Eva || harrystyles.

Chapter:35

Herkese merhaba, umarım bölümü sever ve beğenirsiniz aşklarım. Lütfen bol bol yorum yapınnn ve beğeniyi eksik görmeyin bana. İyi okumalar, sizi seviyorum. 💚

YAZARIN AĞZINDAN:

Steve arabasını Jessica'nın attığı konumda durdurduğunda arabadan inmeden ilk önce etrafına bakındı. Geldiği yer şehirden oldukça uzakta bir yerdeydi. Deniz kenarına yakın ve küçük bahçesi olan bir evin önüne getirmişti onu konum. Steve arabanın içerisini dolduracak kadar sesli bir nefes aldı ve birazdan içerisinde birikecek cehennem ateşi kadar yakıcı olan öfkeyi bilmeden arabasından inerek karşısındaki eve baktı. Hala daha Eva ve Harry'nin bu karşısındaki ev ile ne alakasının olduğunu anlayamazken evin bahçesinden Jessica çıktı ve Steve'e yüzündeki gülümseme ile bakıyorken, "Hoşgeldin." Dedi. Steve'in ise yüzünde tek bir mimik bile oynamıyorken Jessica'ya, "Beni buraya neden çağırdın? Eva ve Harry'nin bu ev ile ne alakası var?" Dediğinde Steve, Jessica Steve'in yüreğini kor bir ateşe düşüren o cümleyi söyledi.

"Burası benim biricik kocam Harry'nin ve senin biricik karın Eva'nın evi."

Sadece bir kaç saniye, Steve'in aklını kaybedeceğini sandığı bir kaç saniye sonra Steve kahkaha atmaya başladı. Çünkü Steve inanmıyordu. Onun güzel Eva'sı yapmazdı böyle bir şeyi. Steve Eva'ya öyle sonsuz bir güven besliyordu ki Jessica'ya, "Yalancı." Diyerek arkasına döndü ve arabasına geri bineceği sırada Jessica vazgeçmeden bir kez daha konuştu. Bugün her şey son bulacaktı, Jessica Harry ve Eva'yı mutlu etmemeyi aklına kazımıştı çoktan ve onların mutlu olmasına izin vermeyeceğine dair kendine yemin etmişti Jessica. "Evin kapısını açtırdım, inanmıyorsan o zaman gelip kendi gözlerinle görmeye ne dersin Steve?" Dediğinde Jessica, Steve onun dediklerine kulak asmamak ve çekip gitmek istedi ama acaba doğru mu diyerek ağır basan tarafı buna engel oldu ve Steve yeniden Jessica'ya dönerek sertçe yutkundu, ardından ise kafasını sallayarak onayladı Jessica'yı.

Jessica bununla birlikte güldü ve bahçenin kapısını açarak, "Gel." Dedi Steve'e. Steve adımlarını bahçeye soktuğunda Jessica'yı takip etti ve birlikte evin kapısına ulaştılar. Kapı aralıktı. Jessica kenara çekilerek Steve'e baktı ve,"Gir ve gör." Dedi. Steve Jessica'ya baktı ve belli etmesede içindeki endişe ile evin içerisine adım attı ve anında burnunu Eva'nın tanıdık kokusu doldurduğunda Steve'in burnu sızladı ilk önce ve ardından Steve ellerini yumruk yaptı. "H-hayır, bu doğru değil. Bu bir rüya olmalı." Kendi kendine konuştu Steve ama başını çevirdiği an da televizyon ünitesinin hemen yanındaki çerçevenin içerisinde Eva ve Harry'nin fotoğrafını gördü. İkisinin fotoğrafını gördüğü an da Steve'in aldığı her soluk kursağında avuç avuç kırık bir cam gibi kayıp körpe ciğerlerini derin kesikler içerisinde bıraktı.

