CHAPTER ELEVEN

156 7 50
                                    

Mabilis na dumaan ang isang linggo. Destiny made incredible progress with her packing at dalawang beses niya na ring pinapunta ang isang local charity dahil mabilis lang dumami ang nakatambak sa kanyang living room. Nakaramdam siya ng bahagyang kalungkutan habang pinapanood na unti unting nawawala ang kanyang mga kagamitan habang lalong mas nagiging bakante ang kanyang tahanan. Gayunpaman ay natutuwa pa din siya na natapos niya iyon sa buong oras ng kanyang hininging bakasyon.

Pagdating ng Biyernes ng umaga ay pinirmahan nang lahat ni Gabriele ang mga papeles ng bagong biling bahay at dadating na sa tanghali ang mga tutulong para sa paglilipat ng kanyang gamit. Destiny woke up with both a feeling of excitement and sadness. She found herself looking forward to moving to the new place. It was all a little bit exciting. Nakaalis na ang dating may ari at may pinapunta na ring cleaning crew si Gabriele kahapon. All that was left was getting the keys and moving in.

Gabriele went to the office and called her a couple hours later, letting her know all the papers were signed and they were clear to move. Sinabi niya rin na dadating siya makalipas ang isang oras upang tumulong sa iba pang kaylangang gawin ni Destiny.

Destiny slowly walked around her once homey place and couldn't stop the tears that streaked down her cheeks. This home had been her and Keith's first sense of real security. Proud na proud siyang pirmahan ang mga papeles noong binili niya ito dahil patunyan lang na siya ang nagpundar nito at walang makakakuha nito sa kanya. She had been so proud when she signed her name on those papers and knew the place was hers and no one could take it from her and now she was walking away from it. She felt like she was abandoning her safe house.

Now everything was in boxes, or gone and she was off to a new adventure. Napagdesisyunan niyang ibenta ang mga ito habang pinupunasan ang luha sa kanyang mga mata. The thought of returning to this home all by herself was too depressing to even contemplate. She'd walk through the rooms and see Keith in every corner and now she'd also picture Gabriele's massive presence there too. Alam ni Destiny na madudurog ang kanyang puso kapag may iba nang maguukupa nito pero kahit papano ay mapapanatili nila at may mga mabubuong bagong alaala.

Sasabihin niya nalang kay Gabriele na ito na ang tumawag at mag asikaso dahil magaling siya rito. Knowing Gabriele, it would be sold in a matter of days. The man just had a way of making things happen much faster than the average person could ever accomplish.

She composed her features just in time, because Gabriele stepped through the doors and took a look around. "I guess there really isn't anything left to do but wait for the movers. May dala akong lunch. Kumain na tayo bago ko tawagan ang company. Papapuntahin ko sila ng maaga dito." ang sabi ng lalaki.

Dumating ang moving company makalipas ang trenta minutos pagkatapos itong tawagan ni Gabriele. Destiny was surprised they didn't just teleport and land on her steps, while he was still on the phone with them.

The men were professionals and she didn't have to say or do anything. They had her house loaded into the truck within an hour and were on the road toward the mansion where Gabriele had someone waiting to let them in. Nakatayo lamang sa gilid si Gabriele at naghihintay sa kanya habang binibigyan niya ng huling sulyap ang kanyang bakanteng bahay. Makailang beses niya ding binuksan ang bawat cupboard at cabinet para lang makasigurado na wala na talaga siyang nakalimutan. Paraan niya din ito para mapatagal pa siya ng kahit saglit sa tahanang halos ayaw niyang iwanan.

Kahit papano ay gumaan ang pakiramdam ni Destiny dahil hindi nagsalita si Gabriele o nagbigay ng anumang komento habang paalis sila sa bahay niyang iyon. Gabriele even stepped outside to give her a few more minutes alone. May huling patak ng luha ang tumulo sa mga mata ni Destiny bago bumagsak ang kanyang balikat at napabuntong hininga. Pinunasan niya ito at tuluyan ng lumabas sa front door. She shut it firmly behind her as she said goodbye to her old life.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 20, 2021 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

GET EVENWhere stories live. Discover now