta oturmuş bacaklarını sehpaya uzatmış televizyona bakıyordu. Biz salona girince bakışları bana döndü. 

Bakışlarımı ondan kaçırıp anneme çektim. "Anne evde jelibon kaldı mı?" diye sordum. 

"TV ünitesinde vardı, kapağı aç." deyince başımı sallayıp oraya yöneldim ve kapağı açıp jelibonu çıkardım.

"Ben duşa giriyorum çocukları, sonrada uyurum. İyi geceler size." deyip merdivenlere yöneldi ve yukarı çıktı. Yutkunup bakışlarımı çektim ve elimdeki jelibonun paketini açacakken abimin sert sesini duydum.

"Bırak şunu!" deyince ürkek bakışlarımı yüzüne çevirdim. Kaşlarını çatmış sanki karşısında düşmanı varmış gibi bakıyordu. Bu gözlerimin dolmasına neden olmuştu.

"N-neden?" titrek sesimle konuşunca sinirle ayağa kalktı ve üzerime geldi. Korkuyla geriye doğru bir adım attım. Üzerime geldi ve elimdeki jelibonu sertçe çekip aldı. Tırnakları elimi çizince acıyla inleyip elimi çektim.

"Sana bir şey diyorsam ikiletme! Telefonu getir diyorsam getir, ver diyorsam ver!" diye bağırınca korkuyla titreyip ellerimle yüzümü korudum. Lütfen vurma.

"T-t-tamam.." dedim ve hıçkırığımı serbest bıraktım. Sinirle yüzüme bakıp eliyle sertçe ensemi tuttu. 

"Bundan sonra seni o adamla görürsem.. öldürürüm. Anladın mı beni?" korkutucu sesinin umursamadan dediği şeyin şokunu yaşadım.

"A-ama.. Zaten hiç arkadaşım yo-yok." dedim ağlayarak. Omzumdan sertçe duvara ittirince acıyla inleyip yere çöktüm.

"Aması yok! Duydun mu beni?!" deyince titreyerek ağlarken başımı salladım.

"Şimdi topla bunları." deyince başımı kaldırıp ne ara açıp yere döktüğünü anlamadığım jelibonlara baktım. İçim acıyla sızlayıp boğazım düğüm düğüm olmuştu. (kurumuş boğazım..)

Titreyen ellerimle ayaklarının yanındaki jelibonları parmaklarımla toplayıp avuçlarıma koydum. İçim acıya acıya gözlerimdeki yaşlarla topladığım jelibonları cebime koydum. Elimi yere koyup ayağa kalkacakken üstüne konan sert ayakkabıyla çığlık atar gibi inledim. Yaşlarla dolu ve ağlamaktan kızarmış yanaklarım ile abime çevirdim bakışlarımı.

"Senin abin olduğumu ve her zaman benim sözümün geçeceğini sakın unutma!" deyip ayağını çekince elimi kendime çekip karnıma koydum. Yüzüme bakmadan salondan çıktı ve merdivenlerden yukarı çıktı.

Hıçkırarak ağladım ve sırtımı duvara yaslayıp elimi karnıma bastırdım. Burnumu çekip başımı dizime yasladım.

"Babacım keşke burada olsaydın.." 

Saçımı okşayan ellerle bir an için babam olduğunu sanıp başımı hızla kaldırdım, ama Arden'i görünce içimdeki son umut kırıntısı da kayboldu. Dudaklarım titrerken tekrar ağlamaya başladım. 

Kollarını bana sarıp başımı göğsüne yasladım. Ona sarılırken iç çeke çeke ağlıyordum.

"A-arden nolur beni bırakma.." dedim ağlayarak. Daha sıkı sardı beni.

"Bırakmam.." deyince başıma bir öpücük bırakıp çenesini yasladı.

"Bu duruma bir el atmamın zamanı geldi.." 

**

Ulan.. mutluyduk be biz.. naptın be talat.. senin ben mektebiniskm