Yazar

Buldun

"İlk üç yaşıma kadar Sivas'ta büyüdüm. Bana bunların hepsinin güvenlik ve görev çerçevesinde olduğunu söylediler. Üç yaşımdan yedi yaşıma kadar Şanlı Urfa'da kaldım. Yedi yaşımda ise Rize'ye taşındım. On üç yaşında ise İzmir. On yedi yaşıma geldiğimde ise Edirne'ye geçtim. Üç yıl Edirne'de kaldıktan sonra İstanbul'a geldim." dedi Behlül.

"Okul ne oldu?" diye sordum.

"Hep uzaktan eğitim ile geçti. Şimdi ise üniversiteyi uzaktan okuyorum." dedi Behlül.

"Görev için liseye girdin. O zaman sizlerde mi lise değilsiniz?" diye sordum.

"Ben hariç herkes üniversiteli." dedi Helen.

"Yaşlarınız kaç?" diye sordum.

"Tamer ve Behlül yirmi. Erkeklerin geri kalanı on dokuz. Kızlarda ise Bihter on dokuz, ben on yedi ve diğerleri on sekiz." dedi Helen.

"Kısaca Helen'i evlatlık edinebiliriz." dedi Cemre.

Bu durum ne kadar güldürse de "Daha öğrenmediğim neler var? Merak ediyorum." dedim.

"Yok sanırım." dedi Berrak.

"Umarım yoktur." dedim.

"Olursa söyleriz ya." dedi Cemre.

"Ben burada bebeğimi bulmuşum, siz hala tartışıyorsunuz." dedi annem.

"Bebeğin biraz fazla büyük." dedim.

Annem Behlül'e sarıldı ve "Küçücük o daha." dedi.

Bihter kulağıma fısıldayarak "Küçücük olan şey umarım sadece annenin Behlül'ü gördüğü gözdür." dedi.

Kast ettiği şey güldürürken "Abiminkinden sana ne lan." dedim.

"Hep arkadaşımla yakınlık artsın diye elti falan olmak istemiştim. Beleşe görümce bulmuşum, kaçırır mıyım?" diye sordu.

"Kaçırma, kaçırma." dedim.

"Bu arada dudak okumayı biliyorum." diyen abime Bihter "Dudağıma baktın yani. Murat Bey bu oğlunuz da ne diyeyim. Çok terbiyesiz." dedi.

Babam "Baya güzel şikâyette bulundu. Ne yapsam ki?" diye sordu.

"Şuan tam oh no oh no oh no no no'luk bir durum değil mi?" diye sordu Helen.

"Aynen lan." dedi Yaren.

Uydu gibi gibi." diye onları destekledim.

"Bu arada ben zehirlendim. Herhalde o duruma düşmem." dedi abim.

Annem abime tekrar sarılırken "Oğlumu kimseye ezdirmem." dedi.

"Demek oğlunu buldun."