REINCARNATED AS THE 11TH PRINCESS

Chapter 9

Chapter 9

MASAYA akong naglalakad dito sa palengke nila. Katulad lang din sa mundo ko. Normal ang lahat maliban nalang sa nakikita ko ngayon.

Hindi kalayuan sa kinatatayuan ko ay ang grupo ni Phyro the bwisit na lumalandi sa mga kababaihang nakapalibot sa kanila.  Kaagad akong napatalikod nang mapadako  ang tingin sa akin ng Isa sa mga kaibigan niya. Iyon ata iyong babaero na hindi ko alam kung anong pangalan ng demonyong iyon. Napatingin din ang iba ang ituro niya ako.

'I need to get out of here. Troubles lang ang alam ng mga iyon sa buhay ko. Bwisit!'

Napatakbo sa kung saan dahil nakita ko na silang paparating sa pwesto ko. Tumakbo ako nang tumakbo. Tumingin ulit ako sa likod. Tinatawag at hinahabol nila ako. Nakatingin pa rin ako sa likod habang tumatakbo. Dahil sa hindi ako nakatingin sa harap ay may nabangga ako. Nahulog ang mga bitbit niya dahil sa pagkakabangga ko. Napahinto ako sa pagtakbo at tinulungan siyang pulutin iyon na hindi tinitinggan kung sino na nakabangga-an ko. Nang napulot ko na lahat ay tumayo na ako at ganon din siya.

"Sor-" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil sa taong kaharap ko ngayon. Nahulog ang pinamili niyang hawak ko. Hindi ako nakakilos at natulala nalang.  Dalawang araw pa nga ang nakalilipas heto't pinagtagpo ulit kami ng tadhana. Bumalik sa akin ang lahat na mga masasaya at malulungkot na nakaraan. Kung pano niya ako tinulungan. Kung pano namin inibig ang isa't Isa ng patago. Kung paano namin tinungan ang isa't Isa. Kung paano ako nagpaalam sa araw ng naging kami. Kung paano ako naghirap para lang makita siya ulit. Kung paano ko nalaman na huli na ako. Huli na ako dahil ikinasal na siya at nagkapamilya na. Kung paanong hindi niya ako hinintay. Kung paanong nawasak ako sa ikalawang pagkakataon.

"E-eros." Nanginginig at basag kong bulalas.

"Natasha." Saad niya at ngumiti.

Bakit? Bakit parang wala lang sayo lahat?

Bakit? Bakit parang andali mo lang akong kinalimutan?

Bakit? Bakit ang saya mong nakikikita akong nagkakaganito?

Wasak at sugatan?

🎵🎵Ikaw ang pinangarap
Ikaw ang hanap-hanap
Ngunit bakit nagbago ang lahat
Ang init ng pagmamahal
Parang naging salat🎵🎵

Akala ko ako lang.
Akala ko akin ka lang.
Ngunit bakit nagbago ang mga akala ko?

🎵🎵Pangako habang buhay
Nangakong 'di magwawalay
Ngunit ba't lumamig pagmamahal
Parang 'di na ikaw
Sa Maykapal ang dinasal🎵🎵

Nangako kang hihintayin mo ang pagbabalik ko.
Bakit napako ang pangako mong ipinangako sa harapan ko mismo?

🎵🎵Anong nangyari sa ating dalawa
Akala ko noon tayo ay iisa
Ako ba ang siyang nagkulang
O ikaw ang 'di lumaban
Sa pagsubok sa ating pagmamahalan
Anong nangyari sa ating dalawa
Pagmamahal ngayo'y bakit naglaho na
Damdamin ay nasasaktan
Puso'y nasusugatan
Pangako mong pagmamahal ngayon ay nasaan🎵🎵

Asan na ang sinabi mong mahal mo ako?
Anong nangyari?
Alam ko namang may pagkukulang din ako. Ngunit maniwala ka, sa loob ng anim na taon iniisip kita. Minamahal kita. Andito ka sa puso ko kaya nga kinaya ko ang lahat makapiling ka lang.

Bakit lahat biglang naglaho? Bakit pati pag-ibig mo ay naglaho rin?

🎵🎵Nasaan ang sumpaan
Akala ko ay walang hanggan
Ngunit bakit ngayo'y nasasaktan
Hanggan dito na lang ba
Ang ating walang hanggan🎵🎵

Alam mo bang nasasaktan ako. Nasaktan ako sa isiping hawak ka na ng iba. Na ako nalang ang nagmamahal sa ating dalawa. At ang mas masakit ay ang tuluyan mong paglimot sa nakaraan na natin. Ngayong kaharap kita, hindi ko na nakikita ang pagmamahal at saya sa akin. Bagkus, nakikita ko ang saya sa mga mata mo dahil kontento ka na sa piling ng iba.

