Epilogue

6K 103 42
                                    

LISA'S POV

Sabi nila pag mahal mo daw ang isang tao, handa kang patawarin sila at tanggapin muli ng buong buo

Pag mahal mo daw ang isang tao, handa kang masaktan para sakanila dahil mahal mo sila. Handa kang tanggapin lahat ng sakit, tiisin ang hapdi dahil mahal mo sya. Wala kang pakielam sa sasabihin ng iba dahil puso mo lang ang susundin mo. Kung totoong mahal mo sya, ibibigay mo ang lahat ng gusto nya. Kung gusto nya na maging malaya, let them. Kasabay ng pagpapalaya mo sakanya, palayain mo din ang sarili mo. Huwang mo ikulong ang sarili mo sa isang taong walang ginawa kung hindi saktan ka pero kung pinili mong maging tulad ko, hindi kita masisisi.






Hindi kita masisisi kung mas pinili mong masaktan para manatili sya sa tabi mo. Hindi kita masisisi kung hanggang ngayon ay kinukulong mo pa rin ang sarili mo sa nakaraan. Hindi kita masisisi kung gagamit ka ng iba para makalimutan ang taong namahiya, nambalewala at nanakit sayo. Sabi nila ay sobrang selfish daw natin dahil gumamit tayo ng iba but little did they know, ginawa natin yun dahil unti unti na tayong namamatay sa sakit. Pinapatay tayo ng sakit sa nakaraan, nakaraan na kailanman ay di na natin malilimutan.











Nandito ako ngayon sa Eiffel Tower, kumukuha ako ng mga litrato















It's been 2 months and I miss my Jennie and Ella so much. I want to come home but I'm still hurt.













Umupo ako sa ilalim ng tore at binalikan ang mga alaala












....mga alaalang di ko din makalimutan














Napangiti ako nang maalala ko ang sinabi nya...










"...kung gusto mo daw malaman kung sino ang para sayo ay pumikit ka habang nakatayo tsaka ka umikot ng umikot at kung sino ang unang makikita ng mata mo, sya ang para sayo"














Wala namang masama kung susubukan ko diba?














Tumayo ako at tiningnan ang paligid ko














Selfish || Jenlisa ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin