Daddy Issues -2

i

Antoine Evanın elini tutup onu salona indirdi. 

Antoine kendi için hazırlanmış masaya bakıp burukça gülümsedi. Eva için sandalyeyi çekerken kendide masaya oturdu.

Antoine bıçağa uzanmışken Eva kalkıp bıçakla pastayı kesti, Antoinenin yüzüne bakmıyordu bile Antoine bu duruma ne kadar bozulsada bunu kendi yapmıştı.

Eva aklına gelen şeyle koşarak mutfağa gitti gelirken ışığı söndürürken içeri vuran ay ışığı yardımıyla tabağa koyduğu tek dilim pastaya mum takıp yaktı. Antoine gülümseyip önüne konulan pastaya baktı.

Eva yerine yerleşti Antoine üfleyeceği sırada Eva atıldı.

"Antoine-"

Antoine sesle uzaklaşırken Eva parmaklarıyla oynamaya başladı.

"ben- ...dilek dile diyecektim"

Antoine yanan mum nedeniyle teni parıldayan Evaya hayranlıkla bakıp elini tuttu çekip Evayı yanına otutturdu.

dudaklarını yanaklarına bastırırken Eva tırnaklarını avcuna bastırdı.

geri çekilip elini evanın yanağına attı .

gözlerine bakarken eli altındaki deriyi okşadı.

"istediğim herşeye sahibim"

burnunu şakağına dayadı.

"sana"

Eva yutkunurken Antoine burnunu biraz daha şakaklarında gezdirdi.

Eva derin bi nefes alırken kalkmaya yeltendi fakat beline sarılan kol buna engel oldu.

"üzgünüm ama lütfen uzaklaşma"

Antoine önündeki pastaya bakıp gözlerini bişe dilercesine kapattı ve pastayı üfledi.

Kararan odayla Eva zifiri karanlıkta bile görebildiği buz mavilerle buluştu.

tereddüt ederek fısıldadı.

"hani istediğin herşeye sahiptin?"

Antoine Evanın yüzüne düşen saçını kulağının arkasına yerleştirdi.

"Belki daha fazlası vardır"

Eva hiç bişe anlamamıştı.

Antoine elini tam evanın karnının üstüne koydu.

"küçük ama daha fazlası"

Evanın gözleri büyüdü bebekten mi bahsediyordu? Hiç bu konu hakkında düşünmediği besbelliydi ve biranda dile getirilmesi ona ağır gelmişti.

Antoine tepkilerinden bunu anlayınca hemen lafı çevirdi.

"sakinleş Eva şuanlık bi bebekle mutluyum"

Eva rahatlamış gibi yaparak kafasını salladı.

kalkıp koşarak ışığı açtı ve yerine geçti açıkça antoineden kaçıyordu.

Antoine çatalı alırken gülümseyip evaya baktı.

"pastayı sen mi yaptın?"

eva içindeki heycanı saklamaya çalışarak kafa salladı ve ekledi.

"evet, meyveli sevdiğinden"

Antoine pastayı yerken güzel olduğuna dair birkaç mırıltı fısıldadı.

Antoine çatalı tekrar pastaya batırırken gülümsedi ve evaya döndü.

"bazenleri seni anlatmak için bi sıfat bulamıyorum"

Eva bakışlarını kaçırırken Antoine pastayı yemeye devam etti.

Eva artık zamanının geldiğini düşünüp masaya yakın olan çekmeceden kutuyu aldı, anto merakla onu izlerken antoinenin sandalyesinin önüne gelip avcunu kaplayan kutuyu ona uzattı.

Eva bakışlarını ayaklarına indirip sesini bulabildiği kadar konuştu.

"iyiki doğdun antoine"

Antoine kutuyu açtığında içinden çıkan şekilli kolye gözüne çarptı ilk avcuna alıp incelerken kolyenin açılabildiğini fark etti.

içini açınca çıkan Antoine ve evanın eyfel kulesinde çekilmiş fotoğrafını gördü.

kutunun içinde parlak bi yüzük olduğunu görüp alınca evanın eğik başının iyice eğildiğini fark etmişti.

Antoine önce evanın ellerini tutup öptü.

"seninki kadar özel değil belki ama-"

"benimkinden katlarca güzel bi hediye"

Antoine elindeki yüzüğü takarken eva gizlide olsa gülümsemişti.

"benimde sana bi yüzük almam gerek"

"gerek yokki"

"ikimizde takmalıyız eva"

Antoine kolyenin içindeki resme bakıp yan yan gülümserken bianda evaya sarıldı.

"sana pislik gibi davranmama rağmen bana katlandığın için teşekkür ederim"

eva tereddütle elini antoinenin omzuna koydu

"sana katlanmıyorum ki antoine"

antoine daha sıkı sardı kollarını.

gecenin kalanın da pasta yenilmiş bişeyler içmişlerdi şimdiyse antoine yatakta uzanmış evayı bekliyordu.

eva gelip ışığı kapatırken etrafraki tek ışık kaynağı ufak gece lambası kalmıştı. eva antoineden oldukça uzak bi kenara uzanırken antoine tereddütle elini ona uzattı.

"Lütfen uzaklaşma benden eva buna katlanamadığımı biliyosun"

"Sana olan mesafemi sen koyuyorsun Antoine, ben sadece senin bana olan tavırlarına göre kendimi uzaklaştırıyorum"

Antoine yüzüne vurulan gerçekle gözlerini kaçırdı.

"Haklısın , üzgünüm "

"bana verebileceğin en güzel hediye aşkın biliyorsun değil mi?"

eva gözlerini kırpıştırırken antoine devam etti.

"bana beni sevdiğini söyleki uyuyabileyim"

eva birkaç saniye donsada antoineye istediğini verdi.

"seni seviyorum Antoine"

...........