Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
...
Gözlerimi yavaşca araladığımda Taehyung'un yüzüyle karşılaştım. Bakışlarım dudaklarına kayarken gözlerimi oradan aldım ve doğruldum. Ayaklarım yataktan sarktığında kafamı eğdim.
Uykulu halimle bedenimi esnetirken dağılan saçlarımı gelişigüzel düzelttim. Arkamdaki hareketlikten Taehyung'un da uyandığını anlamıştım. Ayağa kalktım. Sandalyesini çekip oturdum ve onu izledim.
Uyku sersemliğinden gözlerini kısarak etrafa baktıktan sonra sırtını yatağın başlığına yaslayıp ellerini saçlarından geçirdi. Gözleri zar zor bana kayınca gülümsedi ve "Günaydın." dedi kalın sesiyle.
"Günaydın..."
Derin bir nefes alıp ayağa kalktı. "Ezmedim seni umarım. Biraz dağınık uyurum ben..." deyince olumsuzca kafa salladım.
Odanın kapısı açıldığında Bayan Kim daha yeni aklıma gelmişti. Panikle ayağa kalktım. Bize doğru bakan Bayan Kim "Uyanmışsınız... Kahvaltı hazır." deyip geri çıktı odadan.
Aferin sana Jennie... Düşüncesizce hareket etmiştin dün gece.
"Taehyung... Annen, kızmaz değil mi?" diye sordum.
Taehyung "Neye kızacak annem?" deyince göz devirip "Dün olanlardan sonra seninle aynı odada kalmama..." dedim.
Kahkaha attı ve "Uyuduk sadece Jennie... Sanki adam öldürmüşüz gibi konuşuyorsun. Hem annem öyle şeylere takılacak biri değil." dedi, bana yaklaşıp yanağıma ufak bir buse kondurduktan sonra "Merak etme... " dedi.
Rahatlamıştım. Yanlış anlaması isteyeceğim son şeydi. Bu konuyu uzatmadım, "Ben üstümü giyineyim. Kıyafetlerim nerede?" dedim etrafa bakarken. Aklıma okula o kıyafetlerle gidemeyeceğim gelince sıkıntıyla ofladım.
"Ne oldu?" diye sordu Taehyung.
"Okula bu hâlde gidemem. Ne giyeceğim ben?"
Taehyung biraz düşündükten sonra dolabının kapağını açtı ve iki parça kıyafet çıkarıp bana uzattı.
"Sana biraz büyük gelir ama en azından bu da okulun forması." dediği an kaşlarım havalandı. Gülerek cevap verdim
"Taehyung... Bunlar erkekler için." dedim hâlâ gülerken. Taehyung omuz silkti.
"Kıyafetlerin cinsiyeti yoktur biliyorum ben? Hem en azından böyle gitmekten iyidir."
Pantalonunu elime alınca gülmeyi bıraktım. Üstümde denerken çok büyük gelmişti.
"Gömlek tamam ama pantolon olmaz bana Taehyung." dedim boy aynasından ona bakarak. Dudaklarını büzerken tekrardan düşünmeye başladı, ardından odadan çıktı bir şey demeden.
Onu beklerken durmak yerine verdiği beyaz gömleği giymeye karar verdim. Üstümü çıkardım ve gömleği geçirdim. Kolları elimi bile kapatırken düğmelerini iliklemeye başladım. Aniden kapı açıldığında panikle arkamı döndüm.
