Daddy Issues -2

d

Çok geç oldu biliyorum çok ozur dilerim ama aklıma hiç birşey gelmediği bir donemdi, hepsinizi özledim bolca öpücük gönderiyorum 💕💕💕

Eva elindeki tepsiyle salona girip koltukda oturan antoinenin yanına bıraktı tepsiyi.

"Teşekkürler"

Eva gözlerini ona getirmeden kafa salladı .

"Afiyet olsun"

Hızla odadan çıkarken antoine atıldı.

"-şey Eva, otursana"

Eva ne kadar onun bu haline gülmek istesede yakın davranmak istemedi.

Antonun karşısındaki koltuğa oturdu.

"Günlerdir evdesin , benim yüzümden eve bağımlı hale geldin"

"Düşündüm ki beraber birşeyler yapabiliriz yani kabul edersen."

"Ne zaman biyere gitsek sorunlarımızla geri geliyoruz en iyisi evde kalmak."

Eva sonuna kadar haklıydı en son ne zaman sorunsuz bir zaman geçirmişlerdi ki?

"Haklısın ama güven bana bu farklı olacak"

"Sana güveniyim?"

Antoine artık bıraksa ağlayacaktı ama hakketiği tavır buydu.

"Lütfen"

Eva ayaklandı.

"Kaç günlük bir çanta hazırlayayım?"

"Ben 4-5 gün diye düşünmüştüm ama sen istediğin kadar şey al"

Eva kafa sallayıp odasına çıktı .

Antoine de yemeği yiyip çantasını toplarladı.

İkisi birlikte arabay çantaları yerleştirip otururken antoine evaya dönüp gülümseyerek kendi emniyet kemerini takdı.

Bir haftadır evdelerdi ve eva asla onun yanına gelmiyordu onu ne kadar özlediğini tahmin bile edemezdi..

"Nereye gideceğiz?"

Antoine aslında sürpriz demek istedi ama evanin sinirli bakışlarının altında açıklama yapmak zorunda kaldı.

"Tatil köyü gibi ama kış için olanlarından"

Eva kafa sallarken kulağına kulaklıklarını takdı .

Anto ne sanıyordu yol boyunca onla muhabbet edeceğini mi?

Antoine yol boyunca sessizce ufak ufak zaman buldukça onu izledi , Eva gözlerini bile ona değdirmezken.

Yoğun trafikte ışıkları beklerken antoine tereddütle evanin eline baktı.

Elini yavaşça kaldırıp evanınkinin üzerine koydu, Eva hemen kafasını çeviriken antoine lütfen dercesine bakıyordu evada sadece kafa sallayıp tekrar başka yöne döndü .

Antoine elinin altındaki eli baş parmağıyla yavaşça okşadı.

Sabahtan beri akmayan trafiğin bir anda hızlanacağı tuttu.

Aslında antoine tek eliyle araba sürebilirdi ama Eva hemen elini çekmişti.

Birkaç saatlik yolculuğun ardından tatil köyüne geldiler.

Birkaç dağ evinin olduğu yollardan geçerek kendi evlerine ulaştılar .

Antoine anahtarı çıkarıp kapıyı açtı, Eva hızla kendini koltuğa atarken televizyonun çalışıp çalışmadığını kontrol etti, antoine evi kontrol edip evanın yanına geldi.

"Eğer istersen hemen yan taraftaki restoranta gidebiliriz ama yorgunum dersen sonra da gidebiliriz."

Eva hızla ayaklanıp çıkardığı montunu geri giydi.

"Şimdi gidelim."

İkisi birlikte dışarı çıkıp yürümeye başladı ortam da kimse konuşmuyorken ilk sohbeti Eva başlattı.

"Buzdolabı dolumuydu kontrol etmedim ama"

Antoine kafa salladı .

"Yani tabi temel şeyler var ama alışveriş şart "

Eva kafa sallarken ileride ışıkları yanan restorantı gördü.

"Baksana restorant şurada"

Eva hızla restoranta koşmaya başlarken antoine de ona yetişerek beraber restoranta girdi.

Birlikte masaya geçerken menüyü incelediler ardından garson gelince Eva menüyü bırakıp garsona baktı .

"Ne arzu ederdiniz?"

"Ben öncelikle çorba istiyorum ardından bolanez makarna alabilirim"

Garson siz dercesine antoineye döndü .

Antoine evaya bakıp kafa salladı.

"Aynısından olabilir"

"İçecek ne tercih edersiniz?"

"Ben bir ka-"

Antoine son olaylardan sonra evanın yanında hiç alkol almamıştı şimdi lafı çevirmeliydi evanın sinirleneciğini biliyordu.

"Kola alayım"

"Siz hanımefendi"

Eva kısılmış gözlerini antodan çevirip garsona döndürdü.

"Aynı şekilde"

Garson kafa sallayıp gitti.

Eva antoineiyle göz göze gelmemek için telefonunu çıkarıp sosyal medya
Hesaplarında gezindi.

Üzerinde hissettiği gözlerle bakışlarını antoineye çevirdi .

"Bir sorun mu var?"

Antoine kafa salladı .

"Sadece- seni izlemeyi seviyorum"

Eva kaşlarını çattı.

"Neden sürekli farklısın antoine böyle dengesiz ne bileyim çok iyiyken biranda patlamalar acaba ikizler misin ?"

"Koç"

"Evet buda anı sinir patlamalarına cevap oluyor heralde"

Bu konuşmadan sonra ikisi de sessiz kaldılar ve yemeklerin gelişini beklediler.

Yemek yeme kısmı bekleme kısmı kadar sessizdi.

Yemeklerini yedikten sonra hesabı ödeyip çıktılar yolda yürürken sessizliği bozan gene Eva olmuştu, ama diğer konuşmalardan farklı bir diyalogtu bu.

"Neden konu sen olunca bu kadar gurursuzum bilmiyorum"

Antoine duyduğu cümleyle kafa çevirdi.

"Seni affetmemem gerekiyor ama yapamıyorum, sanki yenileceğimi bildiğim ama sürekli çıktığım bir savaşsın."

"Senden nefret edemiyorum , bırakamıyorum , küsemiyorum"

"Adeta sana çekiliyorum"

"Buyüzden mi sürekli beni üzüyorsun antoine, seni ne kadar çok sevdiğimi senden başka kimsem olmadığını bildiğin için mi bu kadar rahatsın?"

"Eğer öyleyse evet sonuna kadar konu sen olunca savunmasız bir insana dönüşüyorum ."

"Lütfen bunu kullanma antoine lütfen sığındığım güvendiğim tek insanken yapma"

Antoine gözünden akan yaşı dilemeye çalışırken burnunu çekerek kafa salladı.

"Yemin ederim bunu bilerek yapmıyorum Eva ,beni maruz gör lütfen kusursuz biri değilim biliyorum ama beni kusurlarımla sev"

"Öyle yapmasam burda olmazdım anto ve sende burda olmazdın"

Antoine ellerini evanın yanaklarına koyarak dudaklarının üzerini örttü.

İkisinin ağzına da tuzlu tat gelirken geri çekilen taraf eva oldu.

Burun çekmeler ve gözyaşlarıyla dolu öpüşmenin ardından Belkide uzun zaman sonra el ele dağ evine yürüdüler.