Lost University (ON GOING)

Chapter 3

Chapter 3: Surah

----

PANAY ang tingin ko sa reflection ko sa salamin. Ito ang araw na official kaming ipapakilala sa mga nakakataas at sa mga estudyante. Lunes ngayon, ibig sabihin regular class ngayon. Suot namin ang regular class uniform namin dahil pagkatapos ng pagpakilala ay magsisimula na kami sa unang klase namin.

Napakaikli ng palda dito pero long-sleeved naman ang pang itaas. Tingin ko tuloy sa sarili ko ay parang nasa korea ako.

"Nakz, ang ganda natin France ah. Bagay na bagay sa'yo ang uniform" pag-uuto ni Amanda sa akin. Katulad ko, suot na din nila ang uniform.

Napairap ako at ibinalik ang tingin sa salamin.

"You too" pang uuto ko pabalik sa kanya. Akala niya siya lang ang marunong mang uto.

"Lantad na lantad ang maputi mong legs, nakakaakit ka, Emerald France Meller" napahighik pa siya habang sinasabi ang hindi katiwa-tiwalang mga katagang 'yon.

"Why you acting like that?" inayos ko ang mga gamit ko at humarap sa kanya. "Hindi kana ba natatakot?"

"For what? Kahit naman anong gawin natin, wala naman na tayong magagawa diba? Why don't we use our beauty para patumbahin ang mga killers?"

Napailing nalang ako sa kagagahang idea niya. "Crazy. Remember, hindi mag tatagal, we will belong to them"

"Tama si Amanda, France. Bakit hindi natin subukan?" sabat naman ni Ella. Nag pose pa siya na parang isang model.

Nakakapag taka lang ang mga pinag gagawa nila. Ibig sabihin tanggap na din nila ang kapalaran namin? Nagawa na nilang mag biro eh.

"Stop it girls, kailangan na nating pumunta sa headmaster na sinasabi ni Hussien"

Sabay kaming napatango at sumang-ayon sa sinasabi ni Ellice. Lumabas kami ng kwarto namin na nakataas ang noo. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman nilang tatlo pero alam kong kagaya ko, umaasa din sila na baka mag karoon ng himala at makalabas kami dito ng walang kulang sa katawan.

Hindi kagaya kagabi na sa bawat hakbang namin ay para kaming hayop sa gubat na natatakot sa mga mangagaso. Marami pa din namang mga estudyante na nakakatakot tumingin pero at least umaga na. Makikita namin kung may panganib man na malapit sa amin.

Bawat estudyanteng madadaanan namin ay sa amin nakapako ang tingin. May nanlilisik ang mga mata kung tumingin, may mga nagulat din at may nagtataka. Nagsimula na naman akong kabahan, dahil hindi ko nakakalimutan na nasa LU pala kami. Ang paaralan ng mga demonyo.

Nakarating kami sa labas ng isang kwarto kung saan nakatayo si Hussien sa labas at nag hintay sa amin. Kasama niya ang lalaking sobrang angas kahapon.

"Tsk tsk tsk, alam niyo ba na hindi nag papagandahan dito? Ang mga babae dito, walang pakialam sa hitsura nila. Talim ng samurai ang inaatupag nila" bungad agad sa amin nung lalaking mayabang.

Naiinis namn ako sa inasta niya kaya lumapit ako sa kanya. "Walang may pake"

Bigla naman siyang humalakhak sinabayan pa ng pag hawak niya sa tiyan niya. "I like you, France. Palaban ka"

Nag smirked naman ako. Sinadya ko pang iangat ang gilid ng labi ko. "Well, i don't like you"

"That's enough! Pumasok na tayo" suway ni Hussien sa amin. Hinila pa niya ang braso ko at ipinasok sa loob ng kwarto.