Gayet normal hayatlar yaşayan liseli bir grup ve onların peşini bırakmayan, ardı arkası kesilmeyen olaylar. Bir de Sena'ya gizli numaradan gelen garip mesajlar..
Uzun zamandır birbirini tanıyan 4 kişilik bir arkadaş grubu, artık çoğalmaya başlamıştı...
Alışveriş merkezinden çıkıp taksi ile mahalleye geldikten sonra hepimiz evlere dağılmıştık. Tontişlerimi bugün göremediğin için üzgündüm. Ben huzur evine gidecektim ya. Neyse bizimkilerin sözü var yarın gideceğiz. Taksiden inince bütün malzemeleri Kemal evine götürmüştü. Zaten akşam orada toplanacaktık.
Üzerimi değiştirip yatağıma oturdum. Ve telefonla oynamaya başladım. Aklıma birden bugün ki yaşananlar geldi. Şimdi düşünunce Kemal ile o kadar yakın mesafede bulunmak bana gerçekten kalp krizi geçirtecekti. Daha önce hiç kimse ile o kadar yakın mesafede bulunmamıştım.
Sonra aklıma Kemal ile yaşadığımız bütün anılar geldi. Beni birden ateş başmıştı. Aynaya baktığımda kızdırdığımı gördüm. İyi de ben kızarmam ki.
Hemen kendimi silkeledim. Böyle birşey olamazdı. Kemal bizi hep kardeşi gibi gördü. Şimdi benim onu farklı bir mevkide düşünmeye hakkım yok. Hem daha önce hiç böyle düşünmemiştim. Birden nereden esti bilmiyorum. Sadece saçmalıyorum işte. Saate baktığımda 19.00 olduğunu gördüm. Kalkıp ayakkabımı giydikten sonra Kapıyı kilitleyip evden çıktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Medyada Yasemin'in kombini var.
Kemal'in evi buraya uzak değildi. Hemen evinin önüne geldim ve derin bir nefes aldım. Hiç böyle hissetmemiştim. Olum Noluyo lan bana. Ben ya ben. Yaso'yum ben.
Benim ne işim olur aşkla meşkle.
Kapıyı çaldığımda Kemal'in açacağını tahmin etmemiştim. Salak kafam burası onun evi başka kim açacak ki kapıyı?
"Ee gelsene kızım ne dikiliyon orda"
Kafamı sallayıp hemen içeriye girdim. Salonda oturan Betül ve Fırat'ı görmemle derin bir oh çektim. Yanlız kalsaydık çok gerilirdim. Hep beraber oturup Sena'yı beklerken konuşmaya başladık.
"Bugünlerde Sena'da bir gariplik seziyorum. Okul çıkışı hep kayboluyor"
Kemal'in bunu demesiyle ona hak verdim. Acaba nereye gidiyordu. Bugün de geç kalmıştı zaten. Hâlâ neden gelmediğini merak ederken Kemal'in telefonu çaldı. Arayan Sena'ydı. Kemal telefonu açıp hoparlöre aldı ve sehpanın üzerine koydu.
-"Alo nerdesin kızım sen ağaç olduk burada"
Ardından Sena'nın ağlamaklı sesi duyuldu.
"Kemal hastanedeyim ben"
"Ne hastanesi Sena ne oldu iyi misin sen?"
Kemal birden gerilmişti.
"B-ben iyiyim ama Tuna vuruldu. Kemal Tuna'yı vurdular"
"Tuna kim kızım noluyor? Doğrudüzgün anlat şu işi"
