ZEVAHİR

33.BÖLÜM

Merhabalar.

İyi günler. Nasılsınız?

Bu aralar deli gibi bölüm yazıyorum lütfen desteğinizi esirgemeyin.

Boksör etiketinde 1. Olduk her şey için teşekkür ederim♡

Yorumlarınızda buluşmak üzere.

İyi okumalar♡

33.BÖLÜM

''Toparla kendini.'' dedi Kayra. Kafamla onu onaylayıp ayağa kalktım. Ne zamandır burada oturuyordum? ''Tam olarak 4 saattir burada hareketsiz oturuyorsun. Ne oldu hayatın gözünün önünden mi geçti?'' diyerek benim içimden sorduğum soruyu cevapladıktan sonra gülerek aşağıya yöneldim. Şu an evin çatısında, tahminimce saat gece 2 sularında hayatı sorguluyordum.

Daha doğrusu bütün yaşadıklarımı düşünüp bundan sonra ne yapacağımı düşündüm. Çünkü biraz boka batmıştım.

Azıcık.

Ahahsöfşo yüzüne random güldüm geri zekalı. Hayatın hep berbattı. Sen sadece hayatının içinden sıyrılabilecek kadar asiydin. Aksi taktirde bu psikoloji ile kendini öldürürdün.

Biliyorum.

Ve sonuç olarak hiçbir şey yapamayacağımı fark edip her şeyi oluruna bıraktım. Yaptığım hataların farkındaydım. Mesela birincisi olarak çok fevriydim. Asla düşünmeden birilerini kırıyordum. İkincisi hep hayatımın kötü taraflarına odaklanıp, güzel taraflarını yok sayıyordum. Yok saymasam bile azımsıyordum sanırım ''Yine daldın gittin.''

''Daldım gittim.''

''Yaşadıkların kolay şeyler değil. Aynı zamanda bana anlatmdığın ve yaşadığın bir şeyler olduğunu biliyorum Prenses. O yüzden git ve uyu. Çünkü saat 2'den sonra verilen kararlar yanlış kararlardır.'' kafamla Kayra'yı onaylayıp odama hızlı adımlarla yürümeye başladım. Çok düşünüyordum. Bu aralar çok fazla düşünüyordum. Uyumaya bile fırsat bulmayacak kadar düşünüyordum.

Dolabımdan elime gelen ilk kıyafeti çektiğim zaman gri bir pijama takımı geldi elime. Bir anda pijama takımını bırakıp baştan bir kıyafet çektim dolaptan. Gri bir şort geldiği zaman elime en sonunda ışığı açıp gri olmayan bir kıyafet aldım elime. Ne çok gri kıyafetim varmış benim. Yarın hepsini atacağım. Siyah bir şort ve bedenimden birkaç kat büyük bir tişört giydim.

Ardından telefonumu aldım ve kulağıma kulaklığı geçirip rastgele bir şarkı açtım. Pera-Her şeyim.

Kulaklığın sesini en sona aldıktan sonra, odanın ortasına geçip kendimi yere bıraktım. Yere uzanıp gözlerimi kapattım ve yalnızca şarkıya odaklandım. Şarkının sözlerine fazla anlam yüklemeye başladığım zaman direkt olarak şarkıyı değiştirmeye teşebbüs ettim. Ardından gelen şarkı Hiç Işık Yok olunca derin bir nefes verip şarkıyı baştan değiştirdim. Sokrat-Dostum.

En son bütün şarkılara anlam yükleyeceğimi fark edip telefonumu kapattım kulaklığı kenara bıraktım. Tavanı izlerken yerde öylece yatıyordum. Bir süre sonra göz kapaklarım ağırlaşmış ve ben yatağa geçmeden kapanmıştı. Sabah uyandığım zaman yatağımda uyanmıştım. İlk önce yatağa nasıl geçtiğimi sorguladım en sonda boş verip hızlıca duş alıp kendimi koşu bandının üstüne attım. Koşu yapmak için dışarıya çıkmıyordum çünkü hava çok soğuktu.