Yazar

Yangın

"Burcu uyan!" diye bağıran Behlül ile gözümü açmadan "Ne oluyor?" diye mırıldandım. Burnuma duman kokusu gelince gözlerimi açtım. Odanın içinde alevler görünce hızla ayağa kalktım. 

"Behlül ne oluyor burada!" diye bağırdım endişeyle. Yangın çıktığının farkındaydım ama nasıl ve neden hala burada dikiliyoruz?

"Uyandığımda yangın çoktan çıkmıştı. Kapı dışarıdan kitlenmiş ve odada olması gereken yangın söndürme tüpü yok." dedi. 

"Kapıya ateş edemez misin?" diye sordum.

"Bu kapılar mermi ile kırılmaz." deyince "Ne yapacağız?" diye sordum. Artık duman nefes almama engel oluyordu.

Behlül dolaptan bir halat çıkardı ve "Yanıma gel." dedi. Dediğini yaparak yanına gittim. Halatı sıkıca belime bağladı. 

"Seni camdan aşağıya yavaşça sarkıtacağım. Ellerinle halatı tut ve ayaklarınla binanın duvarına bas. Bu halat seni ikinci, üçüncü kata kadar indirir. O katlarda balkon var. Balkonlarına atla." dedi. 

"Sen ne olacaksın?" diye sordum. Soruma cevap vermeden camın menteşelerine ateş etti ve tamamen yerinden çıkardı. 

Halatın ucunu sıkıca tutunca "Behlül sen ne olacaksın?" diye sordum. 

"Şuan buradan sen kurtulabilirsin. Alevler odayı daha da sarmadan aşağı in. Birilerine haber ver. Zaten dumandan anlaşılmıştır." dedi.

"İyi olacaksın, değil mi?" diye sordum. 

Hiçbir şey demeden bana sarıldı ve "Abilik görevi." diye mırıldandı. Tam ne demek istediğini soracaktım ki belimden tutup camdan attı.

Korkuyla ipi tuttum ve dediği gibi ayağımda bina duvarına bastım. Beni yavaşça aşağıya indirirken yutkundum. Burası fazla yüksekti. 

Üçüncü kata geldiğimde Giray balkona çıkmış ne olacağını tahmin ederek beni bekliyordu. Belimden tutup beni balkona çekince sıkıca ona sarıldım. 

"Tamam, sakin ol. İyisin." diye mırıldandı. 

Giray'dan birkaç adım uzaklaştım ve "Behlül için yardıma gittiler mi?" diye sordum. 

"Betül Hanımlar ilgileniyor. Merak etme." deyince  ona tekrar sarıldım. Kafamı boynuna gömerken saçlarımı okşamaya başladı.