Daddy Issues -2

a

Antoine hızla evanın peşine çıkarken Eva aynı hızla girdiği yatak odasından çıktı üzerine ceketini giymişti.

Merdivenlerden inerken antoine onu tuttu.

Eva hızla onu itmeye çalışsada antoine bırakmadı.

"Özür dilerim çok özür dilerim"

Eva sinirle antoineinin yüzüne tükürürcesine konuştu.

"Siktir git antoine bıktım şu hareketlerinden her seferinde yalnızlığımı yüzüme vurmandan ailesizliğimi her seferinde acıtarak hatırlatmandan bok gibi tavırlarından"

Ellerini kurtarıp akan göz yaşlarını sildi.

"Bitti"

"Artık eskisi gibi bir beni bulamayacaksın olgunlaşacağım emin olabilirsin"

"Ben yıllardır olan herşeye içimdeki olan çocuk ruhumu korudum ama sen-"

"Sen hayatıma girdiğinden beri bütün hepsini söndürdün"

Eva ne kadar ağır konuştuğun un farkındaydı. Niyeti antoineinin canını yakmaktı.

Antoine gözünden akan yaşlarla onu tutmaya çalışmaya devam ediyordu.

"Aptal gibi konuştum biliyorum, özür dilerim yemin ederim , bak cidden"

Deliye dönmüş bı halde evanın suratını elleri arasına aldı.

"Yemin ederim birdaha olmayacak."

Eva onun gözlerine acımayla baktı.

"İlk sana seni sevdiğimi söylediğimde-"

"Seni çok mutlu edeceğim Eva demiştin"

Antoine sıkıca evanın elini tutup dudaklarını bastırırken Eva sinirle elini çekti .

"Dokunma , biliyomusun asıl çocuk olan sensin her boku yiyip bı özür dileyip ağlayıp zırlıyorsun sonra bana gelip sorumluluk al diyorsun"

Eva hızla merdivenlerden inerken antoine ona defalarca engel olmaya çalışsada Eva haklıydı.

Eva çıkar çıkmaz bir taksi bulmaya çalışıp yolda dolanırken bulduğu ilk taksiye atlayıp uzak olacağını düşündüğü bı otele gitti.

İçeri girip boş bı oda istedi ve odaya gitti.

Odaya girer girmez yatağa uzanıp tavanı seyretti.

Ailesini kaybetmişti, sevdiği adamsa ona destek olmak yerine bunları yüzüne vuruyordu.

Gözlerinden akan yaşa engel olamadı antoineyi çok seviyordu, ama eğer bu acı veren bı aşksa o ne yapabilirdi ki?

Orada ne kadar uzandı bilmiyordu sonunda aklına telefona bakmak geldi.

Telefonunu eline alınca antoineden gelen aramaları gördü telefon sessizce olduğu için duymamıştı.

Sanırım içini boşaltmaya ihtiyacı vardı becki aradı .

Beckle saatlerce konuştu, en azından derdini anlatacak ve onu anlayan biri vardı .

Telefon konuşması bitince acıktığını hissetti odadan çıkıp otelin kendi restorantında yemek yedi.

Kendini daha iyi hissediyordu antoine olmadan da iyiydi mutlu olmak çok zor değildi , antoine onu aylardır kısıtlamıştı.

Odasına direk yatağa girdi göz kapakları ağlamanın da verdiği yorgunlukla hemen kapandı.

2 gün sonra

Sabah gözlerini açtığında bunların hepsinin bı rüya olmasını istesede gerçek tokat gibi hemen yüzüne yapıştı .