🎵🎵Anong nangyari sa ating dalawa
Akala ko noon tayo ay iisa
Ako ba ang siyang nagkulang
O ikaw ang 'di lumaban
Sa pagsubok sa ating pagmamahalan
Anong nangyari sa ating dalawa
Pagmamahal ngayo'y bakit naglaho na
Damdamin ay nasasaktan
Puso'y nasusugatan
Pangako mong pagmamahal ngayon ay nasaan🎵🎵

Hindi ko Alam kung makakaahon pa ba ako. Hindi ko alam kung handa pa ba akong magmahal ulit.  Ang sugat na iniwan mo ay malalim.

Anong nangyari🎵🎵

Hindi ko alam kung makakaahon pa ba ako. Hindi ko alam kung handa pa ba akong magmahal ulit. Ang sugat na iniwan mo ay malalim at matalim. Kasing talim ng espada na nagiiwan ng sugat at nakamamatay.

🎵🎵Anong nangyari...🎵🎵

"Mahal ko, ayos ka lang?"

Napapunas ako ng luha at tumingin sa kabila. Nasasaktan lang akong panoorin silang nagmamahalan.

'Ako sana ang andiyan. Nag-aalala't sinisipat ka.'

"Ho! Ang bilis mo namang tumakbo!" Napatingin ako sa katabi Kong bwisit. Inirapan ko ito at sinuntok. Bwisit! Kung hindi dahil sa kanila. Hindi ako masasaktan ulit ng ganito!

"HAHAHA! Oh, anyare diyan sa mukha mo?  Sasabitan na ng kaldero. HAHAHA." bwisit na Phyro!

"Umiyak ka ba?" Bigla niyang tanong nang mapansin niya atang nagpupunas ako ng luha. Panira!

"Bwisit! Tumahimik ka nga!" Inis na inis na talaga ako sa lintik na ito. Nakakahiya bwisit!

Chapter 9.4
#RT11P
#RBP

"Para saan ito? And what will happen next?"

"Makikita mo kung susundin mo ang sinabi ko." Huling sabi niya bago siya unti-unting naglaho.

"He-hey! Teka! Hindi pa ako tapos magtanong!" Sinubukan ko pang hawakan siya but I'm a bit too late. It dissolved into small particles.

Napamulat ako ng mata at napaupo sa kama. So, it was a dream but it looked like real. As if it happened in reality and not in my dream. Bahala na nga. Wala namang mawawala if itatry ko di'ba? Diba? Walang mawawala? Sure? Hayst! Basta! Bahala na si wonderwoman.

"Saan ba iyon? This is bad! Nakalimutan ko kung saan ko iyon nailagay! Jesus Christ! Nagiging makalimutin na ako lately!"

Pagod na ako sa totoo lang. Nakalkal ko na lahat ng gamit at bagahe ko. Napuntahan ko na ang dapat puntahan. And still I can't find it! Napaka-frustrating!

"Hey little sword of mine, alam mo ba kung saan ko itinago iyon?" Kausap ko sa sandatang nakuha ko doon sa secret chamber ng master ko.

"Baliw ka,Serene. Sasagot ba ang sandata sa'yo? Baliw ka na talaga."

Nagsimula ulit akong maghanap. Sa kusina, sa cr, sa dining room, sa kwarto, sa library, sa study room, sa wardrobe, sa entertainment room, sa lahaaaaaat na ng rooms! Lintik na layp! Bakit ba kasi naging makalimutin ako?

'Distracted ka kasi dahil sa Eros na iyan?'

Bwisit! Ako ba iyon? Maybe? Ewaaaan!

"Haaaay! Nakakapagod na little sword of mine! Saan ko ba kasi iyon inilagay?!" Bungad kong sambit at pabagsak na umupo s sahig diti sa kwarto ko.

"Wo-woaaaah! Hey!" Sigaw ko dahil lumipad papalapit sa akin sandatang iyon.

Sinalo ko ito kaagad. And there, a realization hits me nang makita ko ang spacial ring na bigay daw sa akin —I mean kay Serene ng Ina niya. No wonder, kung saan na ako naghanap but still I can't find it. Andito lang pala at always kong dala-dala.

Kaagad kong kinuha ang crystal doon.

"Thank you." I mouthed. Umilaw lang ito bilang sagot sa akin. Napahagikhik ako dahil sa kacutan ng alaga ko.