KAÇAK GELİN (TAMAMLANDI)

FUAR

Kaldım. Evet ben daha bir ilişkiye hazır değildim. Evet ben Feyyaz'ın açtığı yaraları daha tedavi edebilmiş değildim. Üstelik bana teklif değil vaat etmişti. Seni bekliyorum! Peki ya ben beklemiyorsam?

— Ferzan belki beklemene gerek yoktur. Ben seninle de bir şeyler yaşamak istemiyorumdur, dedim kırgın bir şekilde, yüzüne dik dik bakarak.

— Peki, dedi ve gerçekten öpmeye başladı. Okuyanlar belki bu söylediğimi yadırgayacaklar ama şu yaşıma kadar ben Feyyaz'la yaşadığım o an dışında hiç öpüşmemiştim. Abim ne okulda ne mahallede beni yalnız bırakmadığı için yanıma erkek sinek dahi yaklaşamamıştı. Sonrasında üniversitede arkadaşlarım ve annem yüzünden hayatıma kimse girmemişti.

İlk öpüştüğüm erkek Feyyaz'dı. O ilk öpücükten sonrasında, Ferzan'ın az önce kondurduğu minik buseler gibi kısacık anlar yaşamıştık. Şu anda yaşadığım ateşli öpücükler hiç olmamıştı. Aklımı başımda tutmam zorlaştı, saldım gitti.

Dudaklarını benden ayırdığında kollarım boynundaydı. Utançla indirdim.

— Emin misin?, diye sordu çatallı bir sesle.

— Ferzan, ben! Aramızda bir çekim var tamam ama yaşadıklarım ve Feyyaz evlendikten sonra yaşayacaklarım beni ürkütüyor. Hele hele seninle birlikte olursam, kaynayacak dedikodu kazanlarını düşünmek dahi istemiyorum. Aramız var olan bu çekim, hoşlanma her neyse gerçekleri değiştirmiyor. Ben senin akrabanla evlendim. Biz gerçekten sevgili olursak eğer, millet arkamızdan davul çalar, dedim kollarından çıkıp geri adım atarken.

— Yine millet ne dere geldik. Bak Yasemin ben o millet yüzünden hayatımın en güzel yıllarını feda ettim. Şimdi mutluluğu yakalacakken o milleti takamayacığım hiç kusura bakma, dedi sert bir şekilde.

— Ferzan aileni çok sevdim. Sen de bir kızın hayallerini süsleyecek bir erkeksin ama biz diye bir şey olamaz, dedim kapıya doğru giderken. Kolumdan hafifçe tuttu.

— Son kararın mı?, diye sordu.

— Evet, dedim kararlılıkla ve kapıyı açıp, dışarı çıktım. Arkamdan gelen adımları aşırı derecede sinirli olduğunu söylüyordu. Neredeyse yeri ayaklarıyla döverek yürüyordu. Salona girince;

— Sevgili çekirdek ailem. Bu söyleyeceklerimin burada kalacağına inandığıma emin olduğum için gönül rahatlığıyla size bir açıklama yapacağım. Biz Yasemin ile aslında beraber değiliz. Onu Gürsoylardan korumak için böyle bir numara yaptık, dedi kendinden emin ve sert bir şekilde. Önce ortam buz kesti. Hepsi öylece dondu kaldı sonra annesi bir kahkaha attı.

— He tabii oğlum sizi de leylekler getirdi, dedi kahkahalarının arasında. Bunun üzerine tüm ortama tekrar neşe geldi, herkes gülmeye başladı.

— Anne gerçekten numara yapıyoruz, dedi acı bir şekilde.

— Oğlum, bize numara yapmanıza gerek yoktu.  Hele hele bu kadar iyi rol yapmanıza hiç gerek yoktu. Resmen Oscarlık oynadınız, dedi annesi kırgın bir şekilde.

— Ben numaranın eninde sonunda gerçek olacağından çok emindim, o yüzden oynamadım yaşadım, dedi Ferzan sinirle. Beni böyle mi ikna edecekti yani. Onunla birlikte olmayı kabul etmediğim için ailesine gerçeği anlatıp, beni onlardan uzaklaştırarak mı?

— Bence de siz kesinlikle numara yapmıyordunuz, olmasını istediğiniz şeyi yaşıyordunuz, diye atıldı Feyza kendinden çok emin.

— Birlikte olursak millet arkamızdan davul çalarmış öyle dedi küçük hanım, dedi hırsla bana dönüp.

— Ferzan, ben sana nedenlerimi anlattım. Feyyaz'ın yaptığı açıklamayı beraber seyrettik. Arkamdan demediklerini bırakmadılar. Şimdi seninle birlikte olduğum duyulursa...