GET EVEN

CHAPTER FOUR

Destiny rushed in the door of the school gym. Hindi na siya nagkaroon pa ng oras para umuwi at magpalit ng damit. Grade four na ang kanyang anak at kabilang sa wrestling team ng kanilang school. Pinapanalangin niya na hindi pa siya huli dahil nagsimula na ang match nito twenty minutes ago. She hated missing any events in his life.

Destiny ran through the doors and found where the kids were sitting. Gusto niya itong bigyan ng halik ngunit alam niyang mahihiya lang ito sa harap ng kanyang mga kaibigan

"I didn't miss you wresting, did I?" she asked with concern.

"Hindi Ma. Next pa ako" hee son said with a shrug. Alam niyang nagpapanggap lang ito na walang pakialam pero nakita niya sa mga mata ng anak na nag aalala ito na hindi siya aabot.

"Good. Sorry kung late ako ha? Marami kasing extra work ngayon sa office" she explained.

"Okay lang Ma" he told her in his far too understanding voice. He was such a good boy. She couldn't imagine her life without him in it. Lumakad na siya papunta sa bleachers at saka umupo. When it was her son's turn to wrestle, she cheered him on and clapped the loudest in the crowd when he won.

Tumakbo ito palapit sa kanya at himalang niyakap siya nito na tila nakalimutan niya pansamantala na malaki na siya para magpakita ng phblic affection sa ina.

"I'm so proud of you" she exclaimed to her son.

"Thanks Ma. Balik muna ako sa team" he said, as he practically danced back over towards his teammates. Gusto niyang bumalik sa pagkabata, carefree and excited so easily. Her stomach clenched as she thought about the excitement that rushed through her body when Gabriele had stood so close to her.

Destiny pushed those thoughts out of her head. Kasama niya ang anak niya ngayon at ayaw niyang isipin si Gabriele. Parusa ang makasama siya sa opisina at hindi niya hahayaan na pati private time niya pahihirapan pa din siya ng lakaki. Napabuntong hininga nalang si Destiny habang iniisip kung paano mawawala sa utak niya si Gabriele gayong magkasama silang nagtrabaho buong araw.

Pumapabor ang edad nito sa kanya. Yung dating boyish muscles ni Gabriele ay nag matured na ngayon at kapag hinuhubad niya ang kanyang suit jacket ay lumilitaw ang matitikas na balikat at malaking braso. Kaylangan niyang pigilan ang sariling maglaway dahil dito. She'd once known his body as intimately as she knew her own and she missed the feel of his hands on her. Walang ibang kamay na nakahawak sa kanya sa matagal na panahon, tanging si Gabriele lamang.

Siguro ito na ang tamang panahon para makipagdate uli. She'd been asked out by Keith's wrestling coach and put him off. Siguro ay hindi naman masamang tanggapin ang imbitasyon na iyon pero kaylangan pagisipan ng mabuti dahil ayaw niyang magpadalos dalos dahil lamang sa init na nararamdaman ng katawan.

Mabilis na natapos ang wrestling match at sumakay na sila ni Keith sa kotse. "Anong gusto mong kainin for dinner?" tanong ni Destiny sa anak.

"Can we have pizza?" he pleaded with her. The kid could eat pizza for breakfast, lunch and dinner if she let him.

"Pizza it is!" sagot niya rito at nagmaneho na sa pinakamalapit na mall. Binigyan niya si Keith ng coins para makapaglaro muna aa arcade habang hinihintay ang order nila. Pagkatapos kumain ay umuwi na rin ang mag ina. Parehong pagod ang mga ito sa kanilang sari sariling araw kaya nakatulog na agad.

Kinabukasan, sumakay si Destiny sa elevator paakyat sa floor, trying to ignore the butterflies in her stomach. She was hoping Gabriele would have other things to do that day and not want to spend the entire time with her in the office again. Hindi niya alam kung ilang araw pa siya makakatagal na makasama ito ng malapitan bago siya sumabog.