Steve adım atmaya korkar gibi yavaş adımlar atarak yürümeye başladığında her an biraz daha bulanıklaşan irisleriyle fotoğrafa bakmaya devam etti. Adımları durdu sonra. Deli gibi titreyen elini çerçeveye götürüp eline aldığında ise fotoğrafa delici gözleri ile bakmaya devam etti. Fotoğrafta Eva mutluydu, gülümsemesi sahte değil, gerçekti. Steve Eva'yı böyle yalnızca Eva'nın kardeşi Colin'nin yanındayken görüyordu ama Eva Harry'nin yanında da mutluydu... Eva Harry'yle mutluydu, fotoğrafta ona sarılmış ve kameraya gerçek gülümsemesi ile kocaman gülümsemişti. Steve bu düşünce ile evi inleterek bağırdı ve çerçeveyi duvara atarak camının parçalanarak yere düşmesini sağladı.

Eva yalnızca kardeşinin ve Harry'nin yanında mutluydu ve gülümsüyordu. Eva Steve'in yanında hiçbir zaman böyle değildi ve olmamıştı.

Steve bu düşünce ile oturma odasındaki eline geçen her şeyi dağıtmaya başladığında, kapıya yaslanmış gülerek onu izleyen Jessica'nın varlığından habersizdi. Jessica ise Steve'in bu halinden oldukça keyif duyuyordu. Harry ne sanmıştı? Jessica'nın öylece bu olanları kabul edip Eva ve onun mutlu olmasına izin vereceğini mi? Harry yanılıyordu, Jessica o ikisine dünyayı dar edecek ve cehennemi yaşatacaktı onlara. Harry ona değil Eva'ya aşık olmuştu, kendisinde değil yıllarca bulamadığı aşkı Eva'da bulmuştu ve bu düşünce bile Jessica'nın içerisini bitmek bilmez bir öfke ve kıskançlıkla dolduruyordu. Harry onun olamazsa Eva'nın da olamazdı. Buna izin vermeyecekti.

Jessica içeriye adımladı. Etrafta eline geçen her şeyi kırıp parçalayan Steve'i daha yakından izledi ve ardından Steve'in gözlerinin karanlığa bürünmesini ve biraz daha öfkelenmesini sağlayacak kelimeleri söyledi. Zaten Jessica'nın da amacıda buydu. Steve'i delirte bildiği kadar delirtmek. Böylece Eva ve Harry daha çok acı çekecekti. "O ikisi bu evde bizden habersiz neler yapmış olabilirler düşünüyor musun Steve? Bizden habersiz birbirlerine olan dokunuşlarını düşüne-" Steve'in Jessica'nın boynuna dolanıp boynunu sertçe sıkan eli Jessica'nın sözlerini yarıda keserken Jessica'nın Steve'e bakan bakışları korkuya bürünmüştü çünkü Steve çok korkunç görünüyordu. Çok fazla korkunçtu hemde.

"O ikisi bunun bedelini ödeyecek, ilk önce Eva'ya dokunan o Harry'nin ellerini keseceğim ve ardından buna izin veren Eva'nın vücuduna yeni izler ekleyeceğim ve en sonunda ise bana ölmek için yalvaracaklar ve bende onları öldüreceğim." Dedi Steve Jessica'nın gözlerinin içerisine karanlık gözleri ile bakarken. Jessica ise güldü, bir elini boynunu tutan Steve'in eline götürdüğünde bileğini tuttu ve,
"Öldür onları." Diye fısıldadı Jessica. Steve ise Jessica'yı bıraktı ve ardına bile bakmadan evden çıkarak arabasına atladı. Arabasına bindiği gibi çalıştırdığı sırada cebinden telefonunu çıkarttı ve Harry'ye mesaj attı Steve.

Atacağım konuma gel, biricik aşkın Eva'yı yalnız bırakmak istemezsin, değil mi?

