Sterek

20.Bölüm

Kanima'nın kim olduğunu bulmak gibi bir adrenalin varken coğrafya dersi dinlemek çok sıkıcıydı. Üstelik gerçekten kanima var mı onu bile bilmiyorlardı.Stiles ve Derek her zamanki gibi yan yana oturmuş arada bir Scott'ı da aralarına alıp kanimanın kim olabileceği hakkında konuşuyorlardı.Şüphelendikleri kimse yoktu.

Ormandan çıktıktan sonra Deaton'a cesetten bir kaç parça götürmüşlerdi hemen ardında okula gelmişlerdi şimdi üçü de meraktan kıvranıyorlardı.Dersler bittiğinde Deaton'un yanına gideceklerdi,zaman da bunu biliyormuş gibi kesinlikle geçmiyordu.

                -🍀-🍀-🍀-🍀-🍀-🍀-

Dersler bittiğinde hızlıca veteriner kliniğine gittiler.Deaton bir hastasıyla uğraşıyorken onlara içeri geçmeleri için işaret verdi.İçeri geçtiklerinde masanın üstünde yatan yarım cesedi gördüler.Az sonra gelen Deaton'a üçü birden soran gözlerle bakıyorlardı.Bunu anlayan Deaton konuşmaya başladı.

-Tahmininiz bu adamı bir kanimanın öldürdüğü yönünde ama bu tahmin doğru değil çünkü bu ceset bir kanimaya ait.

Scott,Stiles ve Derek birbirlerine bakıp sonra da aynı anda Deaton'a geri döndüler.

-Öldüren kişi bir alfa ve yüksek ihtimalle Peter...

-Peter kim?

-Amcam

Derek'in sesi o kadar normal çıkmıştı ki sanki Peter'ın günlük rutini bir kanima öldürmekmiş gibiydi.

-Şaşırmadın mı?
-Ya da üzülmedin mi?
-Hayır.Amcamın nasıl alfa olduğunu düşünüyorsunuz.Sizce üvez ağacını geçecek bir tip mi ?

-Hayır

-O zaman o kadar endişelenecek bir şey yok değil mi Deaton?

-Kesinlikle.Derek isterse Peter'la konuşabilir endişelenecek bir şey yok.

Klinikten çıkarken herkesin suratında bir rahatlama vardı.Yolda kimse kimseye bir şey söylemedi.Stiles Scott'ı eve bıraktı ve kendi evine doğru yola koyuldular.

-Bana gelsene?
-İkizler evde,evi yıkmalarından korkuyorum.
-Ya onlar bizle aynı yaşta herneyse zaten itiraz kabul etmeyecektim.

Eve geldiklerinde Derek içeri girip koltuğun önüne yere oturdu

-Bir şeyler içmek ister misin Derek.
-Hayır
-Kiraz?
-Hayır
-Çilek?
- Zayıf noktamı biliyorsun değil mi?
-Tabi ki.Getiriyorum?
-Getir

Stiles gidip dolaptaki çilekleri getirdi.Derek'in resmen çileklere zaafı vardı.Derek Stiles'ın elindeki çilekleri alıp iştahla yemeye başlayınca Stiles'ta onu izlemeye başladı.Gözlerini televizyondaki diziden ayırmadan eline geçen çilekleri ağzına atıyordu ve yaprakları gelince de yüzünü buruşturup tükürüyordu. Televizyonu kapatan biri olmasa devam edecekti ama Stiles tam televizyonun karşısında dikiliyordu. Derek bakışlarını yukarı doğru kaldırdı ve Stiles'ın gözlerine baktı.Yavaşça ayağa kalkıp koltuğa oturdu. Stiles'ı da yanına oturtup ne olduğunu sordu.

-Hiç bir şey olmadı seni izliyorum

-Televizyonun karşında?

-Evet sen de beni izle diye.

-Ben seni hep izliyorum zaten?

-O zaman izleme

Stiles cümlesi biter bitmez Derek'in dudaklarına kapandı.Derek'in dudaklarındaki çilek tadını Stiles çok net bir şekilde alıyordu. Derek'in elleri usulca Stiles'ın tişörtünün altına kayınca Stiles bedenine değen ellerin soğukluğuyla titredi ama Derek bunu önemsiyormuşa benzemiyordu.Dudaklarını Stiles'ın dudaklarından ayırıp boynuna indirdi.Stiles'ın boynu o kadar yumuşaktı ki burda uyunabilirdi.Stiles Derek'in yanaklarına ellerini koyup yukarı çekti ve dudaklarına tekrar bir öpücük kondurdu.Sonra dudaklarını aralayıp

-Yarın okul var uyusak?

-Canını mı yaktım?

-Hayır tabi ki sadece uykum var.

-Pekala gel seni odana götüreyim.

-Burda beraber yatalım?

-Sen sığmazsın koltuğa

-Ne ben mi ben sığarım

Stiles Derek'ide yanına düşürüp ona sarıldı.İkisini de almayacağını düşündükleri koltuk sanki onlar için genişlemişti.Stiles boğarcasına kollarını Derek'in boynuna sardı Derek şikayetçi görünmüyordu ama bu yarıda kesişi ödetecekti...