- C L O U D -
🍁 မွားမွန္းသိေနေပမဲ့လည္း
႐ူးမိုက္စြာနဲ႔ ေ႐ွ႕ဆက္တိုးပါရေစ ။
ဘာလို႔လည္းဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကို
ေမးလာခဲ့ရင္ေတာ့.......... 🍁
____________________________________
အခ်ိန္အားျဖင့္ညတစ္နာရီခန္႔ .... ။
မီးေရာင္ျပျပထြန္းထားတဲ့အခန္းငယ္ေလးထဲ့ကိုဝင္လာတဲ့ တိုးျငင္းတဲ့ေျခသံတစ္စံု ။
အခန္းရဲ႕အလယ္မွာ႐ွိတဲ့ကုတင္ထက္မွာႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕ နံေဘးေမြ႕ယာေလးႏွစ္ဝင္သြားမႈနဲ႔အတူ ပတ္တီးစီးထားတဲ့လက္ေကာက္ဝတ္ေလးဟာလည္းတစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕တယုတယဆုပ္ကိုင္ျခင္းကိုခံလိုက္ရတယ္ ။
ပတ္တီးအျဖဴ ေလးအေပၚအနမ္းဖြဖြေႁခြလို႔ ဝင္သက္ထြက္သက္မွန္စြာအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုဝမ္ရိေပၚေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ။
ေန႔ညမအိပ္ဘဲ့ Englandမွာ႐ွိတဲ့လုပ္လက္စအလုပ္ေတြအားလံုးကိုအျမန္လက္စသတ္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ လူကသိပ္ၿပီးမဟန္ခ်င္ ။ မနက္ေရာက္တဲ့အထိေတာင္မေစာင့္ႏိုင္ဘဲ့ညတြင္းခ်င္းကိုယ္ပိုင္ဂ်က္ေလယာဥ္နဲ႔ေပက်င္းကိုျပန္လာမိတဲ့အထိ ။
" ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ကယ္ဘဲ့မမွတ္မိေတာ့တာလား ကိုကို..."
တစ္ခ်ိန္က ကေလးေလးလို႔ေခၚၿပီးေႏြးေထြးစြာျပံဳးျပရင္း သူ႔ကိုသၾကားေတာင့္ေလးကမ္းေပးခဲ့တဲ့ကိုကိုက အခုေတာ့သူ႔ကိုရြံ ့ၿပီးမုန္းမ်ားမုန္းေနမလား ။
ကိုကိုအတြက္ ခနတာအမွတ္မထင္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရျခင္းဆိုေပမဲ့လည္း အသက္10ႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ တစ္ဘဝလံုးစာအမွတ္ရေနေစဖို႔လံုေလာက္ခဲ့ပါတယ္ ။
တစ္မိနစ္စာရခဲ့တဲ့ေႏြးေထြးမႈေလးကို အျမဲထာဝရခိုလႈံသြားခ်င္မိခဲ့တဲ့အထိေလာဘႀကီးမိခဲ့တာ သူအတၱႀကီးတယ္ဘဲ့ဆိုဆိုေ႐ွာင္းက်န္ဆိုတဲ့လူသားတစ္ေယာက္ကိုေတာ ့သူ႔အနားမွာအတၱႀကီးစြာနဲ႔ေခၚထားပါရေစ ။