*Konum*

- Steve

Steve mesajı yolladıktan sonra yeniden yola baktı ve hızla eve sürmeye devam etti arabayı. O sırada ise yol boyunca ağladı Steve, bu andan sonra da ağlamayacağına yemin etti Steve. Eva her şeyi mahvetmişti, Steve'in zihni resmen ters dönmüştü. Steve'in Eva üzerine kurulu küçük dünyası enkaz altında kalmıştı. Steve'in göğüs kafesi kan revan içinde kalırken dudaklarındaki acı gülüşünün kırıntıları Steve'in dudakları arasında peydahlanan son gülüşüydü.

Jessica ise elindeki benzin bidonunu yere atmış ve bahçe kapısından dışarıya çıkarak karşısındaki eve bakmıştı. Sadece bir kaç saniye sonra elindeki bu çakmağın ateşi ile bu evi Harry ve Eva'nın bu evdeki anıları ile birlikte yakıp kül edecekti. Eva ve Harry'nin geride hiçbir anısı kalmayacaktı. Ne bu evde bıraktıkları izleri, ne eve sinen kokuları ne de evin her köşesini donattıkları fotoğrafları kalacaktı geriye. Ve o an da Jessica çakmağı yakıp karşısındaki evi ateşe verirken bir saniye bile düşünmedi. "Elinizden tek mutluluğunuzuda, size ait olan tek şeyi de elinizden aldım." Dedi Jessica ve arkasını dönüp yanan evi terk etti.

Eva ise her şeyden bir haber mutfağa inmiş ve canı çok fazla çektiği için kendisine elma soymuştu. Eva'nın içinde, "Aşeriyorsun." Düşüncesi varken bu düşünce onu gülümsetti ama gülümsemesi uzun sürmedi, Eva elini karnına götürmüş okşadığı sırada dış kapı gürültü ile açıldı ve kulağını Steve'in hiddetli sesi doldurdu. "Eva!" Eva'nın korkuyla elinde içindeki elma dolu tabak yere düşerken parçalara ayrıldı ve mutfaktan gelen sesi duyan Steve'in adımları mutfağa adımladı. Eva ise karnını okşamaya devam ediyor ve kendisi bile deli gibi korkarken karnındaki bebeğine, "Korkma bebeğim, sakın korkma." Diyordu. O sırada Steve'in bedeni mutfağa girdi ve Eva korku dolu bakışlarını Steve ile buluşturdu.

Steve Eva'nın korkudan dolayı tir tir titreyen bedenine bakarken dişlerini sanki çenesini kıracakmış gibi sıktı ve Eva'nın üzerine gelerek bileğinden sertçe tutarak konuştu. "Değecek mi Eva, söylesene değecek mi? Harry uğruna ölmek değecek mi?" Dediğinde Eva'nın gözleri kocaman oldu ve o an da Steve'in artık her şeyi öğrendiğini anladı Eva. Ama tek kelime edemedi, lal olmuştu sanki dili. O an da tek yapabildiği kendisini sürükleyen Steve direnmeye çalışmakken aklından karnındaki bebeğine bir şey olacak düşüncesi geçtiğinde çığlık attı Eva. Ama Steve durmadı. Eva'nın saçından tutarak sürüklediği bedenini arabaya bindirdi ve yeniden arabayı çalıştırıp sürmeye başladı Steve.

Harry'de o saniyelerde Steve'in attığı konuma arabasını sürerken aklındaki tek düşünce Eva ve karnındaki masum bebeğiydi. Birbirlerine delice aşık olan Eva ve Harry'nin aklında sadece birbirleri vardı. Onlar ölümden korkmuyorlardı. Hiçbir zaman da korkmamışlardı. Eva'nın tek korkusu karnındaki bebeği ve Harry'ken, Harry'nin de tek korkusu Eva ve Eva'nın karnındaki bebekti.

Ve bu iki aşık bu savaştan galip çıkabilecekler miydi?

Diğer bölüm hesap günü... Diğer bölüm görüşmek üzere aşklarım.

Beklemede kalın! 💚