အချစ်ဟူသည်...
Part(12) Final....
ဆေးရုံ၏ခွဲခန်းရှေ့တွင် ရိပေါ် တစ်ယောက်ဟိုပြေးဒီပြေးနှင့်အငြိမ်မနေဖြစ်နေသည်။နာရီအတော်ကြာပြီးနော် ခွဲခန်းထဲမှဆရာ၀န်တစ်ယောက်ထွက် လာသည်။ရိပေါ်လည်းဆရာ၀န်ဆီကိုအပြေးသွားတာ...
ရိပေါ်-"ဆရာ...ကျန့်...ကျန့်ကော ရောဟင်??သူအဆင်ပြေလားဟင်"
ဆရာ၀န်-"ခွဲစိတ်မှုကအောင်မြင်ပါတယ်...ဒါပေမဲ့....."
ခွဲစိတ်မှုအောင်မြင်သည်ဟုပြောသောကြောင့် ရိေပါ်မျက်နှာလေး ပြုံးရွှင်သွားသည် သို့သော်...ထိုပျော်ရွှင်မှုသည်ကြာကြာမခံလိုက်ပါ
:"(
ဆရာ၀န်-"လူနာကခေါင်းထိခိုက်တာများတော့ ကိုမာ၀င်ဖို့ကသေချာသလောက်ရှိတယ်...ပြီးတော့ ဒဏ်ရာကလဲအပြည့်ဆိုတော့ သူသတိမရသေးသ၍ ပိုးသတ်ခန်းမှာပဲထားရမယ်။ဘယ်သူမှတွေ့လို့မရဘူး။ကျွန်တော်လဲအကောင်းဆုံးလုပ်ခဲ့တာပါ စိတ်မကောင်းပါဘူး"
ဟုပြောကာ ရိပေါ်ပုခုံးကိုအားပေးသလို ပုတ်ကာထွက်သွားခဲ့သည်။ရိပေါ်လည်း အရုပ်ကြိုးပျက်သလို ထိုင်ကာကျန်ရစ်ခဲ့ရုံမှတစ်ပါး ဘာမှနိုင်တတ်နိုင်ခဲ့....
____________________________________
လက်ရှိအချိန်......
ရိပေါ်နိုးလာတော့ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာကြက်အဖြူ ဆေးနံ့သင်းသင်းလေးရနေသောကြောင့် ဆေးရုံမှန်းအတတ်သိလိုက်သည်။သူပါးပြင်ကိုကြည့်တော့ ပူပူနွေးနွေးမျက်ရည်များ...ခနနေတော့မားတို့ရောက်လာကာသူ့ကိုဖတ်ထားကြတယ်...
၀မ်မား-"သား....မားသားလေး...တော်သေးတာပေါ့"
ရိပေါ်-"မား...ဟင့်...သား...ကျန့်ကော ကိုမာစ၀င်တဲ့နေ့ကိုအိမ်မက်ပြန်မက်တယ်...ဟင့်။သား ကျန့်ကောကိုတွေ့ချင်တယ် ဟင့်"
သူသေချာကြည့်တော့ တခါး၀မှာရှောင်းပါးနှင့်ရှောင့်မား သူ့ပါးပါးလည်းရှိနေသည်။အားလုံး၏မျက်နှာတွင်လည်း လတ်ဆက်သောအပြုံးများကချိတ်ဆွဲလျက်....
၀မ်မား ရိပေါ်ပုခုံးနှစ်ဖတ်ကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ပြုံးပြလျက်....
YOU ARE READING
အချစ်ဟူသည်.....(Complete)
Fanfiction[Unicode]အချစ်ဟူသည်... Intro ရှောင်းကျန့်-ငါ့ရဲ့အယူမှားတွေကြောင့်မင်းကိုတစ်ခါစွန့်လွတ်ခဲ့ရပြီးပြီ။နောက်တစ်ခါထပ်ပြီးဘယ်တော့မှမစွန့်လွတ်တော့ဘူး။မင်းငါ့ကိုပြန်ချစ်အောင်ငါလုပ်မယ်။ ရိပေါ်-ကျွန်တော်ကျန့်ကောကိုအရင်ကလဲချစ်တယ်အခုလဲပဲချစ်တယ်ထာ၀ရကျန့်ကောတစ်